Emre beni eve bıraktıktan sonra içeriye girmeden geri gitti. Girer girmez annemle karşılaştım. Yüzünde ki sorgulayıcı tavır az önce babamın onu arayıp olanları anlatmış olmasının yansıması gibi görünüyor.
- " Olanları öğrendim." dedi elindeki telefonu masanın üzerine koyarak.
Tam da tahmin ettiğim gibi. Bu saatten sonra Emre hakkında söylenecek bütün engelleri aşacağım. Eğer annem de beni sinir edecek bir şey söylerse çıkıp gideceğim çünkü dayanacak gücüm kalmadı.
- " Emre nasıl böyle bir şey yapabiliyor?"
- " Sende mi anne?"
- " Ne demek sende mi? Sevgilin babana yumruk atmış, onu savunacak değilsin herhalde?"
- " Savunmuyorum."
- " Ama gerekeni de söylemiyorsun."
- " Bak ben en başından beridir sizi hep olumlu karşıladım hatta babanın düşünceleri tersine, Emre'nin iyi bir çocuk olduğunu söyledim ama bu yaptığı gerçekten çok fazla. "
- " Babam sana, bana tokat atmak üzereyken Emre'nin araya girip beni kurtarmak amacıyla sinirli bir anında yumruk attığını söyledi mi peki? "
- " Baban sana tokat mı atacaktı? "
- " Evet. "
Annemin bakışları birden değişti. İçinde ki üzüntüyü gözlerinde fark ettim. Bakışlarını yerde ki halılarda gezdirirken tekrar dan beni buldu.
- " Onun yaptığı şey büyük yanlış ama yine de Emre'nin babana yumruk atmasını gerektirmez. "
- " Ne yapabilirdi ki o an? Eğer yanımızda olsaydın babam için bu yumruğu hak ettiğini düşünürdün. Bana o kadar kırıcı şeyler söyledi ki ve bunlar da yetmiyormuş gibi tokat yiyecektim. "
- " Gerçekten artık ne diyeceğimi bilmiyorum. Peki sen neden babanın yanına gittin? "
- " Anlatmadı mı? "
- " Hayır. "
- " Bak görüyor musun, sadece kendi tarafından anlatmış olayları eksik bir şekilde. "
- " Anlat dinliyorum. "
- " Benim evde ruh gibi gezinip depresyona girdiğim o dönem Emre ile ayrılmıştık hatırlıyorsan. "
- " Evet ama barışmıştınız." dedi araya girerek.
- " Evet barıştık ama bundan kısa bir süre sonra da babam Emre ile bir konuşma yapmış benden habersiz."
- " Ne konuşması? "
- " Benden ayrılması için. Kısacası Emre'nin aklına girebilecek ve dışarıdan bakıldığında da mantığa dayalı gibi gözüken bütün cümleleri kurmuş. Emre'de benim üzülmemi istemediği için benden uzaklaşmaya karara vermiş ama bunu yaparken hiç babamın böyle bir şey yaptığını bile söylemedi."
- " İnanamıyorum. Bu kadar da kötü olacağını düşünmemiştim. "
- " Sanki bu kadar zaman yanımda olmuş gibi, gelmiş birde hayatıma müdahale ediyor. "
- " Peki şuan Emre ile ne durumdasınız? "
- " Yaptığının yanlış olduğunu bilecek kadar doğru bir insan ama şöyle bir gerçek var ki babam da olsa bunu hak etmişti. Bende kızamadım hatta ona daha çok aşık oldum. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTKULU AŞK
Teen FictionDefne ve Emre başta ne kadar farklı olduklarını düşünseler de, ne kadar birbirleriyle inatlaşıp birbirlerine gıcık olsalar da aslında farkında olmadan aşık olmuşlardı. Hem de çok büyük ve tutkulu bir aşk.