White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Sheriff Bulovski

We komen aan bij het politiebureau en daarmee is het gesprek beëindigd. We lopen samen naar binnen. Aan de balie vragen we naar de Sheriff. De agente aan de balie belt even op en even later komt er een gezette man uit een kantoor gelopen.

'Welkom, mijnheer Carlsson. Ik stel voor dat we ons gesprek ergens anders voortzetten, dan hier. Het is tenslotte een privégesprek, niet waar?'

'Aangenaam met u kennis te maken, sheriff Bulovski. Nou ja, het is niet alleen maar een privégesprek, ik breng u ook twee leerlingen mee. En nog wat ander nieuws, dat zal ik u straks wel vertellen.'

'Kom, dan gaan we naar mijn huis, daar wacht mijn vrouw en mijn dochter al op uw komst. Ik wist niet of ik u hier zou treffen of bij mijn huis.' Als we naar buiten lopen, zeg ik tegen de sheriff: 'James en Harold volgen wel met de auto. Ik rij wel met u mee.' De sheriff kijkt verrast en zegt: 'Een huurauto?' 'O, nee, deze heb ik zojuist gekocht. Als ik hier in de stad kom, wil ik wel altijd eigen vervoer hebben.'

De sheriff lacht, en zegt: 'U heeft er wel erg veel vertrouwen in. Ik vind het in ieder geval geen probleem. Ik ben me er van bewust, dat Anchorage een knooppunt van verbinden is, en derhalve moet ik het doorreizen van weerwolven toestaan, ook al ben ik er niet altijd even blij mee. Gewoon even voor de toekomst: Als er iemand deze kant op gaat, laat het me dan even weten, dan kan ik er rekening mee houden. Het zou anders problemen op kunnen leveren en dat wil ik voorkomen.' Ik knik en daarmee is de kous af.

Ik stap bij de Sheriff in de auto, een grote jeep, uiteraard in politieuitvoering. In de wagen gaat de toon op een hele andere toon verder. Hij stelt zich voor als Chris Bulovski, en ik stel me voor als Mark Carlsson. Dat praat aangenamer. Ik vertel hem over de vier stropers en hun lot. En hij vindt het helemaal niet erg, wat er met hun gebeurd is. Hij zegt: 'Dat is hun verdiende loon. Welke weerwolf gaat er nu wolven afschieten? Die hebben echt een pan los zitten. Bij mij waren ze waarschijnlijk ook niet beter af geweest. Je moet begrijpen, dat mijn territorium erg groot is, en dat ik het met keiharde hand moet regeren. Ik kan zoiets niet toelaten, en daarom zijn mijn straffen dan ook erg streng. Men vreest me, en dat is ook goed zo. Ik ben meestal ook goed geïnformeerd, maar van jou kan ik niet veel vinden. Je hebt me verrast, en ik weet nog niet wat ik van je kan verwachten. Dat de oude Jack ooit opgevolgd zou worden, dat was wel zeker, maar hij was nog steeds erg krachtig. Ik heb respect voor die man. Hij was de enigste weerwolf, die krachtiger was, dan ik ben. Dat geef ik ruiterlijk toe, maar ik was wel verrast te horen, dat hij door zijn kleinzoon was onttroont. Of hij heeft zich terug getrokken, maar dat geloof ik niet, of jij bent veel sterker dan hem. Kortom je bent een mysterie voor mij. En ik wil graag weten, wat voor vlees ik in de kuip heb. Bovendien ben ik heel erg nieuwsgierig wat je plannen zijn. Ik hoor de wildste verhalen.'

'Jack had me al voor je gewaarschuwd, ik wist al een beetje hoe je zou reageren. Ik kan je zeggen, dat Jack zich echt niet ingehouden heeft. Ik heb hem echt in een gevecht verslagen. Mijn krachten reiken ver, en zijn ook bijzonder. Maar er is meer dan dat. Ik kan me erg veel veroorloven. Ik heb een mooi vermogen, dat ik gebruik om de gemeenschap beter te maken.'

'Daar had ik al van gehoord. Je hebt zelfs nog een behoorlijk stuk grond gekocht. Ik zat er al een hele tijd op te azen, maar jij hebt het voor mijn neus weggekaapt. Daar was ik in eerste instantie niet zo blij mee, want omdat de grond niet beschikbaar was, hadden de stropers daar vrij spel. Maar ik zag al snel in, waarom jij die grond wou hebben. Ik denk dat we, wat dat betreft, op één lijn zitten. We willen de stropers weg hebben. En daarvoor ben je ook hier, neem ik aan.'