hercai 43 sonrası

43-177

Sabah gözlerini ilk açan Miran'dı. Karısının üzerinde ki örtü sıyrılmış, bacakları bacaklarına dolanmış, başı omzuna yaslanmıştı. Uyuduğu her halinden belliydi fakat elleri bir yandan, kocasının göğsünü okşuyordu.

M:Ah kadın ahh. Sen beni çıldırtacaksın sonunda, o olacak.

Karısının dudaklarına hafif bir öpücük kondurup, yatakta doğruldu. Ayağa kalktığında hafifçe gerinip, dolaptan havlusunu ve kıyafetlerini alıp, tekrar karısına baktı.

Miran İç Ses:Aslında keşke uyansaydın da birlikte yapsaydık banyomuzu..Neyse Miran coşma sende, ikizlere hamile kadın, hamile kadın, birde Mirhan var, üstelik birde zaten gece çok yoruldu. En iyisi hiç dokunma sen.

Odadan çıkıp banyoya yol alırken, aynı anlarda Reyyan telefon sesine uyandı. Elini uzatarak, gözleri kapalı halde telefonu alıp, kulağına götürdü.

R:Aloo.

Z:Kızım uyuyor muydun?

R:Uyuyordum anne. Gece pek uyuyamadım da.

Z:Niye ki kızım? Hasta mısın Allah korusun.

R:Yok anne şey oldu da ondan. Şey..neydi, ikizler evet evet ikizler, rahat bırakmadılar bir türlü.

Z:Yaren geldi, ben Reyyan'ı görmeye gideceğim dedi. Bir arayayım dedim, müsait misin diye. Gelmeyelim biz o zaman. Sen dinlen güzelce.

R:Yok annem olur mu?

Z:Gelelim mi biz?

R:Gelin tabi anne. O nasıl söz? Ben kalkıyorum hemen.

Z:Tamam o zaman kızım. Biz beş dakikaya geliriz.

R:Tamam annem.

Reyyan telefondan Asiye'yi arayıp, misafir geleceğini söyledi. Kendisini gerisin geri yatağa atarken, kocasının tarafına değdi gözleri.

R:Of Miran yaa. İnsan bir karısını öper, koklar öyle iş telaşına düşer. Hiç bakmadan işe gitmiş.

Ardından yataktan kalkıp, Mirhan'ın odasına gitti. Oğlunun elinden tutmuş, odanın kapısından çıkarken. Karşıdaki banyodan gelen su sesiyle birlikte, adımlarını kapıya doğru yönlendirdi. Kapıyı açıp içeriye baktığında, gördüğü manzarayla derin bir nefes çekip, kapıyı tekrar kapattı. Henüz kapının önünden ayrılamadan, annesi, yengesi ve Yaren karşısına çıkıverdi. Gözleri ister istemez banyo kapısına giderken, telaş ele geçirmişti kendisini.

Reyyan İç Ses:İnşallah şimdi çıkmazsın Miran.

Y:Kuzen.

R:Yaren, yenge, anne hoş geldiniz. Ne zaman geldiniz siz? Ben hiç görmedim sizi. Hadi aşağıya inelim.

Y:Dur ya bir Mirhan ağayı seveyim. Bir kucağıma alayım. Değil mi minik ağam?

Ellerini ileriye doğru uzatıp, yere çöktü.

Y:Gel teyzem..Gel Mirhan'ım. Gel bana..İki tanecik adım atıver teyzem..O eniştenle iddiaya girdik yürüyeceksin diye.

Z:Kızım Mirhan zaten yürüyor. Çocuk 16 aylık oldu neredeyse, yürüme mi kalır şimdiye.

Y:O sayılmaz anne. Aynı düşecek gibi yürüyor. Ben tamamen pürüzsüz bir yürümekten bahsediyorum.

Mirhan ileriye doğru bir iki adım atmıştı ki, banyonun kapısı aniden açıldı. Miran misafirlerini, arkada kaldığı için göremiyordu. Karşısında karısını görünce çapkın bir gülüşle karısına baktı. Üstü çıplak, belinde havlusuyla, uzaktan bir öpücük attı karısına.

M:Bende güzel karımı gece çok yordum deyip, çağırmamıştım banyoya. Sonra dayanamadım, seni almaya geliyordum bende ama gerek kalmadı, sen gelmişsin. Ee gel madem. Bir banyo yapalım şöyle cilveleşe cilveleşe..

Kaşlarını çatıp, karısının kızaran yüzüne baktı. İki adım öne atıp karısının yanına gelmişti ki, kendisine bakan, gözlerini kocaman açmış, ellerini kollarını nereye koyacağını bilememiş üçlüyle birlikte, ellerini göğsüne doğru kapatıp hızla banyoya tekrar girdi. Reyyan renkten renge girerken, herkes birbirinden bakışlarını kaçırıyordu.

Z:Neyse biz şey yapalım.

HAN:Biz gidelim de siz şey..yani..Biz daha müsait bir zamanda gelelim en iyisi.

Y:Ya ama Mirhan.

HAN:Yürü kız. Hala Mirhan diyor. Al Mirhan'ı yanına, Reyyan sonra bizim yanımıza gelir. Hadi çıkalım hemen. Koş kız Zehra..Bunların yüzünden abdestli dolaşamaz oldum. Kudurmuş bunlar yürü.

Reyyan şaşkınlığını üzerinden atıp, arkalarına bakmadan kaçan üçlüye baktı. Gözlerini sıkıca kapatıp, derin bir nefes çekti içine. Miran birkaç dakika sonra banyodan giyinmiş bir şekilde çıktığında, karısı hala aynı yerde dikiliyordu.

M:Güzelim. İyi misin?

R:Miran biz yine mi basıldık?

M:Yok basılmak değil de, sadece özel bazı konuşmalarımıza, işvemize, cilvemize şahit oldular. Bir de beni çıplak gördüler..

R:Yani yine basıldık.

M:Bence bizim kaderimiz bu..

R:İlk kez anneme basıldık. Nasıl bakacağım ben yüzlerine? Ben daha o konağa adımımı atmam, git oğlumuzu al gel. Ben burada bekliyorum seni.

M:Saçmalama Reyyan. Ne zamana kadar gitmeyeceğiz? Gelmeselermiş öyle pat diye.

R:Onlar pat diye gelmediler zaten. Haberim vardı benim geleceklerinden. Senin işe gittiğini düşündüğüm için ve de banyodan çıplak çıkacağını düşünmediğim için gelin dedim. Sen neden çıplak çıktın dışarıya?

M:Neden çıkmayacakmışım? Kendi evimdeyim.

R:Kendi evin olsa da, kendi odan değil. Sanki banyomuz odadaymış gibi çıplak çıkıyor beyefendi.

M:Çıplak değildim, havlum vardı.

R:Hee havlu varsa tamam o zaman..Ya sabır ya Allah..

umarım beğenirsiniz yeni bölümde görüşmek üzere