အခန်း (၁၆၅)
ချင်ယွဲ့နှင့် ဝမ်ရို့တို့သည် အချိန်ကောင်းကို ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။
ကျီချင်းချင်းသည် ချင်ယွဲ့လက်ထဲမှ အစားအသောက်ဘူးကို လက်လွှဲယူပြီး ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ ဘူးထဲမှာ ကြက်စွပ်ပြုတ်၊ ငါးဟင်း၊ ပုစွန်ဟင်းနှင့် အသီးအရွက်ဟင်းလျာ အနည်းငယ် ပါဝင်သည်။ အစားအသောက်တွေကို ကြည့်ရတာ အရသာရှိမယ့်ပုံပေါ်သည်။
ကျီချင်းချင်းသည် အစားအသောက်ဘူးထဲမှ ဟင်းလျာတွေကို မြင်တော့ "ဒါတွေအားလုံး ညီမ စားရတာ ကြိုက်တယ်။ အစ်ကိုချင်၊ ကျေးဇူးပါ။" ဟု ပြောလိုက်သည်။
လုလီရှင်းရဲ့ မျက်နှာဟာ တဖြည်းဖြည်း မည်းမှောင်လာခဲ့သည်။
"အစ်ကိုတို့တွေရော ထိုင်ပြီး အတူတူ စားကြပါလား။ ဟင်းတွေက အများကြီးပဲဆိုတော့၊ ညီမ သေချာပေါက် စားကုန်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အစ်ကိုတို့တွေ ဒီနေ့ တကယ်ကံကောင်းတယ် သိလား၊ ဒီနေ့ဟင်းလျာတွေကို မစ်စတာလုကိုယ်တိုင် ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ထားတာ။ ညီမ အစ်ကိုတို့နှစ်ယောက်အတွက် ထမင်းစားတူတွေ သွားယူပေးမယ်။" ဟု ပြောကာ ကျီချင်းချင်းသည် မတ်တပ်ထရပ်ပြီး မီးဖိုချောင်ဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။
ထမင်းစားပွဲပေါ်ရှိ ဟင်းလျာသုံးမျိုးအား မြင်သောအခါ ချင်ယွဲ့သည် သူက ဒါတွေကို စားရမှာ 'ကံကောင်းတယ်' ဟု မထင်ခဲ့ပေ။
ကျီချင်းချင်းသည် မီးဖိုချောင်ထဲမှ ထမင်းစားပန်ကန်တွေနှင့် တူတွေကို ယူကာ ချင်ယွဲ့နှင့် ဝမ်ဟောက်တို့အား ကမ်းပေးလိုက်ပြီး "စိတ်ကြိုက်ထည့်ပြီး စားသောက်ကြနော်။" ဟု ပြောခဲ့သည်။
ချင်ယွဲ့နှင့် ဝမ်ရို့တို့သည် စားပွဲပေါ်ရှိ ပန်းကန်သုံးလုံးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး စားကောင်းသောက်ဖွယ်ဟု ယူဆနိုင်သည့် ပြောင်းဖူးပုဇွန်ဟင်းပန်းကန်ဆီသို့ လက်လှမ်းလိုက်ကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ပုဇွန်တစ်ကောင်ကို ကောက်ယူပြီး ဝါးစားလိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဝါးစားနေခြင်းကို ရပ်တန့်လိုက်ပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ မျက်လုံးထဲမှာ စိတ်ပျက်အားငယ်နေတာကို မြင်တွေ့ရပါသည်။
