Telefonumun sesini duyar duymaz olduğum gibi kahvaltıdan fırlayıp aramaya başladım. Bazen telefonumdan bu kadar bağımsız olabilmeyi nasıl beceriyorum anlamıyorum. Ben bulana kadar bu gidişle kapanıcak. Tam tahmin ettiğim gibi oldu zaten de. Telefonu sonunda koltuğun kenarına sıkışmış halinden kurtarıp arayana baktım. Ecrin aramış, hatta 5 kez aramış ve ben nasıl oldu da duymadım bilmiyorum . Gerçi buna şaşırmamak lazım telefonu sürekli kaybeden birisi olarak duymamak benim için normal bir şey. Bazen Emre 'nin bana şaşkın demesini haklı buluyorum. Neyse daha fazla Ecrin'i çatlatmadan hemen geri dönmeliyim.
- " Nerdesin kızım kaç saattir seni arıyorum!"
- " Ya telefonu hiç duymadım. Duyduğum da da geç kalmıştım ne oldu?"
- " Neler olmadı ki." dedi çığlık atar gibi büyük bir sevinçle.
- " Ne oldu anlat hemen."
- " Kıvanç dün gece evlenme teklifi etti."
- " Neeee?? "
-" Aslında sana dün haber vericektim ama saat çok geçti bu sabahı bekledim büyük bir sabırla."
-" Saat geçmiş olsa ne olacak böyle bir haber nasıl bekletilir ben olsam hiç dayanamaz bütün dünyaya haykırırdım. "
-" Benim için de sabretmesi çok zor oldu. Defne inanabiliyor musun biz evleniyoruz. "
Sesi o kadar mutlu geliyor ki daha önce hiç böylesine mutlu görmemiştim onu ama çok da haklı mutlu olmakla böyle bir şeyi kim istemez ki. Bende onun yerinde olsam şuan da mutluluktan bayılmış durumda olurdum ama böyle bir durum imkansız bizim için. Emre asla bunu yapacak bir insan değil. O yüzden hayalini de hiç kurmuyorum.
- " Bu o kadar güzel bir haber ki şuan da çok mutluyum bugün aldığım en güzel haber bu. Bana bu olayın detaylarını anlat hemen."
- " Anlatmak için sabırsızlanıyorum ama bu akşam dönüyoruz İstanbul'a yarın ilk iş buluşalım yüz yüze anlatmak daha iyi olur."
-" Ama ben dayanamam ki yarına kadar. Bu akşam saat kaç olursa olsun bize gel burda kal geceye kadar konuşalım. "
-" Tamam olur neyse şimdi kapatmam lazım kendine iyi bak. "
-" Sende öpüyorum. "
Telefonu kapatmama rağmen hala gülmeye devam ediyorum. Bu gerçekten mükemmel bir şey tarifi yok. En yakın arkadaşım evleniyor. İnsanın sevdiği birisiyle bu seviyeye gelebilmiş olması o kadar güzel bir şey ki. Evlilik demek, emek demek. Bu noktaya gelindiyse bir çok zor yoldan geçilip sonunda bütün sınavlardan geçilmiş demektir. Emre ile ben bu durumda olsaydık gerçekten hayatımız dizi gibi olurdu. Telefonum birden çalmaya başlayınca küçük bir korku yaşadım düşüncelerime öyle çok dalmışım ki dünyadan bağlantım kopmuş.
- " Yavrum nasılsın?"
- " İyiyim anne sen nasılsın?"
- " Bende iyiyim. Sana bir şey söylemek için aradım"
- " Ne oldu sesin kötü geliyor?"
- " Malesef bir süre daha eve gelemiyorum teyzen çok ısrar etti bayadır da görüşemiyoruz ya."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTKULU AŞK
Teen FictionDefne ve Emre başta ne kadar farklı olduklarını düşünseler de, ne kadar birbirleriyle inatlaşıp birbirlerine gıcık olsalar da aslında farkında olmadan aşık olmuşlardı. Hem de çok büyük ve tutkulu bir aşk.