White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Bellona en Selena

Sayen en ik lopen dan verder door het kamp. Dan zie ik opeens Tanakuliq vastgebonden staan aan een stevige boom en de mannen om haar heen beschimpen haar en gooien spullen naar haar toe. Dat maakt me woedend en ik ren op ze af.

'Wat in naam van Luna heeft dit hier te betekenen? Maak haar onmiddellijk los! En wee het gebeente die nog iets naar haar durft te gooien! Wat heb ik gezegd over het respecteren van een verslagen vijand! Daar gaan jullie nog meer over horen, reken daar maar op!'

Er zegt een man: 'Maar Alpha! Ze is toch onze vijand!'

Ik loop naar de man toe en geef hem een oorvijg. 'En dat wil dan zeggen, dat je haar respectloos kunt behandelen? Weet je, dat ze je zelfs zonder je aan te raken kan doden? Ze is een god, vergeet dat niet. Ook al heeft ze verschrikkelijke dingen gedaan, dat wil nog niet zeggen, dat we ons moeten verlagen naar haar niveau!'

Ik roep een Bèta, die in de buurt staat en zeg tegen hem: 'Neem die man mee en gooi hem bij de rest van de gevangenen! En de rest kan zich vanmiddag bij me melden om hun passende straf te ontvangen. En ik raad ze aan om zelf te komen, anders mogen ze hun vriend hier gaan vergezellen.'

Tegen een andere man snauw ik: 'Jij daar, maak haar nu onmiddellijk los!'

De man doet geschrokken wat ik hem beveel en even later is Tanakuliq losgemaakt. Ze kijkt me vol ongeloof aan. Ze kan niet geloven, dat ik haar zo behandel, terwijl ze zich heeft overgegeven. Ze zegt: 'Ik snap het niet echt. Waarom doe je dit?'

'Waarom doe ik wat?'

'Je mannen zo op hun donder geven, omdat ze me vastbonden en beschimpten.'

'Ik ben van mening dat je voor iedereen respect moet hebben, ook voor je vijanden. Dus dat wil ook zeggen, dat je dat ook moet hebben, nadat je ze verslagen hebt. Je mag dan wel verschrikkelijk dingen gedaan hebben, maar ik weet zeker dat je weet dat je als strijders een erecode moet aanhouden. Jij als godin van de oorlog zou dat als geen ander moeten weten.'

Ze knikt en zegt: 'Ja, dat begrijp ik heel goed. Maar ik had niet verwacht, dat jij dit zou weten. Dat is een van de redenen geweest, dat ik met dit alles begonnen ben. Toen Luna en Akycha de eerste weerwolven creëerden, waren het gewetenloze schepsels, die alles eerloos vermoorden, wat ze tegenkwamen. Toen ze er achter kwamen, wat voor monsters ze geschapen hadden, vroegen ze me pas om hulp. Ik heb gedaan wat ik kon, maar een gedeelte van de weerwolven bleef nog steeds eerloos hun slachtoffers verminken. Dat heeft me doen besluiten om Luna en Akycha te vervloeken. Maar nu zie ik, dat ik het erg lang mis heb gehad. Als er weerwolven zijn, als jij, dan moeten er ook meer zijn, die zo denken.'

'Ik dacht dat je Luna en Akycha vervloekt had, vanwege hun liefde voor elkaar? Dat hebben ze mij in ieder geval verteld.'

'Ja, dat klopt ook, maar het was slechts een gedeelte van mijn reden om ze te vervloeken. In die tijd had ik ook een man getroffen, op wie ik verliefd was geworden. Ik had hem het hele godenrijk willen geven en was bereid geweest hem tot god te maken. En hij was ook verliefd op mij. Dat maakte het allemaal zo erg, toen hij zijn zielsverwant tegen kwam, en me niet meer eens zag staan. Van het ene op het andere moment gaf hij me op en ging er vandoor met die andere vrouw. Ik was zo boos, dat ik ze allebei heb gedood. En in die opwelling heb ik toen Luna en Akycha vervloekt.'

'Ik begrijp het. Ook jullie zijn niet perfect als goden. Ergens moet je daar blij om zijn, want dat maakt het leven zo interessant. Maar kom nu met ons mee. Bulovski is dood en we moeten een oplossing vinden voor wie de roedel gaat overnemen. Want ik neem aan, dat jij weer terug gaat naar de godenwereld.'

Ze knikt en zegt: 'Ja, dat lijkt me het beste. Zodra ik alle schades hersteld heb, zoals ik afgesproken heb met mijn vader, ga ik terug. Ik kan betere dingen doen vanuit die wereld, dan dat ik hier ben.'