- Nie. Po prostu jesteś wolny. Masz wyjechać z kraju. I jeśli jeszcze raz cię spotkam twoje życie zmieni się w istny koszmar... -
- Moje życie i tak nie ma sensu bez Luny! -
- Uspokój się! Daje ci szansę życia więc radzę mnie nie denerwować! -
- Jesteś potworem! Zwykłym potworem żywiącym się szczęściem innych! Cieszysz się kiedy ktoś cierpi kiedy jest samotny! Jesteś bezuczuciowym potworem! -
Harry starał się być spokojny. Liczył w myślach do dziesięciu. Jednak słowa wilkołaka nadal dudniły mu w głowie. Czy to możliwe że jest potworem? Czy staje się taki sam jak ojciec? Ale ojciec ma uczucia! Do mnie do Severusa lub Belli! Ja też mam uczucia do Belli i Hermiony! Nie jestem potworem!
- Co zabrakło języka w gębie?! -
- Nie jestem żadnym pieprzonym potworem rozumiesz?! Jestem nastolatkiem który zabił więcej ludzi niż ty przez całe życie! Będę nad tym pokutował przed śmiercią! Ale nie teraz! I na pewno nie przed kimś takim jak ty! To ty zabijałeś dzieci to ty je kąsałeś! Więc nie mów mi że ja jestem potworem zrozumiano?! -
Wilkołak obserwował wściekłego nastolatka. Oczy w kolorze morderczego zaklęcia płonęły gniewem.
- Nie jesteś potworem mówisz? To kim jesteś? Kim jesteś? Sługą ojca? Obrońcą dzieci? Kim jesteś Harry... -
Zostawię to w takim momencie. Jeżeli ktoś wie skąd jest nawiązanie o potworze to piszcie w komentarzach. Dziękuję wam za miłe słowa. Jak widzę ile was jest i jak czytam komentarze to aż mi miło. Dziękuję że ze mną jesteście 💕🐻.
CZYTASZ
Little Child
FanfictionMój ojciec nauczył mnie nie żałować innych. Miałem w przyszłości zająć jego miejsce. Jednak ja nie nadaje się na tyrana. Chcę w spokoju dożyć swoich dni z miłością swojego życia. Oczywiście nic nigdy nie idzie po naszej myśli...
