Destan - Kitap 1 (TAMAMLANDI)

153.Bölüm: Çok Geç Kalmış Olabilirim!

Orkide şehri hayvanlar tarafından yerle bir edilmişti. Hayvanlar şehrin sokaklarında dolanırken mutlak bir sessizlik şehre hakimdi. Bu sessizliği savaş naraları bozmuştu. Yavaş yavaş toprak titremeye başlayınca şehrin içine giren hayvanlar öfkeyle şehrin dışına doğru harekete geçtiler. Hayvanlar dakikalar içinde şehrin dışına çıktılar, önlerine çok fazla insan grubu çıkmıştı. Bu insanlara yeşil cübbesi ile Kron liderlik ediyordu. Kron derin bir nefes aldı ve savaş meydanındaki cesetlere baktı. Etrafta sadece hayvan leşleri ve parçalanmış kuklalar vardı. Adam kafasını kaldırdı ve leşçil kuşların surun üzerinde uçtuğunu gördü.

"Demek oradasın...Bekle pislik! Bu sefer ölü olduğunu kanıtlayacağım!"

Hayvanlar insanların onlara doğru geldiğini görünce öfkeyle insanlara doğru atıldılar. Kron derin bir nefes aldı ve bedeninin çevresi güçlü bir bariyerle çevrelendi. Adam dişini sıktı ve bir anda hızlanarak sura doğru ilerledi. Hayvanlar onlara doğru gelen adama öfkeyle atıldılar ancak Kron'un bariyeri onları ezip geçmişti. Adam tiz bir kahkaha attı ve hayvanları teker teker öldürerek hızlıca sura yetişti.Kron sura ulaştıktan sonra derin bir nefes aldı ve arkasına baktı. Yanında getirdiği insanlar hayvanlar tarafından acımasızca öldürülüyordu. Kron o insanlara birer çöpmüş gibi baktı ve sura hızlıca tırmandı. Adam surun en tepesine çıktıktan sonra etrafına bakındı. Gözleri yerde hareketsiz bir şekilde yatan çocuğa kaydı. Destan gözlerini kapatmış öylece yatıyordu. Kron çocuğa yaklaştı ve onun yüzüne baktı.

"O fahişe tekniği demek bu kadar tehlikeliymiş ha? Zavallı velet senin kelleni alırken yüzünün alacağı ifadeyi merak ediyordum!"

Adam, Destan'a doğru ilerlerken bir siyah tüylere sahip karga öfkeyle adama atıldı. Adam elini hızlıca savurdu ve adamın bedeninden çıkan güç hayvanı anında öldürmüştü. Kron yerde hareketsiz yatan kuşa öfkeyle baktıktan sonra derin bir nefes aldı ve ufak bir kılıç çıkardı ve Destan'ın boynuna dayadı.

"Burada ki işim şimdi bitiyor! Daha Lord Maliq'in Kadimi yakalamasını izleyeceğim!"

Adam tek hamlede Destan'ın kafasını gövdesinden ayırdı. Maliq'in ona verdiği görev çok rahat bir şekilde halledilmişti. Adamın yüzünde zafer kazanmanın vermiş olduğu bir gülümseme vardı. Kron kopardığı kafayı kaldırdı ve çocuğun yüzüne baktı. 

"İşte bu sefer öldün..."

Adam gülümsedi ve surdan aşağıya atladı ancak adam yere ayak basar basmaz elindeki kelle yok oldu. Adam ne olduğunu anlamamıştı. Kron şaşkınlıkla etrafına bakınmaya başladı. Biraz önce elinde olan kafa şimdi yoktu. Adam duyduğu seslerle beraber kafasını çevirip surun tepesine baktığında leşçil bir karganın orada uçtuğunu gördü. Adam bu kargayı biraz önce öldürmüştü ancak şimdi tekrar orada uçuyordu. Adam bir gariplik olduğunu düşündü ve hızlıca surun tepesine geri çıktı. Adam zirveye ulaştığında gördüğü manzara karşısında şok olmuştu. Destan hareketsiz bir şeklide yerde yatıyordu ve karga da onu yemek için etrafında dolanıyordu.

"Senin kelleni daha yeni aldım! Neler oluyor!"

Adam, Destan'a doğru hamle yaptığında karga tekrar adama doğru atıldı ve Kron yeniden kuşu oracıkta öldürdü ve kılıcını çıkartıp Destan'ın başını gövdesinden tekrar ayırdı. Adam derin bir nefes aldı ve bu sefer merdivenlerden geri indi. Gözleri ile Destan'ın başına bakıyordu. Adam Destan'ın başını şehir surlarından dışarı çıkardığı anda elindeki kelle yok oldu. Adam kafasını kaldırdı ve surun üzerinde uçan kargaya baktı. Karga yeniden oradaydı.

"Bu ne çeşit bir illüzyon böyle!"

Adam bu sefer bir illüzyonun içinde olduğunu anlamıştı. Bundan kurtulmak için de gerekeni biliyordu. Adam derin bir nefes aldı ve yeşil bir yakuttan yapılma kolyesini giydi. Bu kolye ona Maliq tarafından verilmişti. Kron'un savunması fiziksel olarak kolay kolay yıkılmazdı ama illüzyonlar bariyere takılmadan ona ulaşabilirdi. Bu kolye de onu illüzyonlardan ve zihinsel saldırılardan koruyacaktı. Adam tekrar sura tırmandı. Aynı şeyler tekrar yaşanmıştı. Adam bunun artık illüzyon olduğuna emin olmuştu. Adam Destan'ın başını tekrar kopardı ve bu sefer elinde tuttuğu kafayı surdan aşağıya fırlattı. Adam derin bir nefes aldı ve tekrar Destan'a baktı. Onun başı geri yerine gelmişti ve karga da tekrar dirilmişti.