Multimedia : Ece
Zil çalınca bu güzel havadan faydalanmak için Ecrinle birlikte bahçeye çıktık.
- " Defne neyin var senin ?"
- " Hiç bir şey, iyiyim. "
- " Değilsin. "
- " Emre ve Ece çok yakınlar ve diğer bütün kızlar ama ben, o bana bir şey söyleyene kadar hiç konuşmuyorum."
- " Aferin Defne çok iyi yapıyorsun. Böyle yapmaya devam ettiğin sürece Emre yi daha çok kaybedersin."
- " Ne yapıcam ? O kızlar gibi onun peşinden koşmamı beklemiyorsun heralde ?"
- " Hayır ama en azından arkadaş gibi yaklaşıp konuşmaya çalışabilirsin. "
- " Bu çok zor işte çünkü biz arkadaş bile olamayız. İlk günden beridir birbirimizden nefret ediyoruz ve onun psikopat yanını çok iyi biliyorum. Bizzat benim üzerimde uyguladı. "
- " Denedin mi ki nerden biliyorsun ? Belki gidip güzel güzel konuşursan o da sana normal cevaplar verir. Zaten sizin sorununuz da bu birbirinize ters cevaplar verdiğiniz için anlaşamıyorsunuz."
Artık bir yerden başlamalıyım ama ne yapıcağımı da bilmiyorum. İçimde birden fazla duyguyu aynı anda yaşıyorum en çok da korku ve heyecan ağırlıklı. Teneffüs bittiğinde okula girdik. Koridorun sonunda Emre ve Akın hocayı konuşurlarken gördüm yine tartıştıkları çok belliydi. Onları ne zaman görsem mutlaka sinirli bir şekilde ciddi bir şeyler konuştuklarını anlıyordum. Ne konuştuklarını merak ettiğim için mutlaka dinlemeliydim. Herkes sınıflarına dağılmıştı bizim dersimiz de zaten Akın hocaya olduğu için derse geç kalmıyordum.
- " Ecrin sen git ben tuvalete girip gelicem "
- " Sabahtan beridir niye girmedin ?"
- " Şimdi aklıma geldi işte. "
- " Tamam çabuk ol geç kalma."
Ecrin gidince bende duvarın köşesine saklanıp onları dinlemeye çalıştım.
- " Şimdi mi aklına gelmiş çocuğu olduğu ?"
- " Emre bak böyle yapma ablam gerçekten çok pişman"
- " Zerre kadar umrumda değil. Bu yaşıma kadar onsuz geldim bundan sonra da onu istemiyorum. "
- " Böyle yaparak hem beni hem de anneni üzüyorsun. "
- " İkinizi de istemiyorum ayrıca şu kadına sürekli 'annen' deyip durma o benim için sokakta gördüğüm sıradan bir insandan daha değersiz. "
Duyduklarımla ağzım açık kalmıştı. Emre nin bu tarafa doğru geldiğini görünce sınıfa koştum. Yerime oturunca Ecrin bana tuhaf tuhaf bakıyordu.
- " Defne bu ne hal şok mu geçirdin ?"
- " Anlatıcam. " deyip soluk soluk kalan nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Emre sınıfa sinirli bir şekilde girip çantasını alıp sınıf kapısını sert bir şekilde çarparak çıktı. Tüm sınıf şaşkın bir şekilde ona bakıyordu. Arkasından da Akın hoca sınıfa girdi o da çok sinirliydi.
Emre nin bir sorunu olduğunu biliyordum. Onun hakkında öğrendiğim bütün şeyleri kafamda birleştirmeye çalışıyordum ama eksik şeyler olduğu için sorununun ne olduğunu da anlayamıyordum.
****
Eve gelince Emre yi düşünmekten yemek bile yiyemedim. Ne ara onu bu kadar düşünür oldum nasıl ona gıcık olurken, nefret ederken şimdi bu kadar bağlandım bilmiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTKULU AŞK
Teen FictionDefne ve Emre başta ne kadar farklı olduklarını düşünseler de, ne kadar birbirleriyle inatlaşıp birbirlerine gıcık olsalar da aslında farkında olmadan aşık olmuşlardı. Hem de çok büyük ve tutkulu bir aşk.