When I saw Agnes hindi ko alam anong nagtulak sa 'kin pero bigla akong napayakap sa kanya. At nung medyo natauhan ako, bumitaw ako bigla.
"Wifey, wag ka naman masyadong obvious na kinikilig ka sa'kin."
"Wag kang feeler. Niyakap ko talaga lahat ng dumating."sabi ko sa kanya.
"Talaga? Kahit itanong ko pa kela Jam?"
"Ano bang ginagawa mo dito?"
"I didn't want to miss your birthday so nagpaalam ako kay direk na kung pwede akong umuwi and I told him na maaga na lang akong babalik dun bukas. Pumayag naman siya so now I'm here." I frowned.
"Grabe. I didn't want to ruin your birthday naman. So kung ayaw mo ako dito pwede naman na akong umalis."sabi niya.
"No, no! It's not that. Nagwoworry lang kasi ako na kung magbabyahe nanaman ng maaga mamaya eh di puyat ka nanaman, pagod ka nanaman. Mamaya kung mapano ka sa daan." Nakita ko na ngumiti si Agnes. That smile. Siguro lasing na ako. Naparami ata yung nainom ko.
"Is that concern I hear in your voice wifey?"
"Alam mo ikaw, why do you keep ruining the moment?"
"Hindi naman. Oh by the way, I got you something."
"You didn't have to. And nagpadala ka na nga ng flowers."
"Yeah, but I wanted to. Let me get it."sabi ni Agnes tapos lumabas siya ng bahay. Pagbalik niya may dala siyang malaking regalo.
"What's this?"
"Open it."sabi niya at nung binuksan ko nagulat ako na binigyan niya ako ng long board.
"Hala! Grabe! Aww. Thank you Agnes. I really like this! Akala ko ba no more riding the long board?"
"You looked happy when you rode it eh. So I bought you one and I bought protective gear. And this time, I will be watching you."sabi niya. Napangiti na lang ako.
"Well. Sana naman napasaya kita ngayong birthday mo."
"You don't know how happy you've made me."
"Yung regalo ko or yung presence ko?"sabi niya.
"Well, it's for you to find out."sagot ko sa kanya tapos kinindatan ko siya.
