Destan - Kitap 1 (TAMAMLANDI)

69.Bölüm

Destan dışarıda yaşanan kargaşadan tamamen habersizdi, odayı biraz daha inceledikten sonra odada ki tek nesnenin kitap olduğunu anladı ve tekrar geldiği koridora çıktı yeniden büyük ama yavaş adımlarla yürümeye başladı. Destan 1 saat boyunca tünelde yürüdükten sonra bir merdivene geldi. Destan burayı daha önceden bulmuştu ancak o oda gibi başka bir oda var mı diye etrafı araştırmıştı ama bulamamıştı. Destan merdivenden tırmanmaya başladı. Kafası merdivenin sonuna geldiğinde elini kaldırıp tavana biraz baskı yaptı. Tavan yukarıya doğru kalktı Destan oluşan aralıktan etrafı süzdü. Kimsenin olmadığına kanaat getirdikten sonra bir anda bulunduğu yerden fırladı. Etrafına yeniden bakındı kimse yoktu. Daha sonra çıktığı deliği örttü ve nerede bulunduğuna daha dikkatli bakmaya başladı. Etrafta bir çok fıçı vardı. Destan fıçılardan birine yaklaşıp kokladı.

"Şarap. Anlaşılan gizli geçit bir şarap mahzenine yada yemekhaneye çıkıyor. Kütüphaneci sayısız çıkış noktası yapmış. İçeride kaybolduğumu var sayarsam etrafım tehlikeli  insanlarla çevrili olabilir."

Destan durum analizi yaptıktan sonra bir kapı açılma sesi duyuldu. Destan hemen refleks olarak eğildi. İçeri yaşlı bir kadın girdi ve Kadın yeşil gözlerle Destan'ın arkasında saklandığı fıçıya baktı.

"Eğer hemen  o saklandığın yerden çıkmazsan. Yakalanacaksın!"

Destan'ın gözleri büyüdü, o insanların önünde dururken bile kolay kolay fark edilmezdi, yavaşça ayağa kalktı. Bu ihtiyar kadının onu fark edeceğini hiç düşünmemişti. Kadın bir bastondan destek alıyordu ve elinde tutuğu eski bir pelerini Destan'a fırlattı.

" Bu pelerini üzerine giy üzerin hep kan, olay çıkmasını istemem ve içinden 2 dakika say sonra bu mahzenden çık yoksa kan dökmeden hayatta buradan sağ çıkamazsın haberin olsun!"

Kadın bir şarap fıçısını yüzüğüne koydu ve kapıyı geri kapattı. Destan boş gözlerle kadının çıktığı kapıya baktı. Bu kadın normal birisi değildi.

"Çocuk bu kadar şaşırma, bir Kahinle her zaman karşılaşmazsın. O kadında kaderin gözleri vardı. O gözleri nerede olsa bilirim nede olsa..."

Destan,iblisin konuşmasını neden yarıda kestiğini anlamamıştı.  Ama Destan artık bu durumdan sıkılmıştı iblisin ona ne zaman gerçekten her şeyini anlatacağını merak ediyordu. Bazen bir konuya başlıyordu ama bir anda tüm duyguları değişiyor ve susuyordu.

"İblis artık birbirimizi daha yakından tanıyalım sen benim hakkımda her şeyi bilirken, ben senin hakkında sadece çift kılıç kullanabildiğini ve harita okuyabildiğini biliyorum Kimsin sen!"

İblis, umursamaz bir şekilde konuştu.

"Beni tanıyınca eline ne geçecek Destan, kaderimiz mi değişecek yada mutlu bir geleceğimiz mi olacak sanıyorsun. Bazı şeyler için gerçekten çok küçüksün. Beni tanımana gerek bile yok."

Destan iblisin neyden bahsettiğini anlamadı. Neler için yaşının küçük olduğunu merak etmişti.

"Peki ne zaman bu şeyleri öğrenmek için büyük olmayacağım. Bana en azından adını söyle,bari sana adınla hitap edeyim. En azından aramızda bu kadarına yetecek samimiyetin oluştuğunu düşünüyorum."

İblis yüzüne bir gülümseme yerleştirdi. Daha sonra alaylı bir şekilde konuştu.

"Benim 8 tane adım var çocuk hangisi senin için daha önemli?"

Destan iblisin 8 tane adı olmasına şaşırmıştı. Bir insana birden fazla lakap takılırdı ama bu durumlar çok nadir olurdu. Destan iblisin ilk adını öğrenmeye karar verdi.