Chapter-146

924 80 1
                                    

အခန်း (၁၄၆)

ကျီချင်းချင်းသည် လုလီရှင်းလက်ထဲတွင် ငြိမ်နေသော စီစီကိုကြည့်လိုက်သည်။ "ကျွန်မတို့ ပြန်ခေါ်သွားရအောင်လေနော်" သူမသည် မျှော်လင့်ချက်အပြည့်ဖြင့် ‌ပြောလိုက်သည်။

လုလီရှင်းသည် သူမအားကြည့်လျက် ပြောလိုက်သည်။ "ပြန်ခေါ်သွားရမယ်လား။"

"ဟုတ်တယ်လေ၊ ကျွန်မတို့သာ ပြန်ခေါ်သွားမယ်ဆို အန်တီဖေးတော့ ပျော်နေမှာပဲ။"

"ဒါဆို တစ်ခုခု အရင်ပြောသင့်တယ် မထင်ဘူးလား" လုလီရှင်းဆိုလိုသည်ကို ကျီချင်းချင်း နားလည်လိုက်သည်။

ကျီချင်းချင်းသည် ချောင်းတစ်ချက်ဆိုးလိုက်ကာ လုလီရှင်း၏ ရဲ့ဝံ့မှုကို စောဒကတက်နေမိသည်။ အားလုံး၏ အကြည့်အောက်တွင် ကျီချင်းချင်းတစ်ယောက် လည်ပင်းမှ နားရွက်ဖျားများအထိ နီရဲတက်လာသည်။ ထို့နောက် သူမသည် ကျီချင်းယွမ်းအား လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

ချီကျင်းယွမ်းလည်း အကြောင်းမရှိ ထူးဆန်းနေသော သူတို့နှစ်ယောက်ကို နားလည်ပေးကာ ရယ်လိုက်လျက် ဒါရိုက်တာကျိုးဘေးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ကျန်းစုနှင့် ဇာတ်ညွှန်းအကြောင်း ဆွေးနွေးဟန်ဆောင်နှင့်ပြီးဖြစ်သော ဒါရိုက်တာကျိုးနှင့် သူပါရော၍ ဆွေးနွေးဟန်ဆောင်နေလေသည်။

"ရှင်ပဲပြောတော့ အန်တီဖေးက သူ့ခွေးလေးပျောက်သွားတယ်ဆို၊ သူက ကျွန်မကို ကောင်းကောင်းဆက်ဆံပေးတော့ ကျွန်မကလည်း ခွေးလေးတစ်ကောင်ပေးပြီး ပျော်စေချင်လို့ပါ၊ ပြီးတော့ အန်တီက ရှင့်ကိုလည်း နှစ်တွေအများကြီး စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တာပဲကို၊ သိပ်ပြီး တွက်ကပ်မနေပါနဲ့။"

"ကိုယ်က တွက်ကပ်တယ်တဲ့လား။"

"...မဟုတ်ပါဘူး၊ ရှင်က ရက်ရောပါတယ်၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်မကို ခွင့်ပြုပေးပါ၊ ဒီခွေးလေးကို တကယ်ကြိုက်လို့ပါ၊ စီစီကိုလည်း ကြည့်လိုက်ပါဦး၊ သိပ်လိမ္မာပြီး ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လေ၊ ကျွန်မတို့သာ အိမ်ခေါ်သွားရင် အဖိုးအတွက်လည်း အဖော်ရ‌တာပေါ့။"

လုလီရှင်းသည် အဖြေပြန်မပေးဘဲ ခွေးကလေးအား စူးစမ်းနေလေသည်။

ငါ့ဇနီးက ငါ့ဘဝပဲ (MM TRANSLATION)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant