Artık doğumun son zamanlarıydı. Dokuz aylık hamileydi. Ağrılar hafif hafif yoklamaya başlamıştı. Valizini hazırlamış, artık gün değil saat saymaya başlamıştı. Heyecanın yanı sıra korku ön plandaydı artık. Yataklarına uzanmış, birbirlerine sarılmışlardı.
R:Mirann.
M:Efendim güzelim.
R:Bir şey soracağım. Ama cevabından korkuyorum.
M:Allah Allah neymiş o? Sor bakalım.
R:Dalga geçmeyeceksin ama.
M:Reyyan güzel karım. Ben ne zaman dalga geçtim seninle.
R:Gerçekten soruyor musun? Hangi birini sayayım?
M:Tamam hadi dalga falan geçmeyeceğim. Söyle.
R:Sen şimdi Mirhan’a hamileyken demiştin ki…Doğum sancısı vücudunda ki yirmi kemiğin aynı anda kırılması gibi bir acı veriyor demiştin..
M:Evet demiştim.
R:Şimdi ben ikizlere hamileyim ya…
M:Eee.
R:Kırk kemiğe mi çıktı o?
M:Yok artık daha neler. Güzelim senin aklına kim sokuyor böyle şeyleri. Biz hiç hissetmeden girip çıkacağız o doğuma. Hem doktorumuz yanımızda.
R:Hee iyi hatırlattın. Siz baya baya düzelttiniz doktorla aranızı öyle mi?
M:Öyle gibi oldu. Artık benimle uğraşmıyor, laf sokmuyor.
R:Hadi bakalım. Çok sevindim.
M:Bende sevindim valla. Nasılsa daha o doktorla çok işimiz olacak?
R:Mirann.
M:Ney Miran? Daha yeni başlıyoruz.
R:O ne demek ya?
M:En azından yarım düzine olsun.
R:Allah’ım sen bana sabır ver.
M:Hadi hadi. Bizim oğlan huysuzlanmadan ki dakika öpeyim seni. Sonra da provamızı yapalım, sonra da yatalım.
R:Öpme. İstemiyorum. Sen benim moralimi bozdun.
M:Ben ne yaptım yine?
R:Beni hamile bıraktın.
M:Bana laf etme hatun. Üzerine ceket atsam hamile kalıyorsun.
R:Ceketine sağlık.
M:Öpeyim gel..
Miran karısının dudaklarına birkaç öpücük kondurmuştu ki Mirhan’ın sesi duyuldu. Miran yatakta geri atarken kendisini sinirle söylenmeye başladı.
M:Boşuna dememişler, Aç aman bilmez, çocuk zaman bilmez diye. Allah’ım benim ne günahım vardı Ya Rabbim.
R:Yengemle atışıyorsun. Koskoca kadınla.
M:O hak ediyor.
R:Yarenlerin halvetini sabote ettin.
M:Onu hak ettiler.
R:Beni kirli emellerine alet ediyorsun.
M:O sayılmaz.
R:Doğum kontrol hapımı değiştirdin..
M:Haa.. Ona bir şey diyemedim…Of ya bizim halvet başka zamana kaldı.
R:Adam beni çıldırtma. Ben dokuz aylık, ikizlere hamileyim. Bırak gayli beni. Hadi hadi Mirhan’a bak sen.
M:Banane ya. Koskoca adam oldu. Baksın kendi kendine.
R:Miran uçma yine. Hadi bırak gel çocuğu.
M:Tamam güzelim sen iki dakika gel.
R:Miran huysuzlanıyor, uğraşmayalım bu çocuk bize müsaade etmez. Benim karnım büyüdükçe, Mirhan’ın huysuzluğu da büyüdü. Kime çektiyse artık?
M:Benim bu konuyla alakalı çok güzel bir atasözüm var güzelim.
R:Neymiş?
M:Kazandığıyla alkol içene kafir, çaldığıyla hacca gidene Müslüman diyorlar zaten.
R:O ne demek ya?
M:Ben iyi bir şey yapınca hep kötüye yoruyorsunuz, günahımı alıyorsunuz.
R:Birde oynamıyorum ben de de, tam olsun.
M:Sen anca bana laf sok. Ben haklıyım çünkü.
R:Hadi haklı kocam benim. Bak başımın etini yedin benim doğum provası diye, bak gecenin bir yarısı oldu. Elim, kolum, belim..İnanır mısın? Ayak serçe parmağımın tırnağı bile ağrıyor.
M:O nasıl oluyor kız?
R:İkizlere hamile olunca öyle oluyor işte. Sen bilmezsin.
M:Hadi sen hazırlan ben Mirhan’ı bırakıp geliyorum.
R:Miran o Yaren’e de söyle ses etmesin. Sözde doğumumun sonunda bana destek olmak için geldi ama destekten başka her şeyi oluyor.
M:Ben baş belası deyince bana laf ediyorsun, kuzenime laf etme diye. Çağırayım da gelsin yanına, bir işe yarasın.
R:Hadi çağır.
Miran, Mirhan’ı kucağına alıp kapıya giderken, karısına uzaktan bir öpücük attı. Kapıdan bağırarak dışarıya çıktı.
M:Seviyorum uleynnn..
Birkaç saniye sonra duyulan sesle birlikte, yüzüne bir gülümseme kondurdu.
F:Bağırma aga bağırma. Çocuk uyuyor.
M:Daha anne karnında ki, üç aylık çocuğu uyuttum diye seni gönderen karına söyle, benim dokuz aylık, ikiz bebeklere hamile karımın yanına gitsin. İki işe yarasın. Ben Mirhan’ı annemlere bırakıp geliyorum.
Y:Ne oldu Reyyan’a.
M:Bir şey yok. Biraz sonra doğum provasına başlayacağız. İki destek ol.
Y:Ama çocuk..
M:Başlatma çocuğundan ha.. Biz bile o kadar abartmadık.
F:Tabi canım hiç abartmadın. Karın hamile diye, üst kata çıkmak için asansör yaptırmadığın kaldı. Gelmiş burada bana laf yapıyorsun. Utan biraz.
M:Ne utanacakmışım be? Benim karım hamile.
F:Benim ki de hamile.
M:Benim ki ikizlere hamile.
F:Benim ki de kalır.
M:Senin ki kalırsa, benim ki boş mu duracak?
Yaren sinirle baktı karşısında ki ikiliye.
Y:Ne konuşuyorsunuz siz ya. Önce bir karnımızdakiler doğsun. Ne bu sizde ki çocuk aşkı?
M:Ben karımı seviyorum ondan.
Y:Sonra seversin. Önce kucağındaki çocuğu annenlere bırak ki, karının karnında ki çocukla ilgilen. Sonra bakarsın ilerideki çocukların hesabına. Hadi ben gidiyorum.
M:Tamam geliyorum bende.Umarım beğenirsiniz 🙏 son 4 bölüm 🧡 yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 🧡 kendinize iyi bakın 🤩
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hercai 43 sonrası
Hayran KurguÖzel bölümler için yeni bir hikaye oluşturdum.. hercai 43.bölümden keşke böyle olsa dediğim şekilde devam ettim. hep okurdum birde yazayım dedim.