Mój ojciec nauczył mnie nie żałować innych. Miałem w przyszłości zająć jego miejsce. Jednak ja nie nadaje się na tyrana. Chcę w spokoju dożyć swoich dni z miłością swojego życia. Oczywiście nic nigdy nie idzie po naszej myśli...
Harry poderwał się z krzesła i pobiegł do gabinetu ojca. Tom spojrzał na niego zaskoczony. A Harry powiedział - Muszę wyjechać. - - Harry... - - Nie zmienię zdania! - - Harry.. - - Nie i koniec! - - Czy ty dasz mi coś w końcu powiedzieć?! - Harry opadł na fotel. - Dziękuję. Wiem o artykule ale to nic nie zmienia. Harry ucieczka to nie rozwiązanie problemu. Uciekają tchórze. A Ty nim nie jesteś. - - Nie mogę narażać życia dziewczyn. - To ucisz źródło problemu. - - Mam zabić Skeeter? - - Niekoniecznie zabić a nastraszyć. - To nie głupi pomysł... - - No widzisz weź Bellę i Severusa ze sobą. - - Poradzę sobie sam! - - To oczywiste. Ale ktoś musi pilnować wyjścia. - - Zgoda. - Tego samego dnia wieczorem Harry spotkał się z Bellą i Severusem żeby omówić plan działania. Gdy ustalili szczegóły teleportował się pod dom Skeeter. Severus pilnował wejścia do domu a Bella poszła z Harrym. Rita była w kuchni. Harry widział przez okno jak miesza coś w misce. Bella otworzyła drzwi i już byli w domu. Harry kazał Belli zostać pod drzwiami a sam udał się do kuchni. Kobieta na widok intruza w domu krzyknęła. - Witam panią. Nie podobają mi się Pani ostatnie artykuły , za dużo pani mówi o mnie. - - Czego chcesz? - - Oh spokojnie nie mam w planie pani zabić. Mam dla pani pewny układ... -
Witajcie glutki! Kto się bawi równie świetnie co ja? JESTEŚMY NA #449 MIEJSCU W FANFICTION!!!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
