Gönül derin bir nefes alıp gözleri dolu halde konuşmaya başladı.
G:Reyyan ben söze nasıl başlayacağım bilmiyorum. Ama konuşmak zorundayım.. Bu üçümüzün arasında ki şeyi bitirmek zorundayım...
Başını eğdi Gönül parmaklarıyla oynamaya başladı. Reyyan'ın gözlerine bakmamak için özel bir çaba harcıyordu.
G:Ben uzun zamandır düşünüyorum Reyyan.. En başından beri olan şeylerin yanlış olduğunu, sana yapılan, daha doğrusu yaptığımız haksızlığı... Bugün Fırat, babaanneme dedi ki "o seni affetmeden ölemeyeceksin. O kızın ahı buldu bu aileyi. Çektiği onca şeye rağmen kimseye ah etmeyen o kızın ahı buldu bu aileyi." Dedi. "o kız seni affetmeden ölemeyeceksin" dedi.
Gönül hızla Reyyan'ın elini tuttu.
G:Reyyan ben üzerimde ah kalsın istemiyorum. Ben bu pişmanlıkla yaşamak istemiyorum. Ben gerçekten pişmanım.. O zamanlarda da aslında yapmak istemedim ben. Yemin ederim düşündüm. Bu kızın günahı yok yapmayalım, etmeyelim diye. Ama Miran için yaptım. Sonuçta elimde, ne Miran kaldı, ne ailem, ne de huzurumuz.. Ben senden özür dilerim Reyyan. Biliyorum beni affetmeyeceksin, affedemezsin de. Ama yüzümü eğip senden af diliyorum. Biliyorum ki, sen kimse üzülsün istemezsin. Seni mecbur bırakmak için söylemiyorum ama beni affedersen çok mutlu olurum.
R:Miran peki. Kocam.
G:Reyyan ben geçte olsa anladım.. Ben, ben o gün odada sizi-sizi öyle görünce anladım. Ama inkar etmek daha kolaydı.. Hem şimdi bir çocuğunuz olacak. Ben bir bebekle savaşacak kadar güçlü değilim. Eğer savaşın sonunda kazanacağım şey beni isteseydi savaşırdım belki. Ama o da istemiyor. Hiç istemedi... Sen haklıydın. Ben kendi kendime bir dünya kurup yaşadım.
Reyyan ellerini çekti Gönül'ün elinden.
R:Gönül benim sana diyecek lafım yok. Sen bana yapılana sessiz kaldın.. Gerçi kime ne laf ediyorum. Senin amacın vardı. Kocanı elde etmek istiyordun. Benim kendi ailem daha fenalarını etti.. Ben kimseye ah etmedim etmemde. Ben kendim için değil. Annem için, babam için üzülüyordum. Benim canım yanınca onların ki daha çok yanıyor çünkü. Ben sizi o zaman Allah'a havale etmiştim, nasıl biliyorsa öyle olur. Ama ben sana kötülük etmek istemem.. Affetmek Allah'a mahsustur. Başka da diyecek bir sözüm yok.
G:Arkadaş olamayız biliyorum. Ama belki bir gün düşman olmayız. He Reyyan?
R:Ben sana hiçbir zaman düşman olmadım Gönül. Sen beni kendine düşman bildin. Ben senin o zaman ki kocanı elinden almak istemedim. Eğer evli olduğunu bilseydim, sevdamdan ölsem bile, beni sevmeyen bir adamın peşinden gitmezdim. Her şeyden önce bunu kendime yapmazdım. Senin o zaman ki kocan, benim hayatıma kocam olarak girdi ta en başından. Evli olduğunu bilseydim yaklaşmazdım dedim, kendim için bunu yapmazdım dedim. Şimdi de bebeğim için yaparım. Anlamak zorundasın, ki anladım diyorsun, ben kocamı seviyorum. Ta en başından beri sevdim. Ona yaklaşmana izin vermem. Ona yaklaşırsan etmediğim o ahı ederim Gönül. Karşında şimdiye kadar görmediğin bir Reyyan görürsün. Ah etmekle kalmam, haberin olsun.
Gönül, Reyyan'a elini uzattı.
G:Hiç aklın kalmasın. Senin kocan benim kuzenim. Yeğenimin babası. Bundan sonra her şey çok farklı olacak söz veriyorum. Telafi edeceğim her şeyi. Çektirdiğim her şeyi telafi edeceğim. Sana söz.
R:İnşallah Gönül. Benim için değil, kendin için yap. Kendine bir hayat kurabilmek için yap.
G:Teşekkür ederim. Çok teşekkür ederim Reyyan.
Reyyan, Gönül'e gülümseyip arkasını döndü, Miran'ın yanına gitti. Yerine oturdu, kaşığını eline aldı. Hiç bir şey olmamış gibi yemek yemeye başladı. Miran şaşkınca karısına bakıyordu.
M:Reyyan ciddi misin şu anda?
Reyyan ağzında ki lokmayı yutup cevap verdi kocasına.
R:Ne oldu ki Miran?
M:Bir şey demeyecek misin? Niye gelmiş, ne dedi, ne istedi?
R:Sonra anlatırım Miran.
Reyyan bir yandan yemek yemeye devam ediyordu. Miran kaşığı elinden aldı.
M:Reyyan..
R:Ya Miran versene. Bir yemek yedirmediniz ya. Ne istiyorsunuz? Ben açlıktan öleyim mi? Tabi senin çocuğunun karnı doysun, Reyyan ne yaparsa yapsın? Sen çok değiştin Miran çok.
N:Miran, oğlum niye ağlatıyorsun Reyyan'ı?
M:Bende anlarsam çok mutlu olacağım dede.
Reyyan'ın kulağına eğildi.
M:Reyyan yemedim. Bu sefer numara yapıyorsun. Hormonların devreye girmedi.
R:Ne-ne alakası var? Hem sen bana numaracı mı diyorsun?
M:Reyyann.
R:Aman tamam. Karnım aç şuanda ondan başka bir şey düşünemiyorum. Bir yemek yiyeyim anlatacağım valla. Hem müsait değil burası, anlatırım ben sana.
M:İyi bakalım tamam..Demek ben çok değiştim haa. Sorarım ben sana.
R:Yok canım ne değişmesi. Kim dedi onu? Sen hala benim aşık olduğum adamsın, valla bak.
M:İyi hadi aldın gönlümü.
R:Ben senin her zaman gönlünü alırım yakışıklım.
Miran kaşlarını kaldırdı, şaşkınca baktı karısına.
M:Yakışıklım.. Ben mi?
R:Sen tabi. Benim başka yakışıklım var mı?
Miran karısının ellerini öperken ekledi.
M:Bu hamilelik sana çok yaradı, çokkk.
işte anlamadığım bölüm buydu. gönül huy değiştirdi. artık gıcık statüsünde değil . umarım beğenirsiniz. yeni bölümde görüşmek üzere.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hercai 43 sonrası
FanfictionÖzel bölümler için yeni bir hikaye oluşturdum.. hercai 43.bölümden keşke böyle olsa dediğim şekilde devam ettim. hep okurdum birde yazayım dedim.