HELLO MS. AUTHOR (COMPLETED)

GREAT TIME

VIOLET'S POV

Para akong nananaginip. It was as if we're back just like the good old days. Kapag nagkasundo ang tropa, magkikita-kita kami sa isang bahay at doon magmo-movie marathon, magpo-food trip at magkukuwentuhan buong maghapon. At hindi ko inaasahan ang araw nang pang-aambush nilang ito sa bahay ko. Never nila itong ginawa sa akin dahil kilala nila akong napakapribado pagdating sa personal na buhay. Well , alam nila ang tungkol kay Max and our story is really an open book, but not with Paris. I wanna keep it private, quiet and simple. Ayoko ng masyadong intriga.

Maiiwasan ba ni Paris ang hindi maging sweet sa mismong bahay ko. So, nganga sila. Hindi niya akalain na magpapakita ng superkaweetan itong si Paris. Dedma kahit nandiyan sila. Actually, pakiramdam ko, may sarili kaming mundo. Wala siyang pakialam kahit nandiyan sila, nanunood sa amin at nakikiramdam. "Just act normal and enjoy the day", bulong sa akin ni Paris. He will be the same sweet and showy Paris kahit kami lang dalawa.

After eating lunch, naghugas kami ng plato ni Paris. Siya ang naghugas ng plato. Bigla niya akong tinanong.

"Why did you cook caldereta, all of a sudden?" Tanong niya sa akin habang nasa tabi niya ako. Magpinsan nga sila ni Max.

"Wala lang..."

"Thanks, anyway. It was my favorite dish. Pasado naman sa panlasa. No weird taste. Hindi maalat but atleast hot and spicy just like you." Sabay kindat sa akin.

"Pasado ka dyan...Tssss!"

"I'll give you 75..."

"Hala, ang kuripot magbigay ng grade..."

"Wala pa ngang deserts... Mamaya na lang pagwala na sila...Mas masarap sana 'yon..." Bulong niya sa akin kaya ako natawa."Dinadatnan ka pa ba ng monthly period mo..."

"OO naman..."Sagot ko. "Bakit naman? Let me just clear this thing. Hindi iyon magiging dahilan para..."

"Hey, huwag kang magsalita ng tapos. I am going to marry you even if you are not pregnant."

"Tigilan mo nga ako, Paris." He kept on insisting to marry me. Ini-aanounce na nga niya sa barkada, eh bakit hindi pa siya magpropose sa akin?

"Uy dalian na ninyo dyan at magsisimula na ang palabas..." It was an old time favorite Kdrama, TTBY nina Sulli at Minho. Ayoko na sanang panuorin kasi maaalala ko lang si Max but I watched it anyway, kahit nakaharap ako sa screen dahil kailangan kong ipasa sa publishing house ang kuwento ko bukas.

"Violet, halika dito. Tabihan mo muna ako. Manuod ka muna kaya."

"OO NGAAAA..." Sabay-sabay na sabi ng lahat.

"NO, deadline ko ito tomorrow." Pero nag-ring ang kanyang phone. Lumabas muna siya at kitang kita ko siyang tawa ng tawa sa labas. Hindi ko dinig ang halakhak niya.

Pagbalik niya, hinalikan niya ako. "Si Mama ang tumawag sa akin." Buking na ako. Alam na niya na tumawag ako kaninang umaga sa kanila asking about his favorite dish. Hindi ko naman talaga matsa-tsambahan ang gusto niyang ulam. Para daw sa effort ko ang kiss na binigay niya sa akin , " I love you, Violet." Ilang beses ba niyang paulit-ulit na sasabihin ang mga salitang iyon. Samantalang ako, kung kailan tulog siya, saka lang ako nagkakaroon ng lakas ng loob na sabihin iyon.

Malalim na ang gabi ng umalis ang barkada. Napagod ako sa kanila. Ang ingay tapos minamadali ko pa ang ipapasa kong kuwento kay Melanie. Habang nakikinuod paroo't parito ako para kumuha ng kakainin nila. Mabuti na lang at nandoon din si Paris.

Ofcourse, what do you expect to happened in the evening after a tiring day with some bwisitors... We enjoyed each other savoring the moment of coitous act. Habang yakap ako ni Paris, "Violet, ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko..."

"Paris..."

Wala nang tatamis pa sa mga halik na iyon at sa maingat niyang paghawak sa aking katawan. Hinalikan niya ang aking balikat hanggang sa kamay. Hinalikan rin niya ako mula leeg pababa ng aking dibdib. Napapikit ako.

"I love you, Violet..."

Tinugon ko ang salitang iyon ng mainit na halik. Kumilos ang aking malilikot na kamay at pinisil ang kanyang mga muscles. Piniga ko ang kanyag pigi at maging ang kanyang mga hita at braso. At nagdikit ang mga aming mga palad. Mahigpit niyang ini-lock ang aking mga kamay sa kanyang mga kamay hanggang sa tuluyang bumigay ang pareho naming katawan sa maiinit na tagpong iyon.

What kind of living is this? Very uncertain... Unimaginable....