43-154

622 43 31
                                    

M:Hadi yatalım artık.

R:Yok Miran yatmayalım.

M:Reyyan sabahtan beri ayaktasın. Hiç mi yorulmadın?

R:İnan ki hiç yorulmadım. Bu ara bir enerjim yüksek. Vitamin değerlerime mi baktırsam acaba? Bence yükselmiştir. Çok zinde hissediyorum kendimi.

Miran İç Ses:Eyvahh anladı kesin.

Üç Ay Sonra

R:Oğlum sen neden ağlıyorsun ya? Karnın tok, altın temiz.

MR:An-ne.

R:Efendim annem. Söyle bir tanem. Söyle canımın içi.

Mirhan'ın tekrar ağlamaya başlamasıyla, gözleri dolmaya başladı. On dakikanın sonunda daha fazla ağlamaya başlayınca, Reyyan koltuğa çöküp ağlamaya başladı. Sonradan aklına gelen annesiyle, Mirhan'ı kucağına alıp Şadoğlu konağına gitti. Koşarak içeriye girdi. Mirhan'ın ağlaması şiddetlendikçe daha fazla telaş ediyordu. kapıdan girdiği gibi annesine seslenmeye başladı.

R:Annee..Anne...

Zehra kızının ve ağlayan torununun sesini duyunca hızla dışarıya attı kendisini. Koşarak yanlarına geldi.

Z:Kızım ne oldu? Neden ağlıyorsunuz ikiniz birden?

R:An-ne susmuyor. Hasta mı oldu acaba? Altı temiz yeni değiştirdim, gazı yok, karnı tok.

Z:Kızım telaş etme hemen. Çocuk o canı sıkılmış, bunalmıştır. Belki ateşi çıkmıştır. Baktın mı? Gel bir odaya çıkalım.

R:Baktım anne ateşi yok.

Z:Allah Allah..acaba doyma...

Zehra gördüğüyle sözünü kesti. Mirhan annesinin göğsüne elini vurunca, kızının gözlerinin acı çeker ifadesiyle gözlerini kıstı.

Z:Kızım senin göğsünde ağrı mı var?

R:Biraz ağrım var anne.

Z:Niye ki? Bastırınca mı ağrıyor?

R:Bastırmama gerek yok ki anne. Dokunsam yetiyor. Şu anda onu düşünecek halde değilim anne. Mirhan iyi mi? Sana getirdim, benim aklıma bir şey gelmiyor. Ne yapacağımı şaşırdım ben?

Z:Tamam kızım sakin ol önce sen. Sen panik yaparsan daha çok ağlar, sen sakin ol.

Zehra kaşlarını kaldırıp baktı kızına. Elini Mirhan'ın ağzına götürdüğünde Mirhan hemen emmeye başlayınca, kafasında şimşekler çaktı.

Z:Kızım sen mutfağa git, bir çorba getir hadi.

R:Anne yeni emzirdim karnı tok.

Z:Sen çorba getir kızım. Beni dinle. Hadi.

Reyyan çatılı kaşlarıyla mutfağa gidip çorba getirdi. Mirhan kaseyi görünce ellerini hızla çırpmaya başladı. Kaşık kaşık çorbayı içerken Reyyan şaşkınca oğlunu izliyordu. Ellerini göğsüne götürdü. gözlerinden yaşlar akmaya başladı.

R:A-anne..Benim sütüm kesilmiş.

Z:Yok kızım aslında kesilm..

Kapıdan giren Miran'ı görünce gözyaşları daha çok akmaya başladı.

M:Ne oldu? Neden ağlıyorsun güzelim. Kötü bir şey mi oldu?

R:Sütüm kesildi.

Z:Kızım asl...

M:Ne? Niye ki?

R:Bilmiyorum Miran. Mirhan ağlıyordu, susturamadım. Emzirmeye çalıştım, altını değiştirdim ama susmadı. Meğerse açmış benim oğlum. O yüzden ağlıyormuş.

M:Şişşşt tamam korkma. Yok bir şey. Beslenmemize dikkat edersek düzelir. Ağlama sen hadi güzelim. Düzelir değil mi anne?

Z:Yok oğlum pek düzelecek bir şeye benzemiyor.

M:O-o ne demek anne?

Z:Miran sen bizi iki dakika yalnız bırakır mısın?

M:Ama anne...

Z:Hadi oğlum. İki dakikacık çık dışarıya.

Miran dışarıya çıkarken, sesleri duyan Handan kapıdan girdi.

HAN:Ne oluyor eltim? Ne bu sesler?

R:Sütüm kesildi yenge.

Handan gözlerini kocaman açtı.

HAN:Anaa niye ki?

R:Bilmiyorum yenge.

Z:Kızım senin sütün kesilmemiş.

R:Nasıl kesilmemiş anne? Açlıktan ağlıyordu benim oğlum açlıktan. Emzirmeme rağmen.

Z:Kızım sen sakın şey olmayasın?

R:Ney? Hasta mıyım?

HAN:Anaaa. Ben şimdi anladım.

R:Birde ben anlasam.

HAN:Kızım bunda anlamayacak bir şey yok.

Z:Kızım sen gebe olmayasın?

R:Yok artık.

Z:Var artık. Kızım eğer hamileysen emen çocuk emmeyi bırakır.

R:Na-nasıl?

Z:Kızım az gelmeye başlar, kıvamı değişir, tadı değişir. Bebekler pek sevmez. O yüzden emmez.

Reyyan İç Ses:Demek yedi ay önce o yüzden emmeyi bırakmıyordu. Hamile olmadığım kesinmiş, ben heves etmişim.

HAN:Kızım sen hamile olabilir misin? Yani şey işte. Konuştura adamı korunuyor musunuz?

Reyyan gözlerini annesinin kucağındaki Mirhan'a sabitledi. Sözler duraklayarak çıkıyordu dudaklarından. Emin olamıyordu ama ihtimal çok yüksekti Miran'ın yaptığından sonra.

R:Değilim... Değilimdir ....Değildim ....A-aslında olabilirim.

Z:Ah kızım ah. Hiç mi duymadın? İnsan anlamaz mı hamile olup olmadığını? Nereden anlayayım anne? Sanki her gün hamile kalıyorum.

Ellerini karnının üzerine yerleştirdi. Yüzüne hakim olan gülümsemeyle, mutluluk bütün bedenini sardı. Gözlerinin içi gülmeye başladı.

HAN:Siz durun ben Miran'a söyleyeyim hastaneye gidin bir.

R:Yok olmaz.

Z:Niye ki kızım?

R:Ben söylemek istiyorum, yüzünün şeklini görmek istiyorum. Ama önce benim emin olmam lazım. Evet, evet benim emin olmam lazım...Ben gidiyorum.

HAN:Nereye kız?

Reyyan kapıdan çıkmadan önce seslendi yengesine.

R:Hastaneye. Emin olmak istiyorum.

Z:Kızım tek başına gitme şimdi. Bir şey olur Allah muhafaza. Bekle bende geleyim.

R:Yok anne Melike'yle giderim. Siz Mirhan'a bakın biraz.

Z:Tamam kızım. Hadi dikkat edin. Hayırlı haberlerle inşallah.

Kapıyı açınca Miran'ı karşısında kocaman açılmış gözleriyle görünce, yüzünde ki gülümseme daha da büyüdü.

Reyyan İç Ses:Sen böyle sırıtıyorsun ama ne diyeceksin acaba Miran'a. 

umarım beğenirsiniz. yeni bölümde görüşmek üzere yorumlarınızı bekliyorum. 

hercai 43 sonrasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin