Miran – Aslan
Miran Reyyan’ı konağa bıraktıktan sonra aldıkları kıyafetleri evde dolap olmadığı için şimdilik otelde ki odaya koydu. Ardından telefonu eline aldı.
M:Gelelim sana Aslan efendi. Neymiş benim karımla derdin öğrenelim bakalım.
Aslan’ın telefonu ikinci çalışta açıp, sesini duyunca yumruklarını sıktı.
M:Aslan efendi seni vadide bekliyorum, görülecek hesabım var seninle.
A:Tamam geliyorum.
M:Gel gel.
Şadoğlu Konağı akşam yemeği
Herkes masanın etrafına toplanmış yemeğe başlayacaklardı. Zehra ile Reyyan, Reyyan’ın odasındaydı. Üveylik meselesini konuşuyorlardı. Zehra tam Miran ile alakalı mevzuya girecekti ki odaya Melike girdi.
ME:Zehra hanımım yemek hazır, herkes sizi bekliyor.
Z:Tamam Melike geliyoruz. Neyse kızım yemekten sonra konuşalım.
R:Tamam annem.
Aşağıya inerken son basamakta Reyyan’ın ayağı takılınca Nasuh, Zehra ve Hazar aynı anda ayaklanıp Reyyan’ın yanına gittiler. Reyyan dahil herkes şaşkınca bakıyordu.
H:Kızım iyi misin?
R:İyiyim baba.
Z:Bir yerine bir şey olmadı değil mi kızım?
R:Olmadı bir şey anne. Sadece takıldım bir şey yok. Şuradan düşsem ne olacak sanki? Son basamaktaydım.
Y:Ne oluyor be, ne bu ilgi alaka hepsi birden?
N:Ne demek ne olacak. Kızım senin en çok dikkat etmen gereken zaman şimdi. Ne bu dikkatsizlik böyle? Bundan sonra istemiyorum dikkatli olacaksın. Hem sana hem de..
Hazar babasının ağzından kaçıracağını anlayınca hafif öksürdü.
H:Baba tamam bundan sonra dikkat eder. Değil mi kızım?
R:Evet baba, ederim.
Şaşkınlığını gizleyemiyordu. Alışkın değildi dedesinin bu ilgisine.
N:Hadi geçelim yemeğe.
Reyyan masaya oturmak ve bu üçlü arasından bir anca çıkmak için hızlı hareket edince, dedesinin gazabına uğradı.
N:Reyyan. Ben sana daha şimdi dikkatli olacaksın demedim mi? Niye hızlı hızlı hareket ediyorsun torunum. Bir şey olacak.
R:Ben masaya oturacaktım da ondan.
N:Tamam yavaş ol.
R:Tamam dede yavaş olurum.
Masaya oturduktan sonra gerek Zehra, gerek Nasuh, gerekse Hazar, Reyyan’ın tabağını doldurdu. Reyyan olaylara yetişemiyordu sadece her şeye tamam diyordu.
R:Afiyet olsun ben doydum, odama çıkayım artık.
N,Z,H:Afiyet olsun kızım.
Reyyan odasına çıktı. Annesinin akşam kendisine verdiği telefonu aldı kocasını aradı.
R:Kocamm.
M:Karımm.
R:Miran anlatsam inanmazsın valla. Dedem bana o kadar farklı davrandı ki. Sanki gerçekten torunuyum. İlk kez torunu olduğumu hissettim.
M:İşte seni mutlu etmek bu kadar kolay. Herkes nasıl seni üzüyor ben anlamıyorum.
R:Artık bize mutsuzluk yok.
M:Yok tabi. Kim olursa olsun ezdirme kendini, tamam mı güzelim?
R:Tamam canım.
M:Canın ne zaman sıkılırsa bebeğimizi düşün, o zaman yüzün güler tekrar. Ben hep öyle yapıyorum.
R:Sen iyi taktın bu bebek olayına. Hani bekleyecektik biraz.
M:Yetmez mi bekledim ya.
R:Mirann daha bugün konuştuk bu konuyu iki saat beklemek, beklemekten sayılmıyor.
M:Aman tamam. Bekleyeceğiz artık. Seni seviyorum güzelim görüşürüz.
R:Bende seni seviyorum canım görüşürüz.
Telefonu yüzünde gülümsemeyle kapattı. Yatağa uzandı ki, telefonu tekrar çaldı. Ekrana bakmadan açtı nasıl olsa Miran arıyordu. Gülerek açtı telefonu.
R:Canım daha şimdi kapattık ne ara özledin sen geri?
Karşıdan ses gelmiyordu.
R:Miran kocam, ses versene.
Tatlı bir şekilde kocasıyla konuştuğunu sanırken bilemezdi karşı tarafın yumruklarını sıktığını.
A:Benim Reyyan,Aslan.
R:Aslan mı?Yeni bölüm geldi bir dahaki bölüm cumartesi gelir umarım beğenirsiniz iyi akşamlar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hercai 43 sonrası
Hayran KurguÖzel bölümler için yeni bir hikaye oluşturdum.. hercai 43.bölümden keşke böyle olsa dediğim şekilde devam ettim. hep okurdum birde yazayım dedim.