Uyandığımda bir hastanenin yataklarındaydım. Başımda 3 polis vardı ellerim kelepçeliydi, beni suçlu görüyorlardı...
Sorguda her şeyi anlattım, lakin bu olaylar delil olarak gösterilemez deyip terslediler beni...
Gülçin'i Ebrar'ı bulmama izin vermediler. 4 ay boyunca nezarethanede yattım... Sonra 25 sene hapis cezası verdi hakim. 5 kişiyi öldürmekten suçlanıyordum.
2 sene hapis yattıktan sonra, akli dengemi kaybettiğim anlaşıldı. Sonra Tımarhaneye kapatıldım. Suçsuz olduğum anlaşılmıştı daha sonra, ama bu kezde deliyim diye bırakmıyorlardı beni.
8 yıl boyunca özel doktorlar tarafından müşahede altında tutuldum.
Hayatımı bitirmişlerdi. Ne ailem kalmıştı, ne sağlığım.
Ama her gün namaz kıldım, deli dediler aldırmadım, o hastanedeki her yılımı Allah'a adadım.
---
Bir gün değişik bir rüya gördüm hastanedeyken...
Uyanıyordum. Gülçin'lerin evdeydik, salonun ortasında bir sandalyedeydim.
Gülçin, Annesi ve Hoca vardı karşımda.
Ayakları ters, burunları sivri, dişleri simsiyah, gözleri kıp kırmızı bana bakıyorlardı...
Gözlerinin içindeki alevle bana bakıyorlardı. Dokunmuyorlardı, ama beynim ağrıyordu. Konuşmak istiyordum ama konuşamıyordum...
Nazan, Zeynep ve Mine'yi alıyorlardı önlerine. Kulaklarına eğilip fısıldamasıyla hepsi kan kusmaya başlıyordu...
Hepsi ölünce de kalkıyordum, kalktığım zaman yanımda 8-9 insan duruyor tutmaya çalışıyorlardı beni...
Son aylarda bu rüyayı gördüm devamlı..
Hastaneden çıkmak için can atıyordum. Son günlerde o kadar sabırsızdım ki... Yaşanılan her şeyin bir yalan olması, delirmiş olduğum için böyle zannediyorumdur inşallah diye dua ediyordum Allah'a.
Beş parasız saldılar beni dışarı, bir şeyimin olmadığını öğrenince.. 8 senemi çalmışlardı benden.
Evime gittiğimde o acı gerçekle karşılaşmıştım, ailem yoktu, 8 sene önce ölmüştü.
Ebrar'ı aradım... Bu olaylardan sonra yurt dışına kaçmış...
Peki Gülçin ya Annesi... Onların evine gittim, kimse yoktu...
Bu olay hakkında kimse bir şey bilmiyordu, ama ben ailemin nasıl öldüğünü merak ediyordum.
Hiç bir delil yoktu ortada. Gülçin'i Annesini ve Hocayı kimse tanımıyordu.
Ofise gittim en son, 8 senedir hiç girilmemiş, ama içindeki eşyalar kolilenmişti..
Açtım Açtım hiç bir şey bulamadım...
Sadece odadan çıkarken boy aynası dikkatimi çekti, çatlamıştı ve üzerinde MURAB yazıyordu.
&&&&&&
Şimdi ne mi yapıyorum...
Bu olaylardan sonra hiç bir zaman namazımı eksik etmedim. Allah bana doğru yolu göstermişti...
İsmim ne mi... Belki hiç karşılaşamayacağız bir isim. İsmim Zülkarneyn, peygamber ismi.. Ne güzel deyil mi..
Şu yaşıma kadar ne bir daha Gülçin'i gördüm, ne Hocayı ne de Ebrar'a ulaşamadım.
SiZE BU OLAYI SUNAN DOSTUMA TEŞEKKÜR EDERiM, SAATLERCE BENi DiNLEDi, NOTLAR ALDI..
ŞÜPHESiZ ALLAH TEKTiR VE ALEMLERiN RABBiDiR.
ALLAH'TAN BAŞKA iLAH YOKTUR.
Okuduğunuz için teşekkürler.
18_Murat_18
