hercai 43 sonrası

43-50

Yan konağın kapısından içeriye girdiler.

M:Ne yapıyoruz burada Reyyan?.. Reyyan. cevap versene güzelim.

R:Bekle birazcık Miran.

Reyyan'ın önden çekiştirmesiyle birlikte, içeriye girdiler. Üst katta kapalı bir kapının önünde durdular. Gözlerinde ki heyecanla döndü kocasına Reyyan.

R:Miran ben birkaç parça eşya aldım. Beğenecek misin bak bakalım bir?

M:Ne zaman aldın Reyyan? Hani birlikte alacaktık.

R:Bunu ben alayım sonrasını birlikte alırız Miran. Heves ettim ben bu oda için.

M:İyi o zaman açta bakayım bende.

Reyyan yüzüne gülümsemesini kondurdu.

R:Hazır mısın Miran?

M:Sen de bugün gerçekten bir şey var. Hadi aç bakalım hazırım.

R:Açıyorum o zaman... Aç..tım.

Kapıyı hızla açtı. Miran ağzı açık odaya baktı. Beyaz renkli bir beşik, yanında Reyyan için bir emzirme sandalyesi, beşiğin üzerinde dönerken müzik çalan çıngırak, beyaz renkli bir dolap, duvarlar kağıtla kaplanmış, oda ben buradayım diye bağırıyordu.

Miran içeriye girdi. Gözleri dolu halde bütün eşyalara dokundu. Hepsini ayrı ayrı okşadı. Reyyan içinde gizleyemediği bir heyecanla ellerini birleştirmiş, parmaklarıyla oynuyor. Bir yandan da Miran'ın her hareketini takip ediyordu. Yüzüne dikkatle baktı. Anlamaya çalıştı.

R:Miran beğendin mi?

M:Beğendim tabi Reyyan. Çok güzel olmuş. Bütün eşyaları çok sevdim, hepsi de ayrı ayrı hoşuma gitti.

R:Gerçekten mi?

M:Tabi çok güzel. Hem bunu düşünmen yeter. Çok başka olmuş, çok huzurlu.

Miran etrafta gözlerini gezdirdi tekrar. Kaşlarını çattı çok hafif. Gözlerini karısına çevirdi.

M:Reyyan çok güzel olmuşta, neden hepsi beyaz? Bütün eşyalar beyaz.

R:Cinsiyetini bilmediğim için böyle aldım.

Miran, Reyyan'ın şimdiden bahsettiğini anlamadı.

M:Sende haklısın tabi. Dört tane çocuk, erkekte olacak, kızda. Gerçi ben hepsine ayrı ayrı oda yaparım ama olsun.

R:Miran yine tutturma dört diye. Ben önce bir tanesinin telaşından kurtulayım da.

M:İyi iyi sustum.

R:Miran çekmeceyi açmayacak mısın?

Miran çekmecelere gitti.

İlk çekmeceyi açtı. Karşısına bir zıbın çıktı. Ellerine aldı yukarıya kaldırdı. Gözleriyle baştan aşağı süzdü zıbını."Küçücük" diye geçirdi içinden.

İkinci çekmeceyi açtı. Karşısına bir çift ayakkabı çıktı. Aynı zıbın gibi ellerine aldı. Parmaklarını taktı. Gülerek karısına döndü.

M:Reyyan şaka gibi. Baksana benim elimin sığdığı yere bir insanın ayağı sığıyor. Şaka gibi insan inanamıyor valla.

R:İnanırız yakında.

Miran karısına gülümseyip tekrar çekmecelere döndü.

Reyyan İç Ses:Of Reyyan. nasıl söyleyeceksin sen... adımı unuttum valla. Heyecanı zaten saymıyorum. Alt tarafı hamileyim diyeceksin. Ne kadar zor olabilir ki?