Antik Meka da Destan belirdiğinde hemen şehirde bir hareketlilik olmuştu. Destan çevresini dinlediğinde buradaki insanların geçmişe nazaran daha canlı olduğunu düşünmüştü. Destan'ın yanında güzel bir kadın belirdi. Kadının yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. Çünkü bu sabah çok önemli bir şey keşfetmişti.
"Destan bunu görmen...Şey duyman gerekiyor desem daha doğru olur. Hemen benimle gelmen lazım."
Destan kadına döndü ve derin bir nefes aldı. Buraya teknolojik gelişmelerden haberdar olmak için gelmemişti.
"Nira şuanda teknolojik gelişmeler ile ilgili konuşamayız, benim bir an önce Sagumla önemli bir konu hakkında konuşup üzerimdeki bu yükten kurtulmam lazım."
Kadın, Destan'ın yüzünü görünce önemli bir şey olduğunu düşündü ve merakla sordu.
"İyi misin Destan yüzün biraz endişeli gibi? Eğer yapabileceğim bir şey varsa seve seve sana yardım ederim."
Destan derin bir nefes aldı. Nira'ya basit bir soru sordu.
"Edgar'ı ne kadar seviyorsun Nira?"
Nira tek kaşını kaldırıp Destan'a baktı. Destan'ın neden bir anda böyle bir soru sorduğunu bilmiyordu. Nira pek fazla düşünmeden cevap verdi.
"Canımı onun için feda edecek kadar! Neden sordun ki?"
Destan kadının verdiği cevaba sadece gülümsedi. Destan ellerini cebine koyup ilerlerlemeye başladı. Bir kaç adım attıktan sonra duraksadı.
"Peki ya Edgar olmadan, yeniden bir başlangıç yapabilir misin?"
Nira'nın gözleri şaşkınlıkla büyümüştü. Edgar onun sevdiği adamdı ve onsuz bir yaşamı daha önce hiç düşünmemişti.
"Ben sanırım onsuz bir hayatı yaşamak istemem...Sorun ne Destan neden bir anda böyle konuşmaya başladın. Kendimi kötü hissetmeye başladım."
Destan derin bir nefes aldı ve uzaklarda ki bir eve doğru ilerlemeye başladı.
"Kendini kötü hissetme sadece birazdan söyleyeceklerim ve alacağım tepki seninkinden farklı olacaktır."
Destan hızlı adımlarla ilerlerken Nira'nın yanına sarı saçlara sahip bir kadın geldi ve ona baktı.
"Onun nesi var kardeşim? Her zamanki Destan gitmiş onun yerine bambaşka birisi gelmiş gibi."
Nira kafasını kaldırıp Catherine'ye baktı.
"Bilmiyorum...Sanırım kötü şeyler olacak! Ben atölyeye gidiyorum bu zırhlar hakkında biraz daha bilgi almam lazım."
Destan ise bir evin önüne geldi ve kapıyı çaldı. Kapı yavaşça açılırken içeriden genç bir kadın çıkmıştı. Kadın, Destan'ı karşısında görünce gülümsedi ve onu selamladı.
"Hoş geldiniz lordum. İçeri buyurun biz de Frost'un kucağına Diana'yı vermeye çalışıyoruz. Frost, Kralımza verdiği sözünde durmuyor sanki Diana onu yiyecekmiş gibi bakıyor. Bu kadının bebeklerle ne yaşadığını merak ediyorum doğrusu."
Destan içeri girdiğinde Frost ona baktı ve hemen ayağa kalkıp Destan'ın yanına geldi.
"Destan, şu Kara Göz'e bir şey söyle...Sözde aramızdaki iddiayı kazandığını sanıyor...Bebeklerden nefret ederim lütfen benim hakkımı sen kullan! Ben senin silahınım yani benim suçlarımın cezasını sen çekebilirsin. Sana başka zamana sözüm olur. Lütfen beni kurtar..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Destan - Kitap 1 (TAMAMLANDI)
FantasyArien Krallığının sınır topraklarında binlerce kişi toplanmıştı. Bu insanların amacı yok olmaktan kaçmaktı. Çünkü yeni kurulan Kızıl Birliği ölüm gibi onların üstüne çökmüştü. Gökyüzü tamamen karanlık bulutlarla kaplıydı ve sayısız şimşek çakıyordu...
