Gözlerinin önündeki dünya kıyaslanamayacak kadar geniş ve boştu, ve görüş alanları bir duman tabakası tarafından engellenmiş, çok uzaklara bakmalarını imkansız hale getirmişti. Yun Che ve diğerleri Mu Huanzhi ve Mu Bingyun'un arkasından takip edip uzun bir süre yürüdüler, ancak görünürde hâlâ bir bitiş yoktu.
"Görünüşe göre çok geç kaldık ve ziyaretçilerin büyük bir kısmı Ebedi Cennet İlahi Alemine çoktan giriş yaptı. Son katıldığımız Kaynak Tanrı Toplantısını hâlâ hatırlıyorum, her yerde sesler vardı ve her yer insan doluydu." dedi Mu Huanzhi içini çekerek.
"Bu nedenlerden sadece biri. Şimdiyse, katılımcıların yetişim seviyesi İlahi Musibet Alemi ve daha üstüyle sınırlandırıldı, bu da katılımcıların sayısında ciddi bir düşüşe neden oldu ki bu da şuan burada neden bu kadar az insan olduğu sorusunun cevabı," dedi Mu Bingyun.
İlerlemeye devam ederken, Yun Che uzaklarda belli belirsiz siyah bir siluet gördü. Siyah figür gökyüzüne doğru yükseldi; o kadar uzundu ki, kimse en üstünü göremiyordu.
"Saray ustası Bingyun, bu nedir?" diye sordu Yun Che.
Mu Bingyun, "Ebedi Cennet Kulesi" dedi. "Bu Tanrı Alemindeki en yüksek kule, semaya doğru on beş bin kilometre yükseliyor."
"On beş... bin kilometre?" Söylenenleri dinlerken, İlahi Buz Ankası Tarikatının bütün öğrencilerinin şaşkınlıktan nefesi kesilmişti.
On beş bin kilometrelik yükseklik, ilahi yolun kaynak gelişimcileri için bile çok yüksekti ve böyle bir yükseklik yalnızca akılalmaz olarak tanımlanabilirdi.
"Hahaha," Huo Rulie, büyük adımlarla gelirken yüksek sesle güldü. "Ebedi Cennet Kulesi 'gerçek' bir kule değil, aslında Ebedi Cennet İncisinden özel bir yansıtma. Gerçek benliğinin, 'Ebedi Cennet İlahi Alemi'nde, Ebedi Cennet İncisi içindeki alanda bulunduğu söylenir. Ebedi Cennet İncisi, şu an gördüğünüz Ebedi Cennet Kulesinin hemen altında."
Bununla birlikte, Huo Rulie bakışlarını yana çevirdi ve yüksek sesle, "Poyun, eğer bu Kaynak Tanrı Toplantısında Ebedi Cennet Alemine girme başarısı gösterirsen, muhtemelen üç yıl boyunca Ebedi Cennet Kulesinin içinde yetiştirileceksin... Oh, hayır, hayır, ölümlü dünyadaki üç yıl, yani Ebedi Cennet Kulesinde üç bin yıl. Ebedi Cennet Kulesinde yetiştirilmek kesinlikle dış dünyada on bin yıl yetiştirilmekten daha iyi. Anladın mı?"
Huo Poyun ciddi bir bakışla şunları söyledi: "Usta, sakin ol. Poyun, Usta'nın ve kendisinin beklentilerini asla boşa çıkarmayacak."
"Bunu duymak güzel, hahahaha." Huo Rulie yüksek sesle kahkaha attı ve büyük adımlarla ilerlemeye devam etti.
İlahi Buz Ankası Tarikatı öğrencileri grubu, konuşmalarını dinlerken gıpta ve kıskançlık hissetti. Mu Huanzhi de başını salladı ve Huo Poyun'a kasvetli bir yüz ile bakış attı. Böyle bir halefi olsaydı, bu hayatta on bin kez ölse bile pişman olmayacağını düşünerek aniden kalbinde duygusal hissetti. Kısa bir süre sonra, çaresizce iç çekti ve üzgün hissetti.
Huo Poyun, ifadelerini görünce adeta utanmıştı. Yun Che'nin yanına geldiğinde herkese bir bakış attı, "Kardeş Yun, ustamın kesinlikle gösteriş yapma gibi bir amacı yoktu. Sadece... aklına gelen her şeyi söyleyiveriyor..."
"Haha," ancak Yun Che hafif bir kahkaha ile yanıt verdi. "Kardeş Poyun, bu kadar mütevazi olmak zorunda değilsin. Hangi yıldız alemine gidersen git, kesinlikle başkalarına gösteriş yapmaya yetecek kadar yeteneğin var."
Sesini aniden düşürürken başını yana çevirdi, "Kardeş Poyun, Altın Karga Tarikatı'nızın kutsal ruhu birkaç yıl önce ölmüş olmalıydı, değil mi?"
