TUTKULU AŞK

186.BÖLÜM

Medya : Defne ve Emre'nin evi

2 HAFTA SONRA

EMRE

Kahvaltı için mutfağa geldiğimde babamın masada oturduğunu gördüm. Ben işte olduğunu düşünüyordum. Umarım yine nasihat dolu bir zaman geçirmeyiz hatta hiç konuşmasak daha güzel olur çünkü sabah sabah yapmak isteyeceğim en son şey konuşmak.

- " Günaydın." dedim sandalyeyi çekip otururken."

- " Günaydın."

Elinde ki gazeteyi katlayıp masanın kenarına koyduktan sonra bana baktı. Şuan kesin bir şey söyleyecek.

- " Emre bugün sende gel işe."

Beklenilen şey geldi neyse şimdi hiç isyan edip konuşmayı uzatamam. En iyisi tamam deyip geçmek zaten bayadır da gitmiyordum.

- " Tamam."

- " Hayret nasıl oldu da hemen kabul ettin ?"

- " İtiraz etmeye halim yok şuan." dediğimde güldü.

- " Süper o zaman. Benim sana söyleyeceğim bir şey var. Bir ara Defne ye boş olan evlerimizi gezdir. Artık evinizi yavaştan düzenleyin."

- "Ne evi ya ?" dedim şaşkınca.

- " Evleneceksiniz ya oğlum, malum bir eve ihtiyacınız var."

- " Hee birde o iş var."

- " Öyle evlenme teklifi ettim, bitti gitti olmuyor bu iş. Asıl bundan sonra uğraşacaksın."

- " Aman ya. "

- " Sen yine şanslısın borca harca girmiyorsun, elimizde çok imkan var. Ya şartlar böyle olmasaydı ? Birazcık hayatının kıymetini bil, elindekilerin değerini bil ve söylenme. Daha kötü şartlarda olan insanlar var o yüzden bencillik yapma."

- " İlk nasihat alındı."

- " Sen adam olmadığın sürece ben böyle nasihat etmeye devam edeceğim."

- " Lütfen adamlığıma söz yok."

- " Göster o zaman, çocuk gibi olma."

- " Baba valla şurada bir kahvaltı keyfim var onun da içine ..."

- " O cümleni sakın tamamlama. Bu yaştan sonra ilk dayağımı yersin."

Kahvaltımı bitirdikten sonra hazırlanmak için odama çıktım. Birde ev işi çıktı başımıza. Bunu duyuna kadar gerçekten evlenecek olmamı pek idrak etmemişim bunu anladım şuan ama babam ev bakın deyince işin ne kadar ciddileştiğini anlamaya başladım. Sanırım benim evlilik fobim var. Bir şeyler ciddileştikçe içimden bir ses isyan çıkarıyor, karnıma ağrılar giriyor. Umarım bu süreçte değişik psikolojilere girmem. Nedense Defne'nin ev konusunda bir sorun çıkartacağını düşünüyorum eminim o evinden ayrılmak istemeyecek çünkü anılarına çok önem veriyor.

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp duşa girdim. İş yerinde ki işlerim ne kadar sürer bilmiyorum ama bugün Defne'nin yanına gitmem lazım çünkü dün hiç buluşamadık. Bugün de görmezsem olmaz. Hem şu ev mevzusunu da söylerim. Biran önce aklımdan çıkıp gitsin yoksa düşün düşün üzerime yük oluyor.

DEFNE

Evde kendi kendime oturup sıkılmaktan bunalıma gireceğim artık. Ne kadar boş insanım ya... Dışarıya çıksam yapacak bir şey bulamıyorum, hiç bir şeyden zevk alamıyorum. Evde otursam sıkıntıdan ölüyorum. Sanırım depresyona girdim. Yapacak hiç bir şey bulamıyorum ve yapmakta istemiyorum aslında. Acaba şuan Emre ne yapıyor. En iyisi bir arayayım.