"Haah!" Yüzünde ciddi bir görünümle gelen orta yaşlı orman ruhu hafifçe kasvetli bir havayla iç çekti.
"Amca Qing Mu!" Fei Yan ve Qin Zhu ikilisi de aynı anda bağırdı.
Qing Mu ileriye doğru bir adım attı ve He Lin'in kalkması için yardımcı oldu, ''Genç patrik, yardımseverimizi rahatsız etmeyi bırakmalısın. Söylediklerinde tamamen haklıydı. Şu anda sadece bir çocuksun ve şu anda yapmanız gereken en uygun şey büyümenizi beklemektir. Büyüdüğünüzde, daha sonrasında güçlü biri olmak için en zor olanı denemelisiniz böylece hayatınızı kurtaran yardımseverimize fedakarlığını geri ödeyebilirsiniz. Eğer inatla yardımseverimizi takip etmek isterseniz, sadece tüm klanı endişeyle bırakmış olmazsınız, aynı zamanda bu davranışınız yardımseverimizin üzerine büyük bir sıkıntı ve felaket getirecektir."
He Lin bir süre boş gözlerle ileriye doğru baktı ve sonunda pes ederek ayağa kalktı. Yun Che'ye bakarak gözyaşlarını sildi, ''Büyük Kardeş Yun Che, üzgünüm, Ben sadece... çok aceleyle davrandım bu yüzden bencillik yaptım. Sen benim hayatımı kurtardın ve ben-ben...''
Yun Che kafasını sallayarak hafif bir nefes verdi. ''He Lin, kız kardeşinin adı ne?''
"Ah?" He Lin bir tür trans halindeyken bu soruya yakalanmıştı.
''Gelecekte, Tanrılar Alemi'nde birçok yere seyehat edebilirim. Eğer kaderde varsa, bir gün kız kardeşinle karşılaşabilmem için bir olasılık olabilir. Eğer durum böyle olursa, nerede olursanız olun onu buraya getirebilir ve kardeşlerin bir araya gelmesine izin verebilirim."
"Ah!" He Lin'in parlak gözleri aniden titremeye başladı, ''Büyük Kardeş Yun, benim ablamın adı... onun adı He Ling... He Ling!''
Qing Mu'nun yüzünde heyecan duyusu belirdi.
''O zaman... nasıl birisine benziyor? Diğer orman ruhlarından herhangi bir farkı var mı?" Yun Che bunu sorduğunda, ''He Ling'' adı aniden hafızasında yapılanmaya başladı. Yalvarışları ve gözyaşları nedeniyle veya sadece onu rahatlatmak uğruna olsun Yun Che bunu hiçbir şekilde tesadüfi bir ifadeyle sormamıştı, şu anda onu hayal kırıklığına uğratmamış gibi hissediyordu.
''Ablam en güzel görünümlü orman ruhudur ve evrenin en güzel kız kardeşidir. Herhangi bir çiçekten veya geceleri ortaya çıkan aydan ve yıldızlardan çok daha güzeldir!'' He Lin ses tonunda hiçbir tereddüt kırıntısı olmadan haykırdı.
"..." Yun Che başını salladı ve He Lin'e umut dolu bir bakış attı.
''Teşekkür ederim yardımsever, size gerçekten bunların karşılığını nasıl vereceğimizi bilmiyorum." Qing Mu içtenlikle kalbinin derinliklerinden şükranlarını ifade etti.
Konuşurken, dikkatle her iki elini de havaya kaldırdı. Avuç içinin ortasında aniden ejderha gözü büyüklüğünde zümrüt yeşili ışıklarla parıldayan küre şeklinde bir enerji topluluğu göründü.
Bu bir Orman Ruhu Özüydü!!
''Bu...'' Yun Che'nin zihni bir karmaşa içindeydi.
''Bu vefat eden eşimin Orman Ruhu Özü. Yıllar geçmesine rağmen içindeki ruh enerjisi hâlâ sapasağlam."
Yun Che'nin eline doğru yavaşça gelen Orman Ruhu Özü, Qing Mu'nun gözlerinin bir an için ifadesiz ve boş bakışlarla bakmasına neden oldu, sanki ruhu bu giden küreyle birlikte vücudunu terk ediyordu. Sonra, nazik bir gülümseme hemen yüzünde belirdi. "Umarım ondan en iyi şekilde faydalanırsın."
Yun Che Orman Ruhu Özünü aldığında şükranlarını ifade etmek için ciddiyetle eğildi, ''Sizlere en içten minnettarım."
Yun Che durdu ve kısa bir tereddütten sonra sordu, ''Kıdemli Qing Mu, size bir sorum var. Bunu dile getirmenin uygun olup olmadığını bilmiyorum.''
