176.BÖLÜM

2.5K 117 41
                                    

PAZAR GÜNÜ (EMRE)





Sarsıntıya uğradığım an gözlerimi araladım. Babam bir kabus gibi başımda dikiliyor ve yine her zaman ki gibi bana sinirli. Büyük ihtimalle öğlene kadar uyuyor olamama kızacak saatlerce. Yine aynı öğüt dersleri....




- " Emre saat kaç ?" dediğinde gözlerimi ovalayarak yatağımın içinde doğruldum ve telefonumu açıp baktım 13.00. Babama da gösterdim saati.

- " Sen beni deli mi edeceksin? Sabah erkenden çıktım evden, bir işim vardı. En fazla 11 de kalkarsın herhalde düşünüyordum ama sen fazlasıyla uyumuşsun. Gelmesem akşama kadar uyuyacaksın herhalde."






Yatağımdan kalkıp, dağılan saçlarımı arkaya doğru ittim. Babamın kötü bakışları hala üzerimden gitmedi. Defne'de iki kez aramış.






- " Bugün Defne yi istemeye gideceğimizi biliyorsun dimi ? "

- " Evet. " dedim başıma gelen şeyin gerginliği ile.

- " Peki ne bu hal ? Saçlar birbirine girmiş, akıl bir karış havada, üzerinde ki eşofman bile yerinden durmuyor resmen baksırının yarısı dışarda." dediğinde üzerime baktım.

- " Ben hallederim baba. Akşama kadar neler yapılır."

- " Evet neler yapılır biliyorum ama sen yapamazsın. "

- " Şuan da yapacağım bir şey yok ki. "

- " En azından kendine çeki düzen versen diyorum. Evleneceksin hala gevşeksin. Defne senin gibi bir adam için fazlasıyla olgun. "

- " Babaaa. "

- " Yalan mı ? "

- " Odamdan çıkar mısın, hazırlanıcam."

- " Çiçek, çikolataya ne oldu ? "

- " Şimdi mi alıcaz ? Daha vakit var. "

- " İyi al da, rezil etme bizi. " dedikten sonra odadan çıktı.






Bugünü biran önce atlatmak istiyorum. Hayata karşı olan isteğim günden güne sorumluluklar havuzunda boğulmuş bir adama dönüşüyor. Zengin olmasam hiç evlenmezdim ama, birde geçim sıkıntısı var. Sürekli düzenli olarak işe git, parayı yetiştirmeye çalış. Hiç benlik değil... Defne'yi aramam lazım ama bugün için fazla konuşmak da istemiyorum, çok gerginim. En iyisi bir duş alayım ondan sonra ararım.







DEFNE

Evin her yerini köşe bucak temizledik annem sayesinde. Ben temizledim sanıyordum ama annem gelince asıl temizliği öğrendim. Kaç saattir söylene söylene yağıyor zaten. O kadar yoruldum ki, şuraya yatsam akşama kadar uyurum herhalde. Temizlik mi yaptık, savaşa mı çıktık belli değil.






- " Defne, durmak yok kalk."

- " Anne, yeter artık. Valla evin içi fazla temizlikten parlamaya başladı, hala neyi temizlemeye çalışıyorsun?"

- " Aylarca bu tozun içinde oturmuşsun. Bugün yaptığımız temizliği unutma. Kendi evinde de böyle olursan ohoo. Seni kimse almaz diyeceğim ama Emre alıyor. O da sorumsuz. "

- " Valla bugün iyi azarladın beni. "

- " Yanlış mı konuşuyorum? Sen kendin gördün kirleri."

- " Ben temizlik yapıyordum ama düzenli değil. Kaç haftadır da yapmıyorum sen ona denk geldin. Emre bile şahit olmuştu evi temizlediğime. "

TUTKULU AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin