138.BÖLÜM

2.3K 96 7
                                    

İşler bitince yorgun bir şekilde eve girdik. Ben 3,4 saat içinde ki çalışmada yoruldum Emre iki gündür aralıksız çalışıyor. Üzerimizi değiştirdikten sonra televizyonun karşısına geçtik. Emre bayadır burada kalmıyordu çünkü ben öyle istemiştim ama bugün kıyamadım çünkü çok yorulmuş ve onu çok özledim.









- " Şu düğün işi aradan çıksın bizde tatile gidelim." dedi Emre başını bana yaslayarak.









Onunla her şeyi yaşamak hoşuma gidiyor ama sanki bir yerde içimde garip bir his var. Yine ucu evliliğe gidiyor ama düşünmekten de kendimi alamıyorum. Ecrinler evlenecek ve her şeyi olması gerektiği gibi yaşayacaklar biz tatile gitmek olsun, aynı evde kalmak olsun... Bunları yaşadıkça içimde bir yerde huzursuzluk oluşuyor. Her şeyi erken den yaşayıp heyecanı kaybetmek korkusu var. Hiç bir zaman onlar gibi olamayacağımız aklıma geldikçe kendimi büyük bir boşlukta sürekli çırpınıp koşar mış gibi hissediyorum.










- " Bakarız." dedim gözümü televizyondan ayırmadan.

- " Annenin yanına gitmeyi düşünüyor musun?"

- " Evet. Bir süre orada kalabilirim."

- " İşte bu benim için çok zor olacak."

- " Mecbur, yapacak bir şey yok."

- " Ama ben bir yolunu bulurum. " dedi göz kırparak.

- " Bulursun." diyerek gülümsedim.

- " Hadi uyuyalım artık. "

- " Tamam. Yarın çok işimiz var. "

- " Ne işimiz var? "

- " Bana elbise bakacağız."

- " Ohooo Defne ben ne anlarım elbise den. Ayrıca ne zaman birlikte alışveriş yaptık?"

- " İşte yarın bir ilk yaşamış olacağız fena mı? "

- " Ben sıkılırım olmaz Ecrin le git. "

- " Bende sıkılıyorum ama mecbur bir şey almak zorundayım. Ecrin'in işi var mecbur sen bakıp yorumlayacaksın. Hem sen daha iyi yorum yaparsın bir erkek gözüyle."

- " Tamam sen ne giysen yakışır zaten git kendin seç ne istiyorsan. "

- " Peki bu durumda mecbur mağaza çalışanlarından fikir alacağım. "

- " Tamam öyle yap. "










Sanırım detaylı düşünmedi yoksa şimdiye kadar karşı gelecek bir cümle kurması gerekiyordu.








- " Sadece kızlar için geçerli. " dedi işaret parmağını uzatarak.

- " Artık orada kim varsa. " dedim arkamı dönerek.

- " Yapamazsın öyle bir şey."

- " İllaki bir yerden fikir almam gerekiyor sen gelmediğine göre mecburum Emre."

- " Fikir alınca ne oluyor? Ben ne gibi bir fikir verebilirim?"

- " İyi tamam bende ısrar etmedim ki zaten. Hadi iyi geceler." diyerek merdivene adım attım.

- " Defne , delirtiyorsun beni. İyi bende geliyorum. Bir bu kalmıştı yapmadığım o da oldu sayende. "

- " Yaaa ama ben seni çok seviyoruuum. " diyerek hızla aşağı indim ve son basamakta yere düştüm.









TUTKULU AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin