Mahalleden şu Safiyeyi bana öneren arkadaşla buluştum bir akşam. Eh dedi gittin mi ?
- Sorma oğlum hemde bu hafta neredeyse her gün oradaydım
- Eee oldu mu ?
- Ne olmayacak, hoşafını çıkardım.
- Ne kadar sürede bitti lan?
- Valla her biri yarım saat sürdü.
- Hadi! yarım saat mi?
- Ne sandın oğlum. Karı yeter falan diyordu.
- İnanmıyorum lan.
- Yemin ederim bak. Hatta ilkin benim aleti gördü, hayırdır şimdi niye o tüfeği çektin dedi
- Hahahhaha
- Sendeki şey İstanbul'a köprü olur falan dedi. Hiç benimki gibi uzununu görmemiş
- O kadar uzun mu lan?
- Ne sandın.
***
Bu hikayesine koptum Erhan abi'nin.
Ya abi dedim, bu hikayeleri şimdi incide yazıyorlar.
Ne yapayım, herife kalkıp 10 saniyede fıs oldum, şeyimde normal bir şey mi diyecektim. O kadar para baydım, bari havam olsun dedi. Dur dur bak şimdi dinle dedi.
****
Ne kadar para verdin? dedi.
Gerinerek her birine 300 lira dedim.
Bu başladı kahkahalar atmaya. Vay gerizekalı vay deyip durdu.
Ne oldu lan dedim.
Oğlum onun fiyatı 100 lira lan dedi. Sen Safiyeyi değil, safiye seni öpmüş.
Safiye cidden beni öpmüş kardeşim.
Kasadaki açık ilkin ortaya çıkmadı, ta ki amcam sende şu kadar para var, üstüne de bu kadar veriyorum, git falancanın parasını ver diyene kadar.
O gün hırsız olduğum ortaya çıktı. Amcamın gözünden düştüm. Beni başka başka şehirlere, türlü işlere yolladı. Yani hayatımın ilk sürgününü kadın belasına yedim ben.
Ben kimi zaman incir, kimi zaman fındık ameleliği yaptım askere kadar. Askerden sonra bizim inşaatlarda devam, ama kasa bende değil. Üstünden kaç sene geçmiş, ama adam güvenmiyor artık bana.
Öyle böyle zaman geçti, evlenmedim, inşaatta süründüm durdum.
Serkan liseye falan, sonra üniversiteye gitti. Amcam altına arabasını çekti, sonra bizim kasaların başına koydu. Herif inşaatçı oldu çıktı.
Serkan patron havalarında takılmaya başladı. Ben 35 herif 25 yaşında.
Sen bilmezsin falan diyor her halta.
Olmuyor böyle başlarım böyle işi dedim, rest çektim. Evde oturmaya başladım.
Amcamda böyle olmaz deyip, kendine ayrı bir ev açtı.
O sene dedem öldü, malları da yarı yarıya böldü. Ama şimdi bir düşün. Serkan okurken ayda bugünün parası ile 2 bin yolluyordu buna amcam. Altında arabası, benzini.
Okulu bitti, koydu işin başına, patron etti bunu. Kasa hesabı ondan soruluyor, para istiyorum heriften.
Geçen senede evlendirdi bunu bir güzel. Taktı tonla altın, aldı bir ev. Peki ya benim hakkım?
Bu sebeple ortadan kalkmaları lazım. Gel seni Eskişehir'de misafir edeyim birkaç gün, sonra da memleketine yollayayım. işte benim hikayemde bu dedi.
