Destan - Kitap 1 (TAMAMLANDI)

94.Bölüm:Gizemli Yumurta

Destan gördüğü ışıktan hızlıca çıktı. Kafasını kaldırıp gökyüzüne baktığında Aimaru elindeki devasa kılıçla Ejderhaya sert bir darbe indirdi. Ejder ağzında muazzam bir ruh gücü topladı ve saldırıya geçti. Aimaru kollarını açtı ve saldırıyı bedeniyle karşıladı. Acı dolu çığlıklar gökyüzüne yükselirken Aimaru yüzünde kocaman bir gülümsemeyle Ejdere bakıyordu. Ejderha onun yannda gelen tüm ruhları tek saldırıda yok etmişti ama Aimaru'nun üzerinde bir çizik bile yoktu. Aimaru şeytani bir kahkaha attı.

"Gerçekten çok güçlü biriydin Duvris sana saygı duyar ve senden korkardım ama  artık ben güçlüyüm ve sen ise o günden sonra daha da güçsüzleşmişsin. Biraz önce benimle bir kaç saat mücadele edecek gücün vardı sanrım o gücünü halkına verdin. Merak etme halkında senin arkandan gelecek!"

Aimaru devasa kılıcını salladı sert bir şekilde savurdu ve Duvris'in başını gövdesinden ayırdı. Destan devasa ejderin sadece tek saldırıda yok edildiğini görünce şaşırmıştı. Ruhu titredi ve sert bir şekilde yutkundu.

"Çocuk gel hemen! Bir görevimiz var!"

Destan kafasını çevirip kurbağaya baktığında onun ağladığını görmüştü. Kurbağa son hızla koşmaya başladı. Destan hala o devasa ejderin nasıl öldürüldüğünü anlamamıştı. Destan da hemen onu takip etmeye başladı.

" O...o çok güçlüydü nasıl tek saldırıda yoksa Aimaru çok mu güçlüydü..."

"Hayır! Efendi Duvris aslında tek saldırıda asla öldürülemez. Aimaru denen kişi ondan daha güçlü ama asla onu bu şekilde öldüremez. Efendi Duvris öldü çünkü..."

Kurbağa gözündeki yaşları sildikten sonra Destan ve Xhilion'a baktı.

"Çünkü o gücünü sizlere verdi. "

Destan, o ejderin onlara tüm gücünü vermesini beklemiyordu. O sadece ejderin gücünün ufak bir parçasına sahip olduğunu düşünmüştü. Ama ejderin son umudu Destan olmuştu. Çünkü onun gücünün sınırlarını aşacağını ona ilk baktığı anda anlamıştı. Destan, Aimaru'nun ne kadar güçlü olduğunu bilmiyordu ama onu bir şekilde engellemeliydi. Bunu ona güvenen o ejderha ve sevdikleri için yapmalıydı. Eğer Aimaru dediği gibi bu yumurtaya sahip olup ölümlü dünyaya geçiş yaparsa gerçekten ölümler kaçınılmaz olurdu. Destan kurumuş gölün olduğu yere geldi ve yumurtayı gördü. Ancak yumurtaya bakınca bir gariplik hissetti. Tüm hayvanlar yumurtann çevresinde  birbirleriyle kavga ediyordu. Kurbağa şaşkınlıkla dostlarına baktı. Onların neden bu hale düştüklerine anlam verememişti.

"Ne yapıyorsunuz siz! Efendi Duvris'in mirasını korumalıyız!"

Bir kaplan öfkeyle kurbağaya atladı. Kurbağanın elinde basit bir sopa belirdi ve kaplana vurdu.

"Ne yapıyorsun sen! Benim olanı almamı kimse engelleyemez! Sizi pislikler hemen yumurtamdan uzaklaşın!"

Destan kurbağanın söylediklerini duyunca şaşırmıştı. Biraz önce Duvris'in mirası diyordu ama bir anda ona ait bir şey olduğunu söyledi. Kurbağa arkasına döndü ve öfkeli gözlerle Destan'a baktı.

"Sen benim gücümü yok edemezsin! Geber!"

Kurbağa öfkeyle Destan'a saldırdı. Destan daha tepki veremeden Xhilion sıçradı ve kuyruğunu kurbağa vurdu. Kurbağa bir kaç metre geriye savruldu. Xhilion hemen etrafına bakındı. Buna sebep olan şeyi hemen fark etmişti.

"Lui bunlar delirmiş. Bu yumurta onları delirtiyor. Bence onu hemen yok etmeliyiz."

Destan yumurtaya bir bakış attı. İçini garip bir his kapladı. Sanki yumurta ona aitmiş gibiydi. Destan gülümsedi ve yumurtaya açgözlü bir şekilde baktı.