Fotoğraf : Defne'nin giydiği kıyafet
DEFNE
Emre dediği gibi duşunu alıp üstünü değiştirdikten sonra tekrar yanıma geldi. Aslında kızıyorum falan ama tabi ki de sürekli hep yanımda olması da hoşuma gidiyor. Kızmamın tek sebebi de daha evlenmeden her şeyi yaşayıp heyecanı bitirmek. Salona geçip oturduğunda yüzünde düşünceli bir hal gördüm.
- " Ne oldu ?"
- " Bak sana bir şey söyleyeceğim ama sakın hayır falan deme."
- " O zaman kesin benim istemeyeceğim bir şey."
- " Evet her zaman ki gibi. Birkaç günlüğüne iş için İzmir'e gitmem lazım ve sende benimle geliyorsun."
- " Yine benim yerime yapacağım şey içi karar veriyorsun yani ?"
- " Ya Defne lütfen şöyle şeyler söyleme. Ben ne kadar seninle olup vakit geçirmek istiyorsam sende bir o kadar kaçmaya çalışıyorsun. Geliyorsun başka hiç bir şey söyleme. Senin yerin benim yanım."
- " İyi tamam." dediğimde çatılan kaşları birden düzeldi.
Her şeyi de sorun yapmaya gerek yok. Hem zaten artık nişanlıyız, bundan sonra da evlilik var . Artık hayır demek yerine bazı şeylere evet demeye başlayabilirim. Bazen bu olumsuz tavırlarım Emre yi çok bunaltıyor bunun farkındayım. Onun gibi bir karakter için fazla dayanıyor.
- " Şaka falan mı ?"
- "Hayır ciddiyim. "
- " Nasıl oldu bu ?"
- " Benim yerim senin yanın işte." dediğimde hafif bir şekilde güldü.
- " He şöyle. Biraz söz dinle bak nasıl kolayca çözülüyor."
- " Ne zaman gidiyoruz ?"
- " Yarın sabah ve babam da geliyor."
- " Keşke bunu daha önce söyleseydin ?"
- " Niye ?"
- "Ya işte insan biraz çekiniyor."
- " Rahat ol sonuçta artık seninde baban sayılır." dediğinde güldüm.
Çok garip bir şey ya. Bir zamanlar onun yanından bile korkarak geçerken, gözlerinin içine her baktığımda ulaşamayacağımı düşünürken sonra hayatımın her şeyi oldu ve daha da fazlası biz artık bir aile oluyoruz.
- " Ne oldu ? " dedi o da gülerek.
- " Hiç hoşuma gitti. Yani, artık bir aile olmamız çok garibime gidiyor ve bu güzel bir şey."
- " Evet, değişik."
- " O zaman benim babam da senin baban sayılıyor."
- " İşte o kısım için tereddütteyim. Malum bir kere babanla baya büyük bir kavgaya girmiştim."
- " Evet babam bizim için büyük bir sıkıntı ama bizim evlenmemize bir şey demedi hatta tam tersi adam böyle düzeldi hayret ettim. Sende mecbur zamanla aranı iyice düzeltmek zorundasın."
- " Bakarız. Beni biliyorsun, sinirleneceğim şey olursa tepki veririm onun dışında kimseyi umursamıyorum zaten."
- " Sinirleneceğin şeyler o kadar çok ki."
- " Neyse bırakalım şimdi babanı. Sen git valizini hazırla eminim saatler sürecek."
- " Evet. Bir gün olsaydı fazla bir şey almazdım ama birkaç gün diyorsan işler değişiyor. Ya ama ben orada sıkılırım. Sende hep işle uğraşırsın zaten."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTKULU AŞK
Teen FictionDefne ve Emre başta ne kadar farklı olduklarını düşünseler de, ne kadar birbirleriyle inatlaşıp birbirlerine gıcık olsalar da aslında farkında olmadan aşık olmuşlardı. Hem de çok büyük ve tutkulu bir aşk.