TUTKULU AŞK

39.BÖLÜM

Video : Ece

Uyanınca karşımda Emre yi görünce şaşırdım. Dün gece o uyuduktan sonra yatağıma gidicektim ama nasıl olduysa onun yanında uyuya kalmışım. Emre yi uyandırmamak için bana ahtapot gibi saran kollarını üzerimden çekip kalktım. O uyurken ki masum ve bebeksi yüzüne son bir kez bakıp odama çıktım.

EMRE

Defne ' nin seslenmesiyle uyanmak istemesem de uyanmış bulundum. Yattığım yerde dik bir şekilde oturup henüz uykudan açılmayan gözlerimi ovuşturdum. Defne gelip karşıma dikilince ona baktım.

- " Emre hadi okula geç kalıcaz. "

- " İlk ders beden değil mi zaten geç kalsak da bir şey olmaz. "

- " Hadi hadi giyin de gidelim. "

Zorlukla olduğum yerden kalkıp banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım. Şu sabahları uykumu bölmeme değen tek şey Defne nin hazırladığı mükemmel kahvaltı. Üzerimi değiştirip saçlarıma da şekil verdikten sonra aynadan son bir kez bakıp ne kadar karizmatik ve çekici olduğumu gördüm. Banyodan çıkınca mutfağa gittim ve kahvaltının hazırlanmamış olduğunu görünce hayal kırıklığı yaşadım.

- " Emre ne zaman gelmeyi düşünüyorsun ?"

Defne nin dışarıdan bağırdığını duyunca ayakkabılarımı giydim ve dışarıya çıktım.

- " Neden bana kahvaltı hazırlamadın ?"

- " Sence kahvaltı etmek için zaman var mı ?"

- " Beni o güzel kahvaltından mahrum ettiğin için çok kızgınım. "

- " İyi alıştın valla sana hizmet etmeme. "

- " Öyle tabi. Sevgilini doyurmak en büyük görevin."

- " Bak sen. "

Kendime çekip yanağına bir öpücük kondurdum onun da beni öpmesi için yanağımı yan çevirdim ama inat edip öpmedi. Hem gülüp cilve yapıyor hem de öpmüyor.

DEFNE

Emre arabayı park ettikten sonra arabadan indik. Arkasına bile bakmadan hızla adımlarla okulun bahçesine doğru ilerledi. Bende ona yetişmek için koşmaya başladım. Onun attığı bir adım benim 5-6 adımıma eşitti. Emre ye yetiştiğimde kolundan tutup onun durmasını sağladım.

- " Ne var Defne ?"

- " Niye beni beklemiyorsun ?"

- " Sevgili olduğumuzu kimsenin bilmemesini isteyen sensin bende bu isteğini yerine getirmeye çalışıyorum. "

Bunu gerçekten ben istemiştim ama şuanda nasıl böyle bir şey istediğime anlam veremiyorum. Sırf utandığım ve herkesin garibine gideceği için kimsenin öğrenmesi istememiştim ama böyle pişman olucağım hiç aklıma gelmemişti.

Emre benim cevap veremediğimi görünce dalga geçer gibi gülümseyerek adımlarını yeniden hızlandırdı. Bende olduğum yerde kalıp onu izlemekten başka bir şey yapamadım.

- " Defne niye bekliyorsun burda?"

Ecrin in sesini duymamla arkamı döndüm.

- " Emreye sevgili olduğumuzu kimse bilmesin dedim ya onun acısını çıkarıyor. "

- " Hak ettin ama boşuna kızma. "

- " Ecrin lütfen birde sen yapma. "

- " Gerçek bu ne yapayım. Neyse ben kızların yanına gidiyorum geliyor musun yoksa burda Emre'nin yolunu mu bekleyeceksin ?"