TUTKULU AŞK

136.BÖLÜM

Okula geldiğimiz de yine ders saatine kadar kafeye geçip oturduk. İkimiz de telefona dalıp gittik. Ne yapıyor bilmiyorum ama merak ediyorum çünkü ara sıra gülüyor. Sanırım daha fazla merakımı bastıramayacağım.

- " Neye gülüyorsun?" dediğim de yüzüme baktı ve daha çok güldü.

- " Emre ne oluyor ya?"

- " Senin videonu izliyorum."

- " Ne videosu?"

- " Köpeğin seni kovaladığı video." dedi biran da büyük bir kahkaha atarak.

- " Ya yine mi o? Bıkmadın benim üzerimden eğlenmeye. Neresi komik ayrıca? Ben orada senin yüzünden neler çektim. "

- "Bir kez izlemedin şunu."

- " Niye izleyeyim? O an yaşadıklarımı bir ben bilirim sen ancak gül. Komik bir şey de yok zaten."

- " Bak şunu sadece bir kez izle sonra gülmezsen daha bunun konusunu açmayacağım."

- " Konusunu açmamak yerine videoyu sil. "

- " O, olmaz. "

- " İzlemiyorum. " dediğimden beni yanına çekti.

Videoyu açtıktan sonra kolunu boynumdan dolayıp sırtımı göğsüne yasladı ve videoyu başlattı.Rezalet... Köpek de öyle bir koşuyor ki yalnız ben ondan daha hızlıyım. Korku dan dışarıya verdiğim yüz ifadesi gerçekten komik o yüzden Emre ye kızmamam lazım gerçekten gülünmeyi hak eden bir haldeyim. Ben önde hızla koşarken arkadan köpeğin oyun oynadığımı sanıp onun da benimle birlikte koşması ve benim bir yandan Emre'ye kızmam, onun kahkahaları, güvenliklerin şaşkınlığı ve en sonunda Emre'nin vicdana gelip beni kurtarması sonucunda halsiz bir şekilde kendimi yere atmam. En komik olanı da bütün bahçeyi bu halde turlamış olmak. Cidden uzaktan komik gözüküyormuş. Emre tekrardan yaşamış gibi kahkaha atınca bende kendimi tutamayıp güldüm.

- " Ne oldu Defne Hanım?"

- "Tamam belki biraz komik olabilir ama yaşarken hiç de öyle değil. Bir gün başına gelirse bende böyle uzaktan izleyeceğim."

- " Seninle birlikte telefonum anlam kazandı. Sen olmasan ne oldurdu? İnternette ki komik videolar dan daha iyisin."

- " Acaba sen sırf eğlenmek için mi benimle sevgili oldun. "

- " O nasıl laf? Sen benim şaşkınımsın. " diyerek alnımı öptü.

- " Ben bunu beğenmiyorum ama başka bir şey söyle. "

- "Ben beğeniyorum en önemlisi de bu."

- " Emreeee."

- " Defneee." dediğinde güldüm.

Etrafa bir göz gezdirdikten sonra saate baktım. Dersin başlamasına 3 dakika kalmış ve nedense bugün canım gerçekten hiç ders dinlemek istemiyor. Bunu Emre ye söylersem büyük ihtimalle hemen yüz bulacak. Bana bu his kırk yılda bir gelir o zaman da tam olur. Hiç bir zaman bayıla bayıla okula gelmiyorum tabi ki ama bazı günler tamamen isteksiz oluyorum.

- " Hadi girelim."dedi Emre ayağa kalkarak.

Aksilik ya başka zaman olsa çeke çeke götürürdüm şimdi de ondan ses yok. Gerçi en son okula tek geldiğim de yaşadıklarımız ona ders oldu o yüzden bu suskunlukta olması normal.