124.BÖLÜM

2.3K 105 1
                                    

Emre elini belime koydu ve evden içeriye girdik sessizce. Aslında ona kalsa gayet rahat olmam gerekiyor ama babası görse ne yaparım bilmiyorum. Yanlış anlaşılma ihtimalim çok yüksek Emre gibi bir insan yüzünden. Odaya gelince ışıkta yüzünü rahatlıkla görünce sıkıca sarıldım.











- " Bu kadar özlem çekmeni neye borçluyuz?"

- " Bir sebep olmasına gerek yok."

- " Alışkın olmadığım bir şey." dedi boynuna doladığım kollarımı tutarak.

- " Çok söylendin ama." dedim gülerek.

- " Sende alıştırsaydın."

- " Şımarma diye yapmıyorum. "

- " Öyle mi? O zaman bende yapmıyorum bundan sonra. "

- " Hayır sen yap. Bu bana özel. "










Güzel bir tebessümle gözlerimin içine baktıktan sonra ellerini belimde birleştirip vücuduna iyice yaklaştırdı. Alnını alnıma dayadıktan sonra gözlerini kapattı. Bende aynı şekilde...









- " Niye bu kadar iyi geliyorsun? " dedi fısıltıyla.

- " Peki ya sen?"

- " İyi mi geliyorum?" dedi gözlerini açıp. "

- " İyi gelmesen burada ne işim vardı?"

- " Bağımlılık yapıyorum dediğim gibi bunu sevgili olamasan önce de sana söylemiştim. Yalnız şöyle bir şey var, bunun tedavisi yok. "

- " Tüh bu olmadı. Vardır ya illa ki bir yolu."

- " Yok. Bir kez tadıma bakınca daha dönüşü olmuyor. "

- " Aynısı senin için de geçerli. "

- " Orası biraz tartışılır. "

- " Bak seennn... Tamamen tartışmaya kapalı bir konu. "











Elimi tutarak beni yatağa doğru çekti ve uzandı. Sanırım uykusu geldi. Bunu anlamak çok zor değil. Emre esnemek yerine hemen bebek gibi masumlaşıp bir sessizliğe bürünüyor. Böyle olunca da uykusunun geldiğini anlamış oluyorum.









- " Uykun mu geldi?" diye sordum yanına oturarak.

- " Evet. Hadi yatalım."

- " Ben seninle yatmam ama."

- " O ne demek oluyor." dedi birden yerinde dikleşerek.

- " Sen koltukta yat ben burada yatayım."

- " Olmaz öyle şey. Burası benim yatağım ya benimle yatarsın ya da koltukta."

- " Yatağını benimle paylaşmak istemiyorsun yani? "

- " İstiyorum ama yanında ben varsam."

- " Peki koltuğa neden itirazın yok ? "

- " Ona da var ama oraya ikimiz sığamayız mecbur gelemem. "

- " Nasıl bir öküzsün ya. Ben koltukta yatarken için rahat edecek mi yani? "

- " Benimle yat diyorum bundan daha güzel konfor var mı? "

- " İstemiyorum. "

- " O zaman yapacak bir şey yok. Bak o dolaptan kendine yastık, çarşaf ne istiyorsan al ben yatıyorum. " deyip tekrar başını yastığa koydu ve gözlerini kapattı.

TUTKULU AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin