84.BÖLÜM

2.8K 129 0
                                    

Otelden ayrıldık. Kısa tatilimiz ne yazık ki bitti. Genel olarak baktığım da aslında iyiydi ama küçük tartışmalarımız benim üzerim de büyük etki bıraktığı için atlatamadım. Emre ye bakılırsa hiç bir sorun yoktu aslında bende yok gibi davranmaya çalışıyorum ama içime bakılırsa büyük sorun var. Sanırım artık bu yaşadığımız tartışmaları sürekli bastırmaktan yoruldum. Bunu fark etmemi sağlayan şey de Ecrin ve Kıvanç oldu.  Emre ile olan ilişki tarzımı seviyorum zaten onun bu farklılıklarından dolayı ona aşık oldum ama yine de bazı şeyler artık değişmeli çünkü sürekli tartışma yaşıyoruz ve bu beni yıpratıyor.

Ecrinler yüzünden aklıma hep evlilik fikri geliyor ve Emre de bunun hakkında kötü yorumlar yapınca ben kendimi çok değersiz hissediyorum. Bundan dolayı da içim de hep bir burukluk oluyor ama Emre ye belli etmemeye çalışıyorum.

Böyle yaparak kendimi boşuna üzüyorum çünkü bu 'Emre', onun hakkında hayal kurarken uçmamam lazım. Benimle sevgili olması bile imkansızken onunla evlenmeyi hayal ettiğim için burda suçlu ben oluyorum. Emre 'nin nasıl bir insan olduğu belli, evet beni sevmiş olması imkansızın duvarlarını yıktı ama evlilik gibi bir şey onun için çok büyük bir adım. O yüzden böyle şeyler düşünüp morelimi bozup kendime işknece çektirmemem lazım.

Hepimiz arabalara dağıldık. Ecrin ve Kıvanç tatilin bitmiş olmasına üzülürken Emre ve ben içten içe seviniyorduk. Çünkü bu tatilin asıl amacı da onlardı zaten ve onlara yaradı. Bizim için tartışma dan başka bir şey olmadı.

Yol boyunca hiç konuşamadık zaten benim de aşırı derecede uykum olduğu için çoğunu uyuyarak geçirdim. Evin önüne geldiğimiz de gözlerimi zorlukla açtım.

- " Geldik prenses."

Emre 'nin sesini kulağımın dibinde hissedince uyanmak için kendimi zorladım ama onun bu ses tonu uyandırmak dan çok tıpkı bir ninni gibi daha çok uykumu getirdi.

- " İnmek istemiyorsun herhalde?"

- " Halim yok." dedim gülerek.

-" Tamam o zaman bizim eve gideriz."

- " Uyandım."

Zorla gözümü açıp arabadan aşağı indim. Kapıyı açtıktan sonra Emre valizleri odama kadar çıkarttı.

- " Ben şimdi gidiyorum, gece gelirim." dedi ve gitti.

Odaya çıkıp bütün eşyaları yerleştirmeye başladım. Tatile giderken büyük bir heyecanla dizilen valizleri döndüğün de tekrar dolaba yerleştirmek ölüm geliyor. Valizleri halletttikten sonra direkt banyoya girdim.

*****
Telefonun çaldığını duyunca aramaya başladım. Ekran da babamı görmeyi hiç beklemiyordum. En son konuşmamızın üzerin den aylar geçti şimdi kim bilir ne olacak. Genel de her aramasında kötü bir haber veriyor bu sefer de aynısı olacağına eminim.

- " Alo?"

-  " Kızım nasılsın?"

-  " İyiyim baba sen?"

-  " Çok iyiyim. Sana bir haber vermek için aradım."

Sıkı dur Defne berbat haber geliyor. Onu sevindiren bu haber her ne ise büyük ihtimalle beni yıkacak türden bir olacak.

- " Ne haberi?"

-" Kardeşin doğdu. "

Biran da içime bu daralmayı anlatabilecek hiç bir kelime bulamıyorum. Bu hayatın tuhaf ve anlaşılması zor olan anlarından birisi. Resmen babam bana bir kardeşimin olduğunu haber veriyor ama bu benim istediğim bir şey değil. Şartlar daha farklı olsaydı bu çocuk benim annem den olmamış olsaydı şuan dünyanın en mutlu insanı ben olurdum ama her şey daha farklı. O kadar çok çabuk gelişti ki ben daha kadına bile alışamamışken şimdi bir de çocuk ortaya çıktı.

TUTKULU AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin