150.BÖLÜM

2.3K 108 24
                                    

Annemle birlikte biletimi aldıktan sonra dışarıda biraz gezip eve geldik. Tam biz gireceğimiz sırada Selen dışarıya çıktı ve göz göze geldik. En son dört gün önce yaşadığımız o olaydan sonra hiç görüşmedik. Bizim yanımıza doğru gelince annem de onu fark etti.






-  " Selen nasılsın?" dedi gülerek.

-  " İyiyim abla sen nasılsın?"

-  " Bende iyiyim. Gözükmüyorsun kaç gündür."

-  " İşlerim vardı ondan."

-  " Anladım."

-  " Biraz konuşalım mı?" dedi bana dönerek.








Annem de ikimiz arasında gidip gelen bakışlarla bakmaya başladı. İllaki bir şeyler olduğunu sevmiştir.







-  " Hadi bakalım siz konuşun ben içeriye geçiyorum. " deyip eve girdi.









Şuan da onunla bir başıma kalmak çok kötü bir duygu. Günlerdir düşünüyorum ne tepki vereceğimi, doğruyu, yanlışı... Selen açısından bakınca kızın hiç bir suçunun olmadığını düşünüyorum. Emre ye bakıyorum zaten kızdan doğru düzgün haberi bile yok. Bu kız eğer bu saatten sonra Emre nin benim sevgilim olduğunu bilmesine rağmen hala bir şeylere devam ederse işte o zaman ona karşı olan bütün düşüncelerim tersine döner.








-  " Defne günlerdir düşünüyorum ve kafayı yemek üzereyim. Öncelikle böyle bir durumu yaşadığımız için çok üzgünüm ama ikimiz de bilmezdik çünkü bu büyük bir tesadüf."

-  " Öyle."  dedim ciddi bir şekilde.

-  " Lütfen bana kızma çünkü benim bir suçum yok. Onun senin sevgilin olduğunu bilsem ağzımı bile açmazdım."

- " Önemli olan bundan sonra ki zaman. Çünkü en son onu tekrardan düşünmeye başladığını söylemiştin."

-  " Öyle bir şey olmayacağına emin olabilirsin. Sevmenin ne demek olduğunu bilen bir insan böyle bir şeyi asla yapmaz. Ben zaten eskiden o hislerdeydim. Şimdi daha farklı yani sen gelene kadar başka bir şeydi ama şuan senin sevgilin olduğunu bildiğim için artık sadece arkadaşımın sevgilisi diye düşünüyorum. "

- " Böyle düşünüyorsan iyi bir şey. Problem yok o zaman. "

- " Benim açımdan kesinlikle yok. Senin de olmasın istiyorum. "

- " Yok merak etme. Şuan ki düşünecelerin içimi rahatlattı. Bende günlerdir düşünüyordum. "

- " O zaman bunu bir sona bağladığımıza göre hafızalarımızdan silelim. "

- " Çok iyi olur." dedim.

- " Ben alışverişe çıkıyordum işin yoksa sende gel istersen. " dediğinde biraz düşündüm.









Son yaşadığımız olay dışında iyi bir kız olduğunu düşünüyordum ayrıca eğlenceli de... Neyse sonuçta niyetinin kötü olmadığını belirtti o yüzden eskiye dönebilirim ama yine de daha tedbirli olmalıyım.




- " Tamam olur."








EMRE



Bugün Defne'siz ikinci hafta ve artık ciddi anlamda sinirlenmeye başladım. Onsuz hayatım ne kadar boş ve anlamsızmış. Kıvanç balayından döndü ama hiç ona bulaşamam çünkü o artık ayrı dünyalarda. Cenk desek yeni kızla takılıyor. Bu iki haftalık süreçte en çok şaşırdığım şey, babamın işe hiç çağırmamış olması. Herhalde insafa geldi. Üzerimi giyinip, arabanın anahtarını aldıktan sonra aşağı indim. Babamı evde görmeyi beklemediğim için şaşırdım. Galiba az önce büyük konuştum. Şuan da beni işe yollamak gibi bir hata yaparsa hiç umrumda olmayacak.








TUTKULU AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin