Destan - Kitap 1 (TAMAMLANDI)

48.Bölüm

Destan biraz gerilmişti. Bu kadın gerçekten güçlü gözüküyordu. Destan burada bulunan kimseyi tanımıyordu. Ama Jack'e karşı içinde büyük bir güven vardı. Destan, Jack'e bakmaya başladı. En azından onun yardım edeceğini düşünüyordu. Kadın, Destan'ın Jack'e baktığını görünce sinirlenmişti.

"Velet ustana bakmayı kes bize yeteneğinden bahset. Seni neden Gri Kartal Loncasında bulunduralım. Bize gücünü kanıtla!"

Destan, Jack den beklediği yardımı almayınca kendi imkanlarıyla bu işten kurtulmalıydı.

"Neden bana soruyorsunuz ustam olan kişi o! Ben sadece öğrencisiyim ama eğer burada bulunuyorsam elbet bir nedeni vardır."

Kadın yüzüne alaycı bir ifade takındı. Bugün insanlar onu epey sinirlendirmişti.

"Velet Jack'in saydığı şeylere sahipsen bir çöpsün. Çöplerin burada işi yok! Sende Gabriel gibisin demek. Bir Çöp! Eğer annesi olmasaydı onun ustası olmazdım. Benim itibarımı düşürüyor. En azından rakibinin karşısında çıktığında titremeseydi ona tolerans gösterirdim. Ben ona sadece acıyorum."

Gabriel ustasından bu sözleri bir çok kez duymuştu. Morali ustası yüzünden bozulmuştu. O normalde annesi tarafından eğitiliyordu ama Lara'nın konumu itibari ile oğluna gereken zamanı ayıramıyordu. Loncaların seçmelerine 3 gün kala Lara oğlunun eğitimini Jasmine'nin üstlenmesi istemişti. Jasmine ise onun karşısına yenmesi için Gri Kartaldaki en iyi öğrencilerden birini çıkarmıştı. Gabriel rakibi karşısında istemsizce titremişti ve dayak yemişti. Gabriel ellerini sıktı gözleri dolmuştu. Ağlamak üzereydi çünkü ustası onu tüm lonca üyelerinin içinde  onu aşağılamıştı. Gabriel'in dudakları titriyordu bu şekilde olmayı kendi istemezdi. Enerjiyi kullanma konusunda berbattı. Ruhu ile bağlantı kuramamıştı. Geriye sadece beden ve zihin kalıyordu. Ancak onun bedeni zihninden önde ilerliyordu elbet bir dar boğaza takılacaktı. Destan ciddi bir şekilde konuştu.

"Haklısın bende Gabi'ye acıyorum."

Gabriel Destan'a baktı. Destan yumruğunu sıkmış kadına sert bir şekilde bakıyordu. Arkadaşının onuru ve gururu ustası tarafından çiğneniyorken o sessiz kalamazdı. Bu Destan'ın kişiliğiydi. Destan konuşmasına devam etti.

"Çünkü senin gibi aşağılık bir kişinin öğrencisi. Ona acıyorum çünkü ustası ondan daha zayıf. Beni burada öldür yada bana işkence yap ama sen zayıfsın! Bu asla değişmeyecek kendi öğrencini aşağılayarak iyi usta olmuyorsun!"

Destan'ın sözleri ana salonda adeta yankı yapmıştı. Herkes işini gücünü bırakmış Destan'a ve Jasmine bakıyordu. Jasmine duyduklarından sonra yumruğunu sıktı ve yere sert bir şeklide vurdu. Yer çatlamaya ve kırılmaya başladı. Çatlaklar Destan'a doğru çok hızlı ilerliyordu. Destan sert bir kol tarafından kenara çekildi. Saldırı yer boyunca ilerledi kadın öfkeli gözlerle Destan'ı çeken kişiye bakıyordu.

"Bu ne demek oluyor beni karşına almaya cesaret mi ediyorsun!"

Destan onu çeken kişiye bakıyordu. Gabriel eliyle gözündeki yaşı sildi. Karşısında duran kadından ölesiye korkuyordu ama o kadın yapmaması gereken bir şey yapmıştı. Destan'a saldırmaya kalkıştı. Destan, Gabriel için bir ışık kaynağıydı. Ona umut veriyordu, ona geleceğe dair umut veriyordu.

"Usta sizi karşıma almaya cesaret edemem ama dostlarıma zarar vermenize de izin vermem. Eğer Destana saldırmak istiyorsan beni ezip geçmen lazım. Beni geçmeden Destan'a saldıramazsınız!"

Kadının bakışları değişti enerjisini ayakları altında topladı ve Gabriel'e atıldı. Gabriel Destan'ın kolundan tuttuğu gibi uzağa fırlattı. Kadın Gabriel'in karnına sert bir yumruk attı. Yumruğun şiddeti o kadar yüksekti tüm salonda büyük bir ses yankılandı. Gabriel bir ağız dolusu kan kustu ve yere düştü. Eğer saldırıyı bir başkası almış olsaydı muhtemelen yol boyunca sürüklenecekti. Gabriel kadının elini tuttu ve diğer eliyle ona bir yumruk salladı. Kadın yumruğu diğer eliyle engelledi. Ancak o zamana dek öğrencisinin yüzünde hiç görmediği bir ifade vardı. Gabriel kendinden emin bir şekilde kadına bakıyordu. Kadın hemen durum analizi yaptı.