TUTKULU AŞK

169.BÖLÜM

Emre yi zar zor evine yolladıktan sonra evi topladım ve tam oturacağım sırada kapı çaldı. Bu saatte kim gelebilir ki buraya ? Acaba açmasam mı? En iyisi açmadan önce camdan bakmak. Camın önüne gidip yavaşça perdenin kenarından baktım ve babamı görünce şok oldum. Neden ısrarla sürekli hayatıma dahil olmaya çalışıyor anlamıyorum. Çok merak ediyorum bu sefer ne derdi var acaba. Hızlı adımlarla gidip kapıyı açtım. Birkaç saniye birbirimize baktıktan sonra içeriye girmesi için elimi uzattım. Büyük bir belayı evimin içine almış oldum ama yapacak bir şey yok. Koltuğa oturup benim gelmemi bekledi, bende karşısına geçip oturdum. Umarım bu sakinlik bozulmadan konuşacağını konuşup gider.

- " Seni daha önceden de aradım ama açmadın." dediğinde bir açıklama yapmadan ona baktım.

- " Emre ile evleniyor muşsun."

Böyle bir şeyi bilip nasıl bu kadar sakin kalabiliyor hayret ettim. Üstelik bunu nereden öğrendi ki? Annem söylemiştir ama öyle bir şey olsa bana da haber verirdi.

- " Bunu nerden öğrendin?"

- " Benden saklamak mı istiyordun? "

- " Bilmenin de bir yararı yok."

- " Öyle mi düşünüyorsun?"

- " Evet."

- " Geçenlerde anneni aradım seni sormak için. Seni aramam gerekiyor ama açmadığın için anneni aradım. O sırada Emre'nin sana evlenme teklifi ettiğini öğrendim. "

- " Bunu neden söyledi ki ? Bana yine onunla ilgili konuşma yapıp lütfen bunaltma. Sen ne dersen de umrumda değil. Ben... "

- " Şşşş dur. " diyerek işaret parmağını dudağının üzerine koyup lafımı yarıda kesti.

- " Annen yeterince uzun konuşma yaptı o gün ve birbirimize bir söz verdik. "

- " Ne sözü? "

- " O, evlenme teklifini öğrendiğimi sana söylemeyecekti, bende seni rahatsız etmeyecektim."

- " Buraya geldiğine göre sözünü tutamamış oluyorsun o zaman."

- " Defneee. Lütfen beni dinle. Çok düşündüm... Günlerdir kendimi zor tutuyorum ama sonunda bir karara ulaştım. En başta şunu bilmeni istiyorum, sen benim kızımsın ve ilk gözağrımsın. Seni gerçekten çok seviyorum, inanmasan da. Senin mutlu olmanı herkesten çok isterim ve bu güne kadar da Emre den uzak durmanı istemem bundan dolayıydı. Çünkü Emre ciddi şeyler yapabilecek bir çocuk değil di benim gözümde. Sanki seni hep üzüyor ve kendi için yaşıyor gibi düşünüyordum. Açıkçası sana evlenme teklifi etmiş olması beni çok şaşırttı. Bu, ondan hiç beklemediğim bir şeydi. Görünen o ki bu saatten sonra da hiç ondan vazgeçemezsin, o da vazgeçecek gibi durmuyor o yüzden daha fazla birbirimizi kırıp üzmememiz lazım ve yapacağımız şey şuan ki olan duruma alışıp anlayışla yaklaşmak. "

Karşımda ki babam olamaz herhalde. Annem nasıl bir konuşma yaptıysa adamın beyni yıkanmış resmen. Bu hali beni çok şaşırttı. Babamın bunları söylemesi, Emre'nin evlenme teklifi etmesi kadar zordu benim için.

- " Yani ? "

- " Yaniiii artık aramızda ki buzları eritelim diyorum. Evet, kötü şeyler yaşadık hatta berbat denilebilir. Senin kendince haklı olduğun şeyler vardı benim de kendime göre doğru bulduklarım ama artık buna son verelim. Biliyorum sen onu çok seviyorsun ama bende senin babanım. Biz düşman değiliz ki... Sana iyi bir baba olamadım. Tam geçmişte ki hatalarımı düzeltmeye karar verdiğim anda da Emre yi öğrendim ve her şey daha kötü oldu. Lütfen biraz da sen düşün ve artık tatlıya bağlayalım. Baban olarak, yaptığım bütün hatalar için senden özür diliyorum. " dedi gözlerimin içine bakarak.