TUTKULU AŞK

111.BÖLÜM

EMRE

- " Eminim onlar Defne ve Ecrin." dedim gözlerimi onlardan çekmeden.

- " Öyle gibi çünkü sesi Ecrin'e çok benziyordu."

- " Bende Defne olduğunu hissediyorum. Neden böyle bir şey yaptılar anlamadım."

- " Onlarsız olmamıza dayanamadılar demek ki."

- " O zaman güzel bir oyunu hak ettiler."

- " Katılıyorum." dedi gülerek.

Çaktırmadan hafif eğilerek Defne'in olduğunu düşündüğüm kişinin yüzüne baktım ve tam da tahmin ettiğim gibi Defne... Kıvanç'a onlar olduğunu anlatacak bir işaret yaptım.

- " Az önce bahsettiğim kızlar var ya bir tanesi bana bir kağıt verdi giderken şu ilerde ki tepe de beni bekleyecekmiş." dedim sesimi yükseltip duymasını sağlayarak.

- " Öyle mi? Gidecek misin?"

- " Gitmez miyim?" dedim gülerek.

- " Defne öğrenirse bitersin. "

- " Nerden öğrenecek boşver. "

Defne tırnaklarını avuçlarının içine bastırarak sıkmaya başladı. Sesli bir kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyorum.

- " Öbür kızı da sana yollayayım. " dedim Kıvanç'a göz kırparak.

Defne şuan da şapkanın kenarında bana bakıyor ama görmediğimi düşünüyor herhalde. Ecrin' de onun arkasında bizi görmeye çalışıyor ama bu, kendilerinden iki kat büyük şapkalarla burayı görmeleri baya zor.

- " Yolla yolla. Nasıl olsa yakında evlenicez daha alemlere akamayız."

- " Lan bu söylediğin baya bir delirtir." dedim kulağına sessizce.

- " Delirtsin." dedi gülerek.

- " Neyse ben kızın çağırdı yere gideyim artık bugün burada kalmamız da çok iyi olacak bu gece eğlence bizim!!! " diye bağırdım yerimden kalkıp gülerek.

Telefonumu cebime attıktan sonra yavaş adımlarla ileride ki tepeye doğru yürümeye başladım. Arkamdan gelen ayak seslerini duyunca olduğum yerde durup biraz ona panik yaşatmak istediğim için yavaşça arkama döndüm ama bir şeyin jet hızıyla geçtiğini gördüm o da Defne zaten. Ondan sonra hızla tepeye çıkıp telefonu konuşur gibi kulağıma götürdüm.

- " Alo? Geldim ben. Sabırsızlıkla seni bekliyorum dedim."

Arkamı yavaşça döndüm. Bir yerden ses gelince saklandığı yeri anlayıp oraya yürüdüm.

- " Defne napıyorsun burada?"

- " Seni öküz, hayvan, pislik bıktım senin bu çapkınlıklarından." diyerek ayağa kalkıp peş peşe döşüme vurmaya çalışınca bileklerinden sıkıca tutup durdurdum.

Gücü yetmediği için de daha çok sinirlendi onun bu hali benim gülmeme sebep oldu.

- " Ben sana hiç güvenemeyecek miyim? Sürekli her arkamı döndüğüm de içimde bir çelişki oluyor senin yüzünden ama bütün endişelerimde haklıyım..." lafını yarıda kestim.

- " Defne sus!" dedim işaret parmağımı dudağının üzerine koyarak.

Sinirle elimin üzerine vurup parmağımı dudağından çekti ve gitmek için bir adım attığı anda arkasından sıkıca beline sarılıp tuttum.