Gözlerimi ovalayarak uyandıktan sonra yanımda Emre'nin olmadığını görünce şaşırdım. Hayret, nasıl oldu da gitti acaba. Ben gitmez diye düşünmüştüm. Ne kadar istemesem de uyanınca onu görememek beni tuhaf hissettirdi.
- " Üzüldün dimi beni göremeyince."
Arkadan Emre'nin sesinin geldiğini duyunca hemen döndüm. Koltuğa oturmuş bana hafif bir gülümseme ile bakıyor.
- " Sen burada mıydın?" dedim şaşırarak.
- " Evet yaklaşık yarım saattir."
- " Gece yanımdan gittin yani. "
- " Evet. Çok üzülmüş gibi gözüküyorsun."
- " Saçmalama Emre. Gitmeni isteyen bendim hatırlarsan."
- " Neyse bu sefer bende gitmek istedim."
- " Neden ?"
- " Telefonum gece çok çaldı, uyanma diye gittim."
- " Kim aradı ?"
- " Evleneceğimi duyan kızlar son kez aramak istemişler." dediğinde yastığımı yüzüne fırlattım.
- " Emreee ne diyorsun ? Ciddi misin sen ?" diyerek ayağa kalktım.
- " Şaka şaka. İlk defa seni dinleyip yerime gideyim dedim ama görüyorum ki sabah uyandığında gözlerin beni arıyor o yüzden bir daha bu kötülüğü yapmayacağım."
- " Nerden biliyorsun o anlamda aradığını ? Yerine gitmiş olmana şaşırdım o kadar." dediğimde güldü .
- " Yine sabah sabah beni sinir etmeyi başardın tebrik ederim."
- " Ne yapayım bende böyle kendime geliyorum."
- " Aferin. Bende seni kendine getireceğim bir sabah, bunu sakın unutma."
- " Beni sinir etmeyi istemezsin."
- " Umrumda değil."
- " Ne yaparsan iki katını yaparım biliyorsun."
- " Pislik çok gıcıksın."
Kahvaltımızı ettikten sonra Ecrin ve Kıvanç'a veda edip oradan ayrıldık. Emre beni eve getirdiğinde içime tuhaf bir his oturdu. Artık nedense Emre' den hiç ayrılmak istemiyorum. Sanki benim yerim hep onun yanıymış gibi hiç bırakmak istemiyorum.
- " Ne düşünüyorsun?"
- " Hiç." diyerek arabanın kapısını açıp aşağı indim.
- " Bir görüşürüz deseydin."
- " Aaa evet unuttum. Görüşürüz."
- " Şuan aklın başka bir şeyde."
- " Yok hayır öylesine daldım, bir şey düşünmüyorum."
- " İyi öyle olsun. "
Emre gittikten sonra eve doğru yürüyüp zile bastım. Annem kapıyı açtıktan sonra içeriye girdim.
- "Nasıl geçti ?"
- " Güzeldi."
- " Yüzün öyle söylemiyor."
- " Uykum var ondandır."
- " İyi, kahvaltı ettin mi?"
- " Evet."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTKULU AŞK
Teen FictionDefne ve Emre başta ne kadar farklı olduklarını düşünseler de, ne kadar birbirleriyle inatlaşıp birbirlerine gıcık olsalar da aslında farkında olmadan aşık olmuşlardı. Hem de çok büyük ve tutkulu bir aşk.
