TUTKULU AŞK

90.BÖLÜM

Medya : Defne ve Emre 'nin yemekte giydikleri

Emre ile konuştuktan sonra telefonu kapatıp hemen hazırlanmaya başladım. Hala babamla, Emre 'nin tanışma yemeğine gittiğimize inanamıyorum. Hayat ne garip, ben Emre yi hayallerimin  ötesin de düşünürken, hiç umudum olmadan severken bu akşam sevgilim olarak babamla tanıştıracağım.

Kısa bir süre içerisin de beklenmedik bir şekilde hazırlandım. Emre gelince de hemen oyalanmadan restauranta gittik. Yine fazlasıyla yakışıklı olmuş ve babamın yanında gözlerimi ondan nasıl çekicem bilmiyorum.

İçeriye girince babamın oturduğu masayı gördük tam gideceğimiz sırada Emre 'yi durdurdum.

-  " Ne oldu?"

-  " Emre babam ne söylerse söylesin sakin kalmaya çalış."

-  " Onun söylediklerine bağlı."

-  " Pek iyi olmayacaktır."

-  " O olmazsa ben hiç olmam."

-  " Emre lütfen bir sorun çıksın istemiyorum."

-  " Defne beni çok iyi tanıyorsun o yüzden karşım da biri beni sinir edecek şeyler söylerse ve yaparsa ona karşı tepkim de nasıl olur biliyorsun o yüzden bana sakin kal falan deme. "

- " Oldu olacak birde babamla kavga et. "

- " Neyse uzatmayalım hadi gidelim ve biran önce bitsin şu iş. "

- " İnan ki bende en çok bunu istiyorum. "

Masanın yanına gelirken babam bizim geldiğimizi görüp ayağa kalktı. Bana sarıldıktan sonra Emre 'nin de elini sıktı. İkimiz de babamın karşısına oturduk. Siparişleri verdik den sonra Emre ve Babam arasında sessiz ve çekişmeli bakışlar gidip geldiğini görünce hemen olaya müdahale etmem gerektiğini anladım çünkü biraz daha böyle devam ederse Emre kendini tutamayıp bir laf atar ortaya.

-  " Duygu nasıl oldu da gelmedi." dedim biran da.

Bunu nerden çıkardım bilmiyorum ama panikle çıktı herhalde. Aslında hep aklım da olan bir düşünceydi zaten ama böyle soracağımı düşünmezdim. Bu arada gerçekten de gelmemiş yani nasıl oldu da ilk görünce fark edemedim.

- " Bu bizim aramızda ki bir mesele sadece üçümüz olalım istedim ayrıca Duygu bebeğe bakıyor istese de gelemezdi."

-  " Böyle düşünmen güzel olmuş bende bunu beklerdim." dedim.

Birkaç dakika sonra siparişler gelince sessizce yemeye başladık. Bu sessizliği kim bozacak merak ediyorum ama babam dışında kimse konuşmaya niyetli değil.

- " Kendini anlat bakalım Emre."

- " Kendimi anlatmayı pek sevmem göründüğüm gibiyim zaten."

- " Yanlış anlama ama göründüğün tarz iyi değil pek iyi bir çocuğa benzemiyorsun."

-  " Neye benziyorum?" dedi Emre yavaş yavaş sinirlenerek.

-  " Herkese tehditler savurup, kavga etmeye bayılan, rahat ve biraz da ukala bir tipe benziyorsun. "

Emre 'nin buna ne karşılık vereceğini merak edip korkak bakışlarımı ona çevirdim.

-  " Doğu tespit. "

-  " Nasıl yani?" dedi babam şaşkınca.

Masanın altından Emre' nin ayağına vurdum. Omuzlarını silkti umurunda olmadığını belirterek. İşte şimdi gece başlıyor.