De winkel van Lucas

895 42 0
                                    

De mannen van de FBI zijn ook langs geweest en hebben me de oren van het lijf gevraagd. Ik heb echter een spijkerhard verhaal, hoe ik aan de laptop gekomen ben.

Het is immers niet verboden om oneigenlijk bezit zich weer toe te eigenen. Ik heb mijn bezit verdedigd, en daarmee strafbare feiten bloot gelegd.

De heren zijn wel niet zo blij, dat ze de originele bestanden niet krijgen, die hou ik me als verzekering. Ik ben de enigste die de code van de kluis heeft, en bovendien heb ik er al voor gezorgd, dat de harde schijf van de laptop er al niet meer in zit. Alleen Sayen weet waar die schijf is. En zelfs dat vind ik al erg. Ik ga proberen of ik de harde schijf niet ergens anders kan opbergen, zonder dat Sayen het weet.

Het is niet altijd leuk om Alpha te zijn, maar toch krijg ik er veel voldoening van. Maar nu heb ik het vooral druk. Dan klopt er iemand op de deur. 'Binnen!'

Harry komt binnen. 'Goedemiddag, Harry. Wat kan ik voor je doen?'

'Het gaat om die klus in Anchorage. Het is allemaal al wel geregeld, maar ze willen al geld hebben.'

'Wanneer willen ze hebben?'

'Eh, als het kan nu. Ze staan quasi voor de deur. komend weekend willen ze de vrouw gaan halen.'

'Ow, dat had ik graag liever even van te voren geweten, maar het is niet echt een probleem. Hoeveel heb je nu nodig?'

'Ze willen nu $5000 voor de eerste onkosten en dan nog $12500 als eindbetaling. Normaal zouden ze meer vragen, maar omdat het een actie tegen de Sheriff is, doen ze het voor minder.'

'$5000 is niet het probleem. Voor de rest moet ik wel even wat regelen. Of mag dat ook naar een anoniem bankrekeningnummer?'

'Ik zal het ze vragen, de contactpersoon zit nu bij me thuis. Dat was eigenlijk niet de bedoeling, want ik heb ze nu het liefst zo ver mogelijk van me weg. Ik wil weg uit die wereld. Dit leven bevalt me veel beter, het geeft me een beter gevoel.'

'Moet ik even mee gaan?'

'Dat moet je zelf weten, maar ik zou het zelf niet doen. Ik red me wel, je moet je niet met zulke gasten inlaten, dat is nooit goed.'

'Goed, ik geloof je. Ik zal even het geld pakken, als je even zo vriendelijk wilt zijn om buiten te wachten?'

'Dat is goed. Ik ben al lang blij, dat het zo makkelijk geregeld kon worden. Maar ik moet wel zeggen, dat ik schrok toen ik hoorde, dat hij hier meer mensen kende. Hij kende hier ook een Leonard Rivers. Die heb ik wel eens gezien hier op het feest. Volgens mij woont hij vlak bij de ouders van Elena.'

'Ik ben blij dat je me dat vertelt, Harry. Dat is nuttige informatie. Je hebt meer dan voldoende je plek hier verdiend, en ik mag je best wel. Je ziet er misschien wat woest en ruw uit, maar onder die laag zit een man met een hart van goud. Ga zo door, dan kom je er wel.'

Harry heeft tranen in zijn ogen en zegt: 'Ik heb het u nog nooit verteld, maar ik zie u als een voorbeeld. Dat heb ik nog nooit gehad. Ik mag dan wel ouder zijn als u, maar u bent veel wijzer als ik. U weet altijd wat te doen, vooral bent u eerlijk.

Zo voed ik nu ook mijn kinderen op. Dat was wel even wennen voor ze, en geloof me, dat ze het daar niet mee eens waren, maar omdat onze complete levens veranderd zijn, beginnen ze het te accepteren. Bovendien beginnen ze ook aan het leven hier te wennen, dat maakt het wat makkelijker. Ik ben blij met het vertrouwen dat u me geeft. Dat doet me erg veel.'

'Harry, je denkt te weinig van jezelf, je hebt meer in je dan je zou denken. Ik zie voor jou nog een hele mooie toekomst. Ga zo door en werk jezelf naar boven in de roedel. Je wordt al gewaardeerd door de gemeenschap, en dat heb je helemaal alleen gedaan. Dat is de manier om je omhoog te werken.

White, Maanprinses & de zoon van AkychaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu