TUTKULU AŞK

32.BÖLÜM

Multimedia : Defne

Üzerime beyaz sporcu atlet altıma kot şortumu giyindikten sonra Emre yi dafa fazla aşağıda bekletmemek için hızlı adımlarla odadan çıktım. Salona girdiğim de annemin mutfakta yemek hazırladığını ve Emre nin de ona yardım ettiğini görünce gözüme perde indi sanki. Heran şaşkınlık dan bayılabilirim. Ağzım bir karış açık halde yavaş yavaş yanlarına gittim. İkisi de beni fark edince bu şaşkınlığıma güldüler.

- " A-an-ne senin ne işin var burda işte olman gerekmiyor muydu ? Emre nasıl sana yardım ediyor ? Siz ne yaptınız ben yokken ? "

Başta konuşmaya zorluk çeksem de şaşkınlık dan bütün sorularımı nefes almadan sıraladım.

- " İşte kızınız hergün böyle bin tane soru sorup kafamı şişiriyor."
Annem de Emre nin bu söylediğini onaylar bir şekilde kafasını salladı. Birisi bana burda ne olduğunu anlatsa çok iyi olucak çünkü birazdan kafayı yicem. Annemin şuanda Emreyle iyi anlaşıyor olması , Emre nin anneme yardım ediyor olması hiç birine anlam veremiyorum.

- " Hadi Defne sofra hazır yemeğini yedikten sonra şaşırmana kaldığın yerden devam edebilirsin."

Yaşadıklarımın şokunu üzerimden atamadan sandalyeyi çekip oturdum. Emre hemen hayvan gibi yemeye başladı.

- " Anne senin işte olman gerekmiyor muydu ?"

- " Evet ama yarın iş için Ankaraya gitmem gerekiyor o yüzden bugün için izin aldım. Ne kadar kalacağım da belli değil. "

- " Ankara mı ? Niye sen gidiyorsun başka birisi mi yok koskoca şirkette ?"

- " Gitmem gerekiyor kızım benim için de zor olucak ama bu ikimiz için de iyi olucak oraya gidersem terfi alıcam maaşım da yükselecek. "

Annemle hiç ayrı kalmadığım için bu duyduğum haber benim yıkılmama sebep oldu. Annem bir turizm şirketinde çalışıyordu. Babamla evlenmeden önce de mesleğini çok severek yapıyormuş hatta çok iyi bir yerde çalıyormuş ama babamla evlendikten sonra işi bırakmak zorunda kalmış. Daha sonra da zaten babamla boşanınca bütün yük annemin üzerine kaldı. Hayatını en baştan düzene koydu. Gözlerinde ki bu mutluluğu gördüğüm için anneme 'gitme' diye yalvarmak dan vazgeçtim.

- " Emreyle beni tanıştırmayı ne zaman düşünüyordun ? Ben senin annen değil miyim ? Her zaman ne olursa olsun her şeyini gelip bana anlat demiyor muyum?"

Kafamı Emreye çevirdiğim de pis pis sırıttığını gördüm.

- " Anne neyden bahsediyorsun ? Emre benim sınıf arkadaşım kitabı bende kalmış onu almaya gelmişti. "

- " Bende inandım zaten hala yalan söylüyorsun. Emre bana her şeyi anlattı. Beraber kahvaltıya gidicekmişsiniz onun için Emre gelmiş. "

- " Emre sana ne anlattı ?" Dedim sesimi biraz yükselterek.

- " Sevgili olduğunuzu itiraf etti. "

- " Ne ?"dedim bağırarak.

O sırada elim önümde duran çay bardağına takıldı ve çay bacağıma döküldü. Şort giydiğim için de direkt çıplak vücudumu sıcacık çay bir güzel yaktı. Annem ve Emre aynı anda kalkıp yanıma geldi. Annem bacağımı silerken Emre de buz getirdi.

- " Kızım nasıl becerdin bunu yapmayı ya ?"

- " Anne biz sevgili falan değiliz Emre sana yalan söylemiş. "

Emre nin neden böyle bir şey söylediğini anlayamadım. Annemin konuşmasına izin vermeden Emreye döndüm.

- " Neden böyle saçma sapan bir yalan söyledin ? "