White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Amber

We lopen langzaam richting het dorp, dat is voor een wolf niet zo heel ver lopen. Ik krijg van James al meteen bericht, dat hij Amber op de hoogte zal stellen. Even later komen we aan bij ons huis. We zijn nog steeds wolven, maar het is al laat, en er is nergens meer licht aan in de huizen. Isabella begint nu wel een beetje nerveus, ze is nog nooit zo kort bij de mensen geweest. Ik

verander terug naar mens en loop vlug naar binnen, terwijl White en Isabella buiten wachten.

Tot mijn verbazing is Jack nog wakker. Hij wacht in de woonkamer. Hij zegt: "James heeft me geïnformeerd. Hij zegt dat hij zo komt met Amber. Maar hij wist ook nog niet veel meer. Wat is er aan de hand?" "Ik heb de wolf van Amber gevonden, ze is hier." Jack kijkt met grote ogen en zegt: "Meen je dat nu? Dat is uitzonderlijk! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?" "Dat vertel ik je zo meteen wel, eerst wil ik me aankleden en ook wat kleren pakken voor Sayen. Ze kan toch slecht hier in haar nakie gaan staan." "Je hebt gelijk, dat kan ook later wel." Ik kleed me snel aan, en pak wat kleren voor Sayen.

Als ik de kleren voor haar klaar leg, verandert ze snel, terwijl ik Isabella onder mijn hoede neem. Ik gebruik met Alpha stem, en tot mijn verbazing kan ik al met haar met de link praten, terwijl ze nog steeds een gewone wolf is. Het lukt me om haar naar binnen te krijgen, ondanks dat ze heel erg nerveus is. Ik vraag aan Sayen of ze Isabella gezelschap wil houden in de andere kamer. Ik zal eerst met Amber moeten praten en haar ouders zullen er ook wel bij zijn. Ik sta nauwelijks weer in de woonkamer, als er op de deur geklopt wordt, en James binnen komt. Achter hem aan komt Amber, samen met haar ouders.

Ze zijn behoorlijk zenuwachtig, want ze weten helemaal niet wat ik van ze wil, en waarom ik ze midden in de nacht ontboden heb. Ik moet ze snel geruststellen, want ik heb alleen maar goed nieuws voor ze.

"Jullie zullen je wel af vragen, waarom ik jullie midden in de nacht ontboden heb. Maar ik heb erg goed nieuws voor jullie, waarmee ik niet kon wachten om het jullie te vertellen. Amber, ik heb je vanavond een belofte gedaan, kun je je herinneren?" Amber kijkt me verschrikt aan, maar dan verzachten haar ogen en zegt ze zachtjes: "Ja, dat kan ik me herinneren. Je zou me helpen mijn wolf te vinden." "Goed dat je het nog weet. Nadat de vergadering was afgelopen zijn White en ik een stuk gaan rennen. We kwamen een roedel wolven tegen en ik heb met het alfamannetje gepraat. Het heeft me erg veel waardevolle informatie opgeleverd en een nieuwe bondgenoot. We hebben ook gevraagd of hij je wolf kende. En die kende hij! Sterker nog, ze zat bij hem in zijn roedel. Hij was eerst niet erg happig om een roedellid aan ons af te staan, daar wou hij over onderhandelen. Je moet begrijpen, dat als hij een roedellid verliest, zijn roedel zwakker wordt. Maar we hadden ons nog helemaal niet goed voorgesteld, en toen hij er achter kwam, dat White de Maanprinses is, konden we een akkoord sluiten. Amber, als je wilt, kun je je wolf ontmoeten. Isabella zit op je te wachten in de kamer hiernaast." Amber begint van blijdschap te huilen, en ook haar ouders laten luide snikken horen.

Jack zegt: "Voor de samensmelting zou het misschien wel verstandiger zijn, om dat buiten te doen. Soms kan dan nogal heftig zijn, je weet het nooit. Ik zou niet graag zien, dat mijn huis beschadigd." "Je hebt gelijk Jack. Amber, vind je het erg, als we dat buiten gaan doen?" Amber huilt nog steeds van blijdschap, maar ze knikt. Dan vliegt ze me om de hals en geeft me een zoen op mijn wang. Het arme kind is zo blij, dat ze alle regels over Alpha vergeet, en ik neem het haar ook niet kwalijk. Ik kijk even naar haar moeder en ze begrijpt mijn wenk.

Ze gaat naar haar dochter en zegt: "Kun je even de Alpha los laten? Dan kan hij er voor zorgen, dat je je wolf kan gaan ontmoeten." Amber draait zich om naar haar moeder en begint haar emoties op haar schouder uit te huilen. Ze heeft het zwaar gehad, omdat ze haar wolf niet kon vinden. Ze moet haar emoties kwijt.