hercai 43 sonrası

43-105

C:Miran oğlum ne oluyor?

M:Olan şu. Sabah Reyyan, Yaren'in suratını asık görmüş. Yaren'de çekinerek ve sürekli Harun'a bakarak yok bir şey demiş. Tabi benim akıllı karım şüphelendiği için, iyice dikkatle izleyince odalarından gelen sesi duymuş, beni aradı. Yaren'le kavga ettiklerini gördüm. Tehdit etti. "Benden kurtuluşun yok. Kefeni giyince kurtulursun dedi". Bende ona kefen nasıl giydirilir, onu gösterdim kısaca.

C:Sen benim kızımı mı tehdit ettin lan? Gebertirim lan seni.

A:Sen dur baba onu gebertmek bana düşer.

H:Dur. Dur. Cihan, Azat.

Cihan çoktan Harun'un yüzüne darbeler indirmeye başlamıştı. Azat'ta karnına tekmeler atmaya başlamıştı. Hazar kapıda dikilen oğluna baktı. Kızgınca seslendi.

H:Oğlum yardım etsene. Ayırsana şunları.

M:Bırak öldürsün.

H:Mirann.

Miran umursamazca tırnaklarına bakmaya başladı.

M:Amca dur yapma. Aa Azat çok ayıp.

H:Çok sağ ol oğlum. Allah aşkına bu kadar yardım etme bana. Çok yorulursun böyle. Amcanın elinde kalacak şimdi. Elinde kalması değil önemli olan. Elini bunun kanına bulayacak.

Miran derin bir of çekip Cihan'ın başına geldi.

M:Valla sırf senin için ayırıyorum. Ha dersen ki ayrılmalarını istiyor musun? Valla zerre istemiyorum.

H:Sonra istemezsin oğlum kaldır amcanı. Azat dur oğlum sende.

Artık yediği dayaktan bayılan Harun'u, korumayla birlikte gönderdi. Cihan çoktan içeriye girmiş, ailesinin yanında olurken, Miran da karısının yanına geçti. Kolunu beline doladı.

C:Kızım iyi misin yavrum? Ne yaptı sana?

HAN:Kızım sen neden söylemiyorsun bize? Ne zamandır çekiyorsun bunu böyle?

Y:A-anne ben...

R:Yenge odasına çıkartın bir dinlensin, kendine gelsin. Artık kurtuldu, biraz zaman verin anlatır elbet.

C:Reyyan doğru söylüyor. Haydi Handan odaya çıkartın siz. Ben geleceğim şimdi.

Handan başını sallayıp Yaren'in koluna girdi. Diğer koluna Zehra'nın girmesiyle odaya çıktılar. Kapıdan girdikten sonra Yaren'in onları göndermek istemesiyle tekrar aşağıya indiler.

M:Yenge ne oldu?

HAN:Biraz yalnız kalmak istiyorum dedi. Banyo falan alır diye bıraktık bizde.

R:İyi etmişsiniz.

Ağlayan Handan'ın yanına gitti. Sıkıca sarıldı. Reyyan'ın sarılmasıyla birlikte daha çok ağlamaya başladı.

R:Ağlama yenge. Şimdi Yaren'in en çok sana ihtiyacı var. Neler yaşadı kim bilir? Ne zamandır bunlara katlanmak zorunda kaldı. Ben sordum neden söylemediğini ama kendini suçladığı için utandım söylemeye dedi. Üzerine çok gitmeyin. Biraz kendisine gelsin, anlatır elbet.

HAN:Allah sizden razı olsun kızım. Senden ayrı, senin bu altın kalpli kocandan ayrı. Allah sizden razı olsun.

R:O nasıl söz yenge?

M:Bir daha duymayacağım böyle bir söz. Tabi koruyacağız, o bize kuzen değil kardeş. Hep öyleydi. Biz bir aileyiz.

Yandan karısına bakıp, kimseye çaktırmadan göz kırptı.