ASD

21.Bölüm

Jonas öfke ve nefretle Ned'in yüzüne baktı. Sanki vebalı birisinden kaçarmışcasına yanından uzakalaştı ve cübbesinden çıkarttıp peçeteyle elllerini sildi. Ardından bir kaç koltuk aşağıda oturan adamlara bağırarak! 

'HEY! Derhal gelin ve bu çocuğu iyice benzetin! Bu aşağılık fakir benimle el sıkışmaya cürret etti! Elini kesmenizi istiyorum!'

Jonasın emriyle ön koltuklarda oturan iki kişi ayağa kalktı. Yaşları 10 civarındaydı ve uzun zamandır Alev Büyücülük okulunda oldukları anlaşılıyordu. Jonasın bu kadar rahat emir vermesinden sonra Ned hemen o iki kişinin aslında çocuğun Klanından olduğunu anladı. 

Ned ayağa kalktı ve karşısında duran iki iri yarı çocuğa baktı. Yaşları 10 olsa da boyları 165 civarındaydı bedenleri kalıplıydı. Bir büyücüden çok savaşçıya benziyorlardı fakat üstlerinde Alev Büyücülük Okulu üniforması olduğu için şüphesiz büyücüydüler.

Çocuklar sert bakışlarla Ned'e doğru yürürken Ned bir kaç adım geriye atarak Kolezyumun tepesinde ki düz alana ulaştı. Etrafını kolaçan ettikten sonra gözlerini rakiplerine sabitledi.

'Demek Genç Efendimize o fakir elinle dokundun ha ? Ferman Klanı'nın gazabını tadında hatanı dilencilik yaparken soranlara anlatırsın! '

Çocuğun öfkeli ses tonu Ned'i biraz bile etkilememişti. Annesi ve Babasını öldürenlerin acımasız hallerini ve ona gülümseyen şeytani gözlerini gördükten sonra basit bir çocuğun tehditleri önemsizdi.

Ned hemen duruşunu aldı ve savaş için hazırlandı. Çocuklar yumruklarını sıkıp Ned'in üstüne doğru harekete geçti fakat Ned şaşırmıştı . 'Neden büyü kullanmadılar?' Ned bu soruyu kendi kendine tekrarlasa da verecek bir cevabı yoktu. Gardını alıp karşı koymaya hazırlanırken merdivenlerin aşağısından kükreyen bir ses duyuldu.

'NE YAPTIĞINIZI SANIYORSUNUZ!' 

Kolezyumda ki herkes ve iki çocuk aynı anda sesin geldiği yöne baktılar. Gözlerinde ki korku belirtisi ortaya çıkmış olsa da yüzlerinde çaresizliğin ifadesi vardı.

Sadece bir anda kolezyumun en altında ki adam iki çocuğun karşısına gelmişti. Ned'in gözleri şaşkınlıkla adamın hızına açılmıştı .

'Siz ikinizi daha önce kimseye saldırmamanız konusunda uyarmamışmıydım ? Neden yine kavga ediyorsunuz Ha... Yoksa benim sözlerim sizin için yeterince ikna edici değil mi ?'

Çocuk hemen cevap vermek istese de Adam çocuğa gözlerini çevirince başını eğip yere baktı.

Adam tekrar konuşacak tı ki Jonas'ın sesi duyuldu.

'Ben emrettim onlar yaptılar! Bir soylu adamlarının sorumluluğunu taşımalıdır Eğitmen Feimdal! Şikayetlerinizi bana söyleyin.'

Feimdal başını çevirip Jonas'a baktı. Jonasın ifadesinde en ufak bir korku belirtisi yoktu, Statüsünün eğitmenden yüksek olduğunu bildiği için zarar görmeyeceğinden emindi.

Adam'ın ifadesi daha sakin bir hal aldı ve saygılı bir şekilde Jonas'a konuşmaya başladı,

'Genç Efendi Jonas. Lütfen öğrencilere eziyet etmeye bir son verin! En son aynı davranışındızdan sonra babanız oldukça zor bir durumda kalmıştı. Ferman Klan'nı Alev Klanı'nın en değer verdiği klanlardan birisidir. Babanız Baş Komutanın en değer verdiği danışmanıdır. '

Jonas Feimdalın örtülü tehditini umursamadan hemen karşılık verdi,

'Siz kendi işinize bakın Eğitmen Feimdal! Babam beni tehdit ettiğinizi öğrenirse zor durumda olan ben değil siz olursunuz. Ayrıca ben burada adaleti sağlıyorum! Bu aşağılık fakir kendisini bana soylu gibi tanıtarak elimi sıktı! Benim gibi bir soylunun elini sıkmaya cesaret ettiğine göre ölmeye hazır demektir. '