TUTKULU AŞK

128.BÖLÜM

Eve geldiğimiz de Emre beni koltuğa yatırdı ve kalkmamam için de büyük bir baskı yaptı her zaman ki gibi ama bu sefer kıramadım çünkü gerçekten de kalkmak için hiç halim yok sadece dinlenmek istiyorum. Benim yerimden kalmayacağıma ikna olduktan sonra mutfağa girdi. Sanırım annemin bana pişirdiği yemekleri getirecek ama kaç dakikadır gelemedi. Mutfaktan gelen o tabak, çanak sesinden ve Emre'nin arasıra ettiği küfürler dışında bir şey duyamıyorum. Elinde tepsi ile yanıma geldiğinde çok gülesim geldi ama kendimi tutmam gerekiyor. Onun gibi katı kurallı bir insanın mecburi anlarda değişmeye çalışması acayip komik oluyor. En güzeli de benim için değişmesi. Tepsiyi kucağıma koyduğunda yemem için işaret etti ve ayak ucuma oturdu.

- " Bunların hepsi bitecek."

- " İyi ki de annem yemek yapıp gitmiş yoksa sen yapmak zorunda kalacaktın." dedim gülerek.

- " O kadar da değil. Şu tepsiyi kaç dakika hazırladım düşün artık mutfakla aramdaki bağı. Bizim evde ki aşçıyı getirirdim."

- " Bunu yapman bile büyük bir şey zaten. "

- " Akşam Kıvanç'lar geliyor muş. "

- " Evet. " dedim çorbadan bir kaşık alarak.

- " Benim eve gitmem lazım. Sen yemeğini ye sonra yat uyu bir saate kadar gelirim. " dedi ayağa kalkarak.

- " Neden?"

- " Burada kalacağım o yüzden birkaç kıyafet almam lazım. "

- " İlk defa hasta olmuyorum ki gece gündüz başımda nöbet tutmana gerek yok. "

- " Hasta olmasan da kalırdım. "

- "Annem artık bu evde yaşamıyor diye sürekli burada kalacağını sanıyorsan yanılıyorsun." dedim gülerek.

- " Neden olmasın?"

- " Eee o zaman evli insanlardan ne farkımız kalır ki sen böyle bir şey istemezsin dimi?" dedim imalı bir şekilde.

- " Yoo tabi istemem ama seni istediğim için bu da normal. "

- " Tamam ama aynı anlama geliyor işte."

- " İyi iyi bakarız. Dediklerimi yap. " dedi arabanın anahtarını alıp çıkarak.

Evliliğin anlamını çok yanlış biliyor sanırım ya da artık onun için büyük bir fobi haline gelmiş. Aslında evlilik gibi bir şeyi istemesi gerekiyor çünkü ancak o zaman birbirimize tam anlamıyla bağlanmış olacağız o da bunu fazlasıyla ister ama bu kuruma o kadar önyargılı bakıyor ki gerçekleri göremiyor. Neyse yine böyle şeyler düşünüp saçmalamayacağım. Ne zaman Ecrinler ile bir araya gelecek olsak daha onlar gelmeden evlilik fikri aklıma giriyor.

Yemeğimi yedikten sonra tepsiyi mutfağa götürdüm. Şu üzerimde ki pijamadan da bir an önce kurtulsam iyi olacak. Üzerime düzgün bir şeyler giyip aşağı indim tam o sırada zil çaldı. Kapıyı açar açmaz Ecrin boynuma atladı. İçeriye geçip oturduk.

- " Şu enerjinden biraz bende istiyorum." dedim gülerek.

- " Tabi bende bol bol var."

- " Hayırdır ne oldu?"

- " Düğün tarihi aldık." dedi ellerini birbiriyle birleştirerek.

- " Yaa gerçekten çok sevindim."

- " Emre nerde?" diye sordu Kıvanç.

- " Eve gitti birazdan gelir. "

- " O şimdi burada olsaydı yine başlardı söylenmeye. Evlilik düşmanı." dedi gülerek.