HAN:Ah evladım senin de savunulacak yanın yok ki. Neyse hadi söyleyin. Cinsiyeti neymiş? Zehra kız diyor, ben erkek. İddiaya girdik.
R:Ödül ne?
M:Evet kazanan ne alacak?
G:Bayılırım ödüllere.
Miran, Gül'ün boyuna geldi. Yanağından küçücük bir makas aldı.
Tekrar doğruldu.
GHAN:Kız biz onu düşünmedik. Zehra ne alacaksın bana?
Z:He erkek yani. Bence sen bana alacağın şeyi düşün. Çünkü benim torunum kız.
R:Kazanan bize yemek ısmarlasın.
Z – HAN:Tamam anlaştık.
Reyyan İç Ses:Yaşadık oğlum, karnımızı güzelce doyururuz.
R:O zaman cüzdanına bolca para koy anne. Çünkü aksaklıklar oldu. Yemek yiyemedim.
HAN:Valla mı kız?
R:Valla ne hayaller kurdum bir bilseniz? Kebaplar, tatlılar falan yiyemedik bir şey.
HAN: Ben mi kazandım yani?
Y:Allah'ım bu kızın aklı fikri yemekte. Onu mu soruyorlar sana? Erkek mi diye soruyor?
R:Erkek Yaren erkek. Anlayamadıysan bir daha söyleyeyim. Bizim Miran'la oğlumuz olacak nasipse.
N:Allahhh. Erkek torun geliyor erkek. Haha.
Hazar'a, Cihan'a, Miran'a sarıldı hızla.
A:Allah analı babalı büyütsün.
Reyyan başını yere eğerek cevapladı.
R:Sağol Azat abi.
M:Sağol Azat. Darısı başına.
Azat bakışlarını kaçırdı. Başıyla selam verdi.
Çocukları oluyordu. Evlatları nasıl söylerdi, zoruna gittiğini. Yıllarca hayallerini kurduğu, o hayallerle nefes aldığı günler şimdi gerçek oluyordu. Tek fark Reyyan'ın yanında olup, tebrikleri kabul eden kendisi değildi.
Y:Banane canım neyiniz olacaksa olsun? Ben annemler sordu diye şey ettim yoksa bana ne.
M:Ne demek bana ne Yaren? Senin yeğenin olmuyor mu? İnsan bir tebrik eder.
R:Seni tanımasam hiç mutlu olmadın diyeceğim Yaren.
Y:Ne sevineceğim be bana ne. Sanki benim çocuğum.
N:Yav başlarım sizin dalaşmanıza şimdi haa. Burada benim erkek torunum oluyor. Annesi hala laf yetiştirsin millete.
R:Ama dede bana laf çarpıyor.
N:Olsun sen annesin. Sinirlenmeyeceksin. Kendini strese sokmayacaksın. Doğuma kadar sana sinirlenmeyi yasakladım.
R:Ama dede..
N:Sadece sinirlenmek değil. Öyle hoplayıp zıplamak, taşkınlık yapmakta yasak. Aynısı senin içinde geçerli Miran.
R:Ama dede...
M:Ama dede..
N:Susunnn. Yaren sende uğraşma kimseyle edebinle otur oturduğun yerde...
Bakışları Reyyan'ın karnına denk düşünce yüzü hemen yumuşadı.
N:Allah analı babalı büyütsün yavrum.
Zehra gözlerinden akan yaşlarla sarıldı kızına.
![](https://img.wattpad.com/cover/243895268-288-k338001.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hercai 43 sonrası
ФанфикÖzel bölümler için yeni bir hikaye oluşturdum.. hercai 43.bölümden keşke böyle olsa dediğim şekilde devam ettim. hep okurdum birde yazayım dedim.