White, Maanprinses & de zoon van Akycha

Noodzakelijke maatregel

'Je weet dat ik antwoorden wil. Ik weet niet hoe zeer je aan je leven hecht of dat van je vrienden hier, maar als ik jou was, zou ik maar snel gaan vertellen. Dit is nog maar het begin, als je dacht dat dit alles is, wat je gaat meemaken.

Jouw leven is in mijn handen, denk daar goed aan. En ook het leven van je vrienden is in jouw handen. En om je te laten zien, dat ik het meen, zal ik je vrienden vast de opdracht geven om een graf voor ieder van jullie te graven.

Dat jullie hier niet ongeschonden van weg komen, dat mag inmiddels wel duidelijk zijn. Als jullie praten, blijven jullie leven, en anders mag je in je eigen gegraven graf gaan liggen.'

De man kijkt me vuil aan en zegt: 'Je krijgt me niet aan het praten, hun leven interesseert me niet.'

'Wie zegt dat ik alleen hun leven neem? Of dat van jou? Je hebt een mooie dochter en je twee zonen zijn al bijna volwassen. Het zou zonde zijn als ze voortijdig zouden moeten sterven door jouw domheid.'

De man schrikt hevig. 'Hoe weet je dat ik een dochter en twee zonen heb?'

'Ik ben de echte zoon van Akycha. Ik ben die man, waar de Sheriff bang voor is. Die hem al twee Bèta's heeft gekost, terwijl die bij hem thuis naast hem stonden. Chris moet nu op zoek naar een nieuwe eerste Bèta en een tweede Bèta.

O, en je vrouw is ook heel erg lief, niet tegen jou, maar tegen de buurman. Ze is duidelijk geen zielsverwante van je. Rudy Herran.'

'Hoe weet je mijn naam? En hoe weet je dat van mijn vrouw?'

'O, dat is gemakkelijk voor mij. Ik kan je ziel lezen. En dan is het gemakkelijk voor me om te zien hoe je heet, wie je vrouw is en wie je kinderen zijn, omdat dat allemaal na aan je ziel ligt.

Dus als je hun leven ook lief is, dan begin je te praten. Al zou ik van je vrouw kunnen begrijpen, dat je haar niet meer wilt.'

'Niet mijn kinderen, alsjeblieft!'

'Dan zou ik maar alle vragen gaan beantwoorden, die we je stellen. Heb ik de indruk dat je liegt, dan gaan als eerste je vrienden eraan, en als die op zijn, je kinderen. Ik ben niet die softe Alpha, wat jullie denken. Als jullie ongevraagd mijn roedel binnen dringen en hem schade willen aandoen, dan kan ik heel boos worden. Geloof me, nu doe ik heel erg aardig tegen je.'

'Goed, ik vertel wat je wilt.'

'Waarom zijn jullie hier?'

'Omdat we de natuur hier zo mooi vinden?'

'Fout antwoord.' Ik loop naar een van de gevangenen en trek hem naar voren. Met een simpele beweging draai ik hem met een ziekelijk gekraak zijn nek om. Het levenloze lichaam valt voor me op de grond.

'Nog 10 kansen voordat ik aan je kinderen begin.'

Rudy begint dan de vragen wel goed te beantwoorden. Maar ook hij vertelt niet alles, ik voel het aan alles. En ik heb geen zin om nog meer levens te beëindigen. Die ene was me eigenlijk al te veel, maar het was nodig.

Ik zeg tegen Fitch: 'Heb je nog wat gereedschap om zijn tong losser te maken? Ik denk dat hij nog wat motivatie nodig heeft. Hij verzwijgt nog iets.'

Fitch knikt en grijpt in zijn tas. Daar pakt hij een grote lijmklem uit. Ik vraag me af wat hij er mee wil gaan doen, maar ik laat hem zijn gang gaan.

Fitch plaatst de klem op de edele delen van Rudy en begint dan langzaam de klem aan te draaien. Rudy begint te schelden: 'Wat doe je nu, klootzak!'

Fitch zegt: 'Dat is om te beginnen een fout antwoord. En je scheldt me ook nog eens uit! Ik zal je eens leren om wat betere antwoorden te geven.'