TUTKULU AŞK

29.BÖLÜM

Multimedia : Defne

Emre yemeğini yerken bende telefonumla uğraşıyordum. Annem yattı ama sanki heran gelicek miş gibi hissediyorum. En iyisi yine kapıyı kilitlemek.

Yerimden kalkıp kapıyı kilitledim. Yatağa oturup Emre yi incelemeye başladım. Şuan yemek yemekten çok yemekle boğuşuyordu. Kendime ne kadar kızsam az kalır benim yüzümden ne kadar aç kalmış. Yemeği bitirince tepsiyi önünden çekip göbeğini ovuşturup bana baktı.

- " Ne oldu ?"

- " Çok acıkmışsın."

- " Sayende. "

- " Öyle deme ya vicdan azabı çekiyorum. Annem olmasa bu kadar bekletmezdim seni. "

- " Annen de becerikliymiş yemekler tam benim damak tadıma uygun hiç annene çekmemişsin beceriksizsin"

- " O yüzden mi yaptığım profiterolleri beğenmediğini söylerken bir yandan da iki üç tanesini ağzına sokuyordun ?" Dediğim de pis pis sırıtmaya başladı. Çünkü ikimiz de sırf beni sinir etmek için beğenmediğini söylediğini biliyorduk.

Emre'nin telefonu çalınca ağır hareketlerle telefonu açıp kulağına götürdü. Arayanın kim olduğunu çok merak ediyordum. 'Baba' dediği zaman içimde ki merak ve korku etkisini yitirmişti. Bir kızın aradığını sanıp korkmuştum. Odamın penceresini açıp kafasını dışarıya çıkarıp sessiz bir şekilde konuşuyordu. Onu izlerken bir yanda da gözlerim kapanmasın diye direniyordum çünkü çok uykum vardı. Gözlerimi açık tutmak giderek zorlaşıyordu.

EMRE

- " Baba o kadının yaptıklarını ne çabuk unuttun sakın bana bu konu hakkında bir şey söyleme. "

- " Oğlum herkes hata yapar benim için de çok mu kolay sanıyorsun ?"

- " Ben herkes hata yapar diyip geçemem annesiz geçirdiğim o yılları silip atamam o kadın senin aklına girmiş ama bana bunu yapmasına izin vermeyeceğim. "

- " Sen kabul etsen de etmesen de o senin annen. "

- " Kapatıyorum baba daha fazla bu saçmalıkları dinleyemem. "

- " İyi kapat bakalım. "

Telefonu kapatıp derin bir nefes aldım. Bıktım artık bu kadından yıllardır olması gereken zamanda ortada yoktu şimdi onun adını bile duymak istemezken sürekli karşıma çıkıyor.

Arkamı döndüğümde Defne nin yatağın bir köşesinde uyuya kaldığını görünce ister istemez yüzüme bir gülümseme yerleşti. Yanına gidip yatağın kenarına oturup onu incelemeye başladım.
Uyurken o kadar masum gözüküyordu ki tıpkı masum bir bebekten farksız. Dünyada ki kötülüklerden habersiz. Benim karanlık dünyamın yanında o çok beyaz dı. Onu kendi karanlığıma sürüklemek den korkuyordum.

Yüzüne baktıkça sinirimi unutuyordum. Aslında güzel bir kız hatta diğer kızlara göre daha masum bir güzelliği var. İçinde bir çocuk yaşıyor ve bu da benim onda sevdiğim bir şey. Çünkü içinde yaşattığı bu çocuk sayesinde diğer kızlardan farklı, masum ve güzel olabiliyor.

Uzun siyah kirplikleri, dudakları, saçlarının o güzel kokusu her şeyi beni ona doğru çekiyordu.

Kendime itiraf edemesem de sanırım korktuğum şey başıma geldi. Cenk gerçekten söylediklerin de haklıydı. Ben Defne yi seviyordum ama hala buna inanamıyorum. Belki de sevmiyorum sadece küçük bir etkilenme. Bir başkasıyla görünce sinirleniyorum hatta dün sırf bu yüzden Tolga itini ölesiye dövmüştüm. Benimle ilgilendiğin de hoşuma gidiyor, yanımdan hiç gitmesini istemiyorum.