Zehra Reyyan'ın yanına çıkmak için merdivenlere yöneldi. İyice ağırlaşmıştı artık. Doğumuna bir ay kadar zaman kalmıştı. Hareketleri yavaşlamış, kendisini her zamankinden daha yorgun hissediyordu. Reyyan'ın kapısının önüne geldi. Akşam konuşma fırsatı bulamamışlardı. Sabahta kahvaltıdan hemen sonra nüfusa gitmişlerdi. Kapıyı çaldı. Reyyan elinde Miran'ın gömleği ile kapıyı açıp gelene baktı.
Z:Müsait miydin kızım.
Reyyan yüzünde gülümsemeyle kenara çekildi.
R:Gel anne ben de valizi boşaltıyordum.
Z:Konuşamadık neler oldu diye? Miran nasıl, sen nasılsın?
Reyyan elindeki Miran'ın kazağıyla çöktü annesinin yanına.
R:Ben iyiyim anne. Ben iyiyim de Miran. Çok kötü oldu anne. Ne yapacağını şaşırdı. Otuz yıldır yaşadığı hayatın yalan olduğunu öğrendi. Herkese kızgın, her şeye kırgın ama en çok annesine. Öğrendikten sonra mezarlığa gittik. Nasıl kötü oldu anne. Dilşah hanımın mezar taşına vura vura ağladı. Bağırışları, çırpınışı hala aklımdan çıkmıyor. Bilmiyorum annem. Nasıl çare olacağım, yaralarını nasıl saracağım bilmiyorum.
Z:Öyle deme kızım. Şimdi herkesten çok sana ihtiyacı var Miran'ın. Sen dik duracaksın, durmak zorundasın ki kocan da dik dursun. Geçecek elbette bu günlerde, hangi gün geçmedi ki. Nerelerden geldik bugünlere.
R:Öyle annem, öyle.
Z:Hadi gel mutfağa gidelim. Biraz kafan dağılır senin de.
R:Dur bir iki parça kaldı. Onu da koyayım gidelim.
Mutfağa gittiler, Melike ile konuşa konuşa yemeğe yardım etmeye başladılar. Biraz sonra içeriye giren Handan ve Yaren'le, anne kız gözlerini devirdi.
HAN:Hoş geldiniz Reyyan.
R:Hoş bulduk yenge.
Y:Hoş geldin Reyyan. Vallahi tebrik ederim, her zaman bu konağa girmenin bir yolunu buluyorsun. Azmine hayranım.
R:Kendine gel Yaren. Burası benim kocamın evi, babamın evi. Tabii ki geleceğim, sana mı soracağım? Git başka konu bul kendine eğlenecek. Benim de, kocamın da gözüne görünme. Zaten sabahtan sinirli sana, bu sefer ben bile durduramam onu, ona göre ayağını denk al.
Reyyan sözünü bitirince dışarıdan gelen sese kulak verdi.
M:Reyyan, Reyyan canım bir bakar mısın?
R:Miran, hoş geldin. Ne oldu? Sen babamla çıkmamış mıydın?
M:Çıktık. Babamın biraz işi varmış oraya gitti. Reyyan babam arabanın anahtarını verdi. Dedi ki al karını biraz gezin, kafa dağıtın dedi. Ne dersin? Gidelim mi biraz?
Z:Gidin tabi oğlum.
Miran'ın oğlum sözünü duyunca kendisine bakışlarıyla yanlış yaptığını anladı Zehra.
Z:Kusura kalma Miran. Ben öyle demek istemedim. Zorlamam ben seni hiçbir şeye. Sen kendini kötü hissedeceksen demem ben sana oğlum diye.
Miran, Zehra hanımın yanına geldi. Ellerini ellerinin arasına aldı. Bir öpücük kondurdu.
M:Niye rahatsız olayım. Asıl siz müsaade ederseniz. Ben size anne demek isterim.
Bu cümleyi beklemeyen Reyyan ve Zehra birbirlerine baktılar. Zehra gözlerinden yaşlar akarak sarıldı Miran'a.
Z:O nasıl söz oğlum. Dersin tabi sen benim oğlumsun.
M:Tamam o zaman... Anne... Üzülmek ağlamak yok artık.
Z:Yok oğlum. Siz iyi olun da ne baban ne ben üzülürüz.
M:Üzülmeyin biz çok iyiyiz.
Bakışlarını tekrar karısına dikti.
M:İyiyiz değil mi Reyyan?
R:İyiyiz tabi.
M:Ee gidiyor muyuz?
R:Miran ben mutfağa yardım ediyordum. Başka zaman..
Z:Ben yardım ederim kızım git sen.
Zehra gözlerini Yaren ve Handan'ın üzerine çevirdi.
Z:Kocan gelmiş gezelim diyor. Çıkın dolaşın biraz. İnanır mısın? Hala kocası ile bırak el ele, yan yana bile gezmeye gitmeyenler var bu konakta değil mi Yaren?
Y:Evet yenge. Görmediğin bir kocası olmuş, neyse..
R:İyi madem. Sen iki dakika bekle, hazırlanıp geleyim ben.
M:Gerek yok. Sen her halinle güzelsin?
R:Olur mu Miran? Değiştireyim iki dakika.
Aklına gelen muzurlukla gülümsedi. Gözlerini büyüterek baktı kocasına.
R:Sonra bir de beni yanına yakıştırmazsın, beğenmezsin falan. Göz zevkin bozulmasın.
Miran karısının her halinden anlardı, ne demek istediğini. Yaren'in bozulmasını istiyordu.
İç Ses Miran:Madem istiyorsun karıcım, kocan olarak istediğini yapmak bana düşer.
Karısının kulağına eğildi karşısında duran Yaren'e gözlerini dikti. Sadece onun duyabileceği bir ses tonuyla konuşmaya başladı.
M:Ben senin her halini gördüm. Hepsini de ayrı ayrı sevdim. Ama en çok birisinde gözlerim bayram etti. Sen anlarsın zaten onun hangisi olduğunu. Konuşturma şimdi beni. Ben sana odamızda anlatırım detaylıca.
Reyyan yüzünde zafer gülümsemesi, istediğini almış olmanın mutluluğuyla arkasına dönüp yarenin yüzüne baktı. Yaren'in rengi gitmiş yüzünü görünce keyfi iyice yerine geldi.
R:Ee sen öyle diyorsan öyledir. Gidelim o zaman.
Karısının elini tuttu.
M:İyi günler herkese.
Z:İyi günler çocuklar.
umarım beğenirsiniz . yeni bölümde görüşmek üzere. beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hercai 43 sonrası
FanficÖzel bölümler için yeni bir hikaye oluşturdum.. hercai 43.bölümden keşke böyle olsa dediğim şekilde devam ettim. hep okurdum birde yazayım dedim.