hercai 43 sonrası

43-81

Y:Re-Reyyan. Reyyan.

Hızla Reyyan'ın yanına koştu. Gözleri dolmuştu. Ellerini boynuna götürdü, nabzına baktı.

Y:Allah'ım şükürler olsun.

Hafifçe yanaklarına vurdu. Gözlerinden artık yaşlar akıyordu.

Y:Reyyan aç gözlerini hadi. Reyyan. Bak korkmaya başladım. Allah için aç gözlerini... Reyyan...Bak şaka yapıyorsan hiç sırası değil haberin olsun. valla çok kötü sorarım hesabını. Aç gözlerini...

Elini başının arkasına götürdü. Parmaklarına bulaşan kanla telaşı daha da arttı.

Ayağa kalktı. Ellerini saçlarına daldırdı. Hafifçe asıldı.

Y:Allah'ım yardım et. Allah'ım ben ne yapacağım?

Tekrar yanına gitti. Elini Reyyan'ın boynuna götürmüştü ki, geri çekti elini. Gözyaşlarıyla hem Reyyan'ı, hem kendisini sakinleştirmeye çalıştı.

Y:Saçmalama Yaren. Kafası kanıyor. Ya boynuna bir şey olduysa?...Şey yapayım. Ney yapayım? Ambulans, evet ambulans. Dayan Reyyan, ne olur dayan biraz? Olmayacak bir şey. Kurtaracağım seni. Biraz dayan. Bebeğin için dayan. Oğlun için. Ne olursun biraz dayan?

Telefonunu çıkarttı. Ekrana bakmaya başladı.

Y:Kaçtı numarası ya? 110. Saçmalama Yaren 110 polis, hayır jandarma, hayır itfaiye.

Sağa sola gitmeye başladı.

Y:Hatırla Yaren hatırla...Allah'ım daha önce hiç lazım olm..112 evet 112.

Hızla tuşlara bastı. Telefon kulağındayken kendisine söylenmeye başladı.

Y:Valla helal olsun Yaren. Demek ki çok acil bir şey olduğunda, kimsenin sana güvenmemesi lazım. İlk işim numaraları ezberlemek olacak.

Y:Alo. Şadoğlu konağına çok acil ambulans istiyorum. Reyyan Şadoğlu hastanın ismi. 5 aylık erkek bebeğe hamile. Bayılmış, bayılırken de başını yere vurmuş, acele edin ne olur?

G:Tamam hanımefendi. Sakin olun. Adresi alabilir miyim?

Y:Adresi başta verdim ya. Şadoğlu konağı. Yolda ki köpeğe sorsan söyler adresi. Siz acele edecek misiniz?

Hızla Reyyan'ın yanına geldi. Uyandırmak için uğraştı. Ama uğraşları sonuç vermedi.

Y:Ben hemen geleceğim Reyyan. Biraz dayan ne olursun? Sen güçlüsün, neler geldi başına, neler yaşadın, hepsini atlattın. Biraz dayan ne olur?

Koşarak Reyyan'ın odasına gitti. Dolaba baktı, çekmecelere baktı. Hamileliğiyle alakalı bulabildiği bütün evrakları aldı. Kimliğini yanına aldı. Koşarak tekrar Reyyan'ın yanına geldi.

Y:Geldim geldim. Korkma geldim. Allah'ım ne olursun bir şey olmasın? Bundan sonra yemin ederim Reyyan'a hiç laf sokmayacağım. Hep iyi olacağım. Tamam ben kötülük ettim şimdiye kadar ama, hiç Reyyan'a bir şey olsun istemedim. Dedem onu dövdüğünde de, öldü haberi geldiğinde de. Tamam dışım oh dedi ama hiç içten anmadım ben. Allah'ım ne olur? Bunun vicdan azabıyla yaşayamam ben.

Reyyan'ın hafif titreşen kirpikleriyle yanına çöktü hızla. Reyyan gözlerini hafif araladı. Gözlerine yansıyan gün ışığıyla gözleri kamaştı, tekrar kapattı. Sadece çok derinden Yaren'in sesini duyuyordu. Ama cevap verecek takati yoktu.

Y:Reyyan hadi aç gözlerini, ne olursun hadi? Bir daha uğraşmayacağım seninle söz veriyorum. Yeter ki uyan. Hiçbir şey olmayacak, ne sana ne oğluna. Sen hiç korkma.

Birkaç dakika sonra duyduğu ambulansın sesiyle gülümseyerek Reyyan'ın elini tuttu.

Y:Geldi Reyyan geldi. Kurtulacaksınız. Hiçbir şey olmayacak korkma. Geldi ambulans. Sende bebeğinde kurtulacaksınız.

Reyyan duyduğu seslerle gözlerini aralamaya çalıştı.

Kapıyı açıp dışarıya attı kendisini. Şadoğlu konağının kapısının önünde duran ambulansı yönlendirdi. Ambulanstan inenlere çıkışmaktan geri kalmadı.

Y:Sanki İstanbul trafiğine girdiniz. Midyat yahu Midyat. Neredesiniz kaç saattir? Konaktan hastane kaç metre? Kaç saattir gelemediniz?

AG:Hanımefendi sonra söylenseniz. Biz bir hastaya baksak. Zaman kaybettiriyorsunuz.

Y:He ben zaman kaybettiriyorum öyle mi? Beş saattir gelemeyen sizsiniz, zaman kaybettiren benim...Acele edin, bebeğe bir şey olmasın ne olur?

R:Be-bebeğim. Bebeğim. Ya-Yaren. Yaren. Bebeğim. Yardım et ne olursun, yardım et?

Yaren duyduğu sesle hemen arkasını dönüp, Reyyan'ın yanına koştu. Ellerini yanaklarına koydu.

Y:Korkma Reyyan. Hiçbir şey olmayacak. Bak ambulans geldi. Görevliler geldi. Şimdi hem sana hem bebeğine bakacaklar. İkinize de bir şey olmayacak. Sen sakin ol. Tamam mı?

Reyyan gözünden akan yaşlarla birlikte, tekrar bilincini kaybederken, söylediği son söz "bebeğim" oldu.

Yaren, Reyyan'ın bayılmasıyla birlikte telaşa kapıldı.

Y:Acele edin hadi. Hadi lütfen.

Reyyan'ın kontrolleri yapılıp, sedyeye yatırıldı. Ambulansa bindirildi. Yaren ambulansın arkasına, Reyyan'ın yanına oturdu. Dolmuş gözleriyle, Reyyan'ın ellerini tutup karnının üzerine yerleştirdi. Sessizce mırıldandı.

Y:Sen canından, canın da senden güç alsın. Sen iyi olacaksın ki, oda iyi olsun. Dayanmak zorundasın Reyyan. Oğlun için dayanmalısın.

Hastaneye geldiklerinde sedyenin arkasından ambulanstan indi. Reyyan'ı bir odaya alırken, doktor bir yandan da Yaren'in getirdiği evrakları inceliyordu. Her şeyi bir pencerenin ardından izler gibi bakıyordu etrafa Yaren. Diline doladığı dualar birbiri ardına sıralanmıştı artık. Kapının önündeki koltuklara çökmüşken telefonunun sesiyle kendisine geldi. Yavaşça çıkartıp baktığında annesinin ismini görmesiyle gözleri tekrar doldu. Telefonu derin bir nefes alıp, kulağına götürdü.

HAN:Kızım neredesiniz siz? Geldik evde yoksunuz.

Y:Anne biz hastanedeyiz.

Handan hızla ayağa kalktı.

Z:Ne oldu Handan? Neredelermiş?

HAN:Ne hastanesi kızım? Kime ne oldu?.. Reyyan, Reyyan iyi mi?..Nerede? İyi mi, bebek iyi mi?.. 

umarım beğenirsiniz. bir haftalık ara bitti. inşallah beklediğinize değer. yeni bölümde görüşmek üzere.